Μείζον θέμα σήμερα στις γερμανικές εφημερίδες το ταξίδι του καγκελάριου Σρέντερ στην Κίνα. Süddeutsche Zeitung: "Από σήμερα στο βασίλειο των Λύκων ο καγκελάριος Σρέντερ. Γιατί άραγε ο Γερμανός καγκελάριος πρέπει να δείξει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για την Κίνα έχοντας μάλιστα φίμωτρο στο στόμα, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα; Είναι αλήθεια ότι η Κίνα αναδεικνύεται σε μια ισχυρή παγκόσμια δύναμη, η οποία βαθμιαία και σταθερά διεκδικεί και κερδίζει παγκόσμια όλο και περισσότερο έδαφος. Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες επισημαίνουν πως δεν υπάρχει κάτι με το οποίο μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την πολιτική στην Κίνα. Εάν ισχύει αυτό, τότε πως εξηγείται η 'πρεμούρα' των Σρέντερ - Σιράκ για την κατάργηση του εμπάργκο όπλων της ΕΕ έναντι της Κίνας; Από τη μια πλευρά ισχυριζόμαστε, ότι δεν έχουμε ουσιαστική δυνατότητα επιρροής και από την άλλη επιδιώκουμε την κατάργηση αυτής της έστω μικρής δυνατότητας άσκησης πιέσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Φυσικά, όπως δήλωσε και ο καγκελάριος, το ταξίδι αυτό θα ενισχύσει τις οικονομικές σχέσεις Γερμανίας-Κίνας, θα υπογραφούν συμβόλαια δισεκατομμυρίων. Δεν αμφιβάλουμε καθόλου, όμως πρόκειται για κοντόφθαλμη και επιφανειακή πολιτική, η οποία εν τέλει πλήττει το προφίλ της Ευρώπης."

Frankfurter Rundschau: "Η καλλιέργεια φιλικών σχέσεων ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις και η εμβάθυνσή τους ήταν πάντα μια επένδυση στο μέλλον, στον οικονομικό και στον πολιτικό τομέα. Όμως η δυναμική και η σημασία των γερμανο-κινεζικών σχέσεων δεν πρέπει να περιοριστούν μόνο στον οικονομικό τομέα. Στις φιλικές σχέσεις των μεγάλων δυνάμεων ανήκει και ο διακαής πόθος να παίξουν ρόλο στη διαφύλαξη της ειρήνης, να μετατραπούν σε εγγυητές της ειρήνης."

Tageszeitung: "Τί ρόλο θα παίξουν τα γερμανικά όπλα, εάν τελικά τα αγοράσει η Κίνα; Δεν είναι ρεαλιστικό να υποθέσουμε ότι η Κίνα αισθάνεται πως απειλείται από τις γειτονικές της χώρες, διότι καμιά τους δεν είναι εις θέσιν να απειλήσει την Κίνα, διότι η Λαϊκή Δημοκρατία είναι μία από τις πυρηνικές δυνάμεις και εξοπλισμένη μέχρι τα δόντια. Τότε επιδιώκει η Κίνα να εξοπλιστεί για ένα μελλοντικό ενδεχόμενο προληπτικό πλήγμα εξ Αμερικής, κατά το δόγμα Μπους; Πρέπει οι Ευρωπαίοι να και κυρίως οι Γερμανοί να παίξουν σε αυτό κάποιο ρόλο και ποιόν; Πάντως το ζήτημα είναι, το τίμημα αυτών των σχέσεων. Και το τίμημα το καθορίζει η Κίνα. Τόσο ο Σρέντερ, όσο και ο πρώην καγκελάριος Κολ συνήψαν σχέσεις με τη Λαϊκή δημοκρατία της Κίνας αποσιωπώντας σταθερά το πρόβλημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων."

Handelsblatt:"Είναι αλήθεια ότι ο καγκελάριος επιδιώκει να ανοίξει ακόμη μια πόρτα στη γερμανική οικονομία για την κινεζική αγορά. Όμως ανάμεσα στις υπογραφές οικονομικών συμφωνιών θα συζητηθούν, όχι με τυμπανοκρουσίες, αλλά επισταμένως σοβαρά πολιτικά ζητήματα, τα οποία άπτονται του ζωτικού ενδιαφέροντος των δύο χωρών. Π.χ. η Γερμανία ενδιαφέρεται για μια μόνιμη θέση στο ΣΑ του ΟΗΕ, κάτι που μόνο με τη συμφωνία της Κίνας μπορεί να υλοποιήσει. Η Κίνα αντίθετα θέλει να καταργηθεί το εμπάργκο όπλων που υπάρχει από την ΕΕ εναντίον της, ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα. Όλα λοιπόν θα συζητηθούν και θα τεθούν επί τάπητος."

Δύο εβδομάδες πριν την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ όπου θα αποφασιστεί η έναρξη ή μη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία και ο γερμανικός τύπος βρίθει με θέματα που άπτονται αμέσως ή εμμέσως με το ζήτημα. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung με αφορμή τη δημοσίευση στοιχείων για τη θρησκευτικότητα των Τούρκων μεταναστών στη Γερμανία σχολιάζει:"Στην Τουρκία, ένα κοσμικό μουσουλμανικό κράτος, το 90% του πληθυσμού απαντά ότι είναι θρησκευόμενοι, ενώ κάθε δεύτερος Τούρκος προσεύχεται, όπως ορίζει το κοράνιο, πέντε φορές την ημέρα χωρίς να υπάρχει κανένας κρατικός εξαναγκασμός και κανένας έλεγχος. Στη Γερμανία το 71% των Τούρκων μεταναστών δηλώνουν θρησκευόμενοι και το 20% πολύ θρησκευόμενοι. Αντίθετα στην ισλαμική δημοκρατία του Ιράν, 25 χρόνια μετά την επανάσταση του Χομεϊνί, οι θρησκευόμενοι δεν ξεπερνούν το 25%. Σημεία των καιρών: στο τουρκικό κοσμικό κράτος το ισλάμ είναι στην μόδα, είναι αυτό που κυριαρχεί."