Ο Ντικ Μάρτι δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει τις κατηγορίες του: η CIA απήγαγε παράνομα υπόπτους και τους μετέφερε σε μυστικές φυλακές, τους ανέκρινε και του βασάνισε. Όσο για τον ίδιο πήρε ένα πικρό μάθημα κατά τη διάρκεια των ερευνών του:

«Καταλάβαμε πολύ γρήγορα, ότι οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν είχαν την παραμικρή πρόθεση να συνεργαστούν μαζί μας. Πέσαμε σε έναν τοίχο σιωπής. Γιατί αυτή η σιωπή και αυτή η συστηματική άρνηση να απαντήσουν στις ερωτήσεις μας;»

Την απάντηση την έδωσε λίγο αργότερα ο ίδιος. Διότι πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είτε ανέχτηκαν την πρακτική της CIA, όπως για παράδειγμα η Γερμανία, είτε συνεργάστηκαν μαζί τους. Σύμφωνα με τον Ντικ Μάρτι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρξαν αμερικανικές μυστικές φυλακές στην Πολωνία και στη Ρουμανία. Στο σημείο αυτό όμως υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Αυτό που θεωρεί προφανές ο Ντικ Μάρτι δεν είναι και αποδείξιμο. Η Πολωνή βουλευτής Ουρσουλα Γράτσεκ:

«Εδώ πρόκειται για φαντασία, για ένα πολιτικό θρίλερ»

Η Ούρσουλα Γκράτσεκ συνεχίζει να διερωτάται ενώπιον της ολομέλειας του Συμβουλίου της Ευρώπης:

«Τι να πιστέψουμε για μια υπόθεση για την οποία ο ειδικός ερευνητής δεν είναι σε θέση να μας προσκομίσει ούτε μια απόδειξη, ένα μάρτυρα και που ο ίδιος παρά τις συνεχείς προσκλήσεις αρνείται να επισκεφθεί τους τόπους στους όποιους κατά τη γνώμη του διαπράχθηκαν τα εγκλήματα.»

Ο Ντικ Μάρτι πραγματικά δεν θεώρησε σκόπιμο να επισκεφθεί τις φερόμενες μυστικές φυλακές στην Πολωνία και στη Ρουμανία διότι κατά τη γνώμη του πριν από την άφιξή του θα είχαν σβήσει οποιαδήποτε ίχνη. Για περίεργη στάση τον επικρίνουν πολλοί βουλευτές του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το γεγονός όμως ότι η CIA απήγαγε παράνομα υπόπτους δεν αμφισβητείται όμως από κανέναν. Οι μόνοι που αντιδρούν έντονα είναι οι εκπρόσωποι της Ρουμανίας και της Πολωνίας. Ο Ρουμάνος Ράντου Μπερτσεάνου λέει σχετικά:

«Δεν πρέπει να είναι κανείς νομικός για να γνωρίζει ότι πριν υπάρξει μια καταδίκη θα πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις.»

Οι επικριτές του επιρρίπτουν στον Ντικ Μάρτι ότι ταυτίσθηκε πολύ με το ρόλο του και έχασε τον έλεγχο. Η πλειοψηφία όμως του Συμβουλίου της Ευρώπης τον στηρίζει και ζητά την άμεση αποκατάσταση και αποζημίωση των θυμάτων.