Σε συνέντευξη στο περιοδικό Spiegel ο γερμανός Πρόεδρος Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ παραδέχεται ότι υποτίμησε τον «πολεμοκάπηλο Πούτιν». Πιστεύει ωστόσο ότι ο ρώσος πρόεδρος δεν φαντάζονταν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα επέφερε τόσο ριζικές αλλαγές στη Δύση.

Οι δημοσιογράφοι του περιοδικού παρατηρούν ότι από το 2001 Πούτιν και Σταϊνμάιερ, συναντήθηκαν επτά φορές. Και ρωτούν τον Πρόεδρο αν είχε προβλέψει την ρωσική εισβολή: «Όχι. Είμαι μάρτυρας των σταδιακών αλλαγών στην ρωσική πολιτική. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, ήλπιζα σε ένα υπόλοιπο ορθολογισμού στον Βλαντίμιρ Πούτιν. Θεωρούσα δεδομένο ότι ο ρώσος πρόεδρος δεν θα δρομολογούσε την απόλυτη καταστροφή της χώρας του σε πολιτικό, οικονομικό και ηθικό επίπεδο μόνον και μόνο για αυτοκρατορικές βλέψεις. Η επίθεση με συγκλονίζει».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο γερμανός Πρόεδρος εκφράζει πικρία: «Συγκαταλέγομαι σε εκείνους που εργάστηκαν καθ΄ όλη τη διάρκεια της ενασχόλησης με τα κοινά για μην επιστρέψει ποτέ πια ο πόλεμος στην Ευρώπη. Αυτό δεν συνέβη. Άρα ήταν λάθος οι στόχοι; Ήταν λάθος να εργαστείς γι' αυτό; Είναι μια συζήτηση που πρέπει να κάνουμε τώρα».

«Όλοι όσοι φέρουν ευθύνη θα πρέπει να λογοδοτήσουν»

Ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ αναφέρθηκε και στον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, ένα πρότζεκτ το οποίο ο ίδιος στήριζε μέχρι πρότινος: «Αυτό ήταν λάθος, ξεκάθαρα. Για πάρα πολύ καιρό με καθησύχαζε ότι ο σχεδιασμός για τον αγωγό είχε προηγηθεί του 2014 και πόνταρα στο διάλογο. Και τώρα, όχι μόνο οδηγήθηκε σε αδιέξοδο ένα έργο δισεκατομμυρίων, αλλά η γερμανική στάση έπληξε την αξιοπιστία μας έναντι των εταίρων στην ανατολική Ευρώπη. Αυτό είναι επίπονο».

Ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος παραδέχεται έναντι του Spiegel ότι παλαιότερα πίστευε πως η Μόσχα φοβόταν την επέκταση του ΝΑΤΟ: «Σήμερα όμως γνωρίζω ότι η Ρωσία φοβάται την εξάπλωση της Δημοκρατίας, τη λαχτάρα για ελευθερία και δίκαιο. Η επίθεση στην Ουκρανία, η άρνηση της κρατικής της υπόστασης, οι θάνατοι και ο πόνος χιλιάδων ανθρώπων αποτελούν τομή και σημείο καμπής, το οποίο γίνεται εμφανές από τη συσπείρωση ολόκληρης της Δύσης, την αποφασιστικότητα της ΕΕ στην επιβολή κυρώσεων και τις σαφείς απαντήσεις του ΝΑΤΟ».

Στο ερώτημα αν Βλαντίμιρ Πούτιν και Σεργκέι Λαβρόφ θα έπρεπε να λογοδοτήσουν  για εγκλήματα πολέμου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ απαντά: «Όλοι όσοι φέρουν ευθύνη για αυτά τα εγκλήματα θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Αυτό περιλαμβάνει στρατιώτες, αλλά και διοικητές. Και φυσικά εκείνους που έχουν την πολιτική ευθύνη»

Η Γαλλία είναι καζάνι που βράζει

Μια μέρα πριν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί σε σχόλιο με τίτλο «Βράζει»: «Η Μαρίν Λεπέν είναι δημοσκοπικά ενισχυμένη, όχι επειδή οι Γάλλοι πείστηκαν από το πρόγραμμά της, αλλά επειδή το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι σαθρό και σάπιο. Όχι, ο Μακρόν δεν τα έκανε όλα λάθος, παρά τα όσα ισχυρίζεται η αντιπολίτευση. Ο Μακρόν απέχει πολύ από το να είναι ένας αποτυχημένος πρόεδρος.

Η ανεργία έχει μειωθεί και η οικονομία έχει ανακάμψει αρκετά καλά από την πανδημία και το λοκντάουν χάρη στη γενναία κρατική βοήθεια. Για έναν εν ενεργεία πρόεδρο, ο Μακρόν έχει σταθερά έως πολύ καλά ποσοστά δημοτικότητας. Η Γαλλία δεν είναι σε χειρότερη μοίρα από ό,τι το 2017. Για αυτούς που δεν γνωρίζουν εκ των έσω την χώρα θα ήταν αδιανόητο να έχει πιθανότητες εκλογής μια υποψήφια, όπως η Μαρίν Λεπέν, που τα βλέπει όλα μαύρα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει και ιδεολογική εγγύτητα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και η ίδια απορρίπτει την επιβολή κυρώσεων στην Ρωσία, την ώρα που η Γαλλία βιώνει αυτή την εποχή κύμα αλληλεγγύης με την Ουκρανία.

Η χώρα  μοιάζει με μια ωρολογιακή βόμβα που ο ένας πρόεδρος πετά στον άλλο. Πάντα ελπίζοντας ότι η έκρηξη θα βρει τον επόμενο. Το αν το 2022 θα είναι εν τέλει η χρονιά της μεγάλης έκρηξης θα φανεί στις 24 Απριλίου στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών».

Στέφανος Γεωργακόπουλος