Η διαφωνία των 12 στο ζήτημα του υψηλού γαλλικού ελλείμματος του προϋπολογισμού διχάζει την ΕΕ. Οι υπουργοί Οικονομικών των χωρών μελών της ευρωζώνης δεν μπόρεσαν και χθες να συμφωνήσουν και ανέβαλαν την λήψη αποφάσεων για τα τέλη Νοεμβρίου. Το κύριο ερώτημα στο οποίο δεν δόθηκε απάντηση είναι το εξής: Τηρούμε με ευλάβεια του όρους του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ή επιτρέπουμε εξαιρέσεις; Ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Χανς Αϊχελ προτείνει για τη περίτπωση της Γαλλίας να γυρίσουν τα ρολόγια πίσω στον Ιούνιο του 2003. Την εποχή εκείνη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως ύψιστος θεματοφύλακας του Συμφώνου, έθεσε όρους στη Γαλλία για τη μείωση του ελλείμματος. Το Παρίσι ωστόσο εσκεμμένα μέχρι σήμερα τους αθέτησε χρησιμοποιώντας σαν δικαιολογία την κακή πορεία της οικονομικής ανάπτυξης. Ο Γάλλος υπ. Οικονομικών Φράνσις Μερ υποσχέθηκε γενικές βελτιώσεις και περικοπές χωρίς να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία. Ο αρμόδιος Επίτροπος Πέντρο Σόλμπες έκανε την ανάγκη φιλοτιμία έδειξε εν μέρει ικανοποιημένος με τις δικαιολογίες των Γάλλων και δήλωσε ότι θα εξετάσει τις προτάσεις τους στα τέλη Νοεμβρίου και θα προτείνει τότε τη λήψη των αντίστοιχων μέτρων. Ο Γερμανός υπ. Οικονομικών υπό το πρίσμα του μεγάλου γερμανικού ελλείμματος του 2002 δήλωσε ότι η λήψη αυστηρών μέτρων είναι απαραίτητη μόνον όταν μια χώρα δεν δείχνει πνεύμα συνεργασίας. «Στηρίζουμε το Σύμφωνο Σταθερότητας και την φόρμουλα που προβλέπει την επιβολή μέτρων. Προτιμούμε τη λήψη ομόφωνων αποφάσεων. Σε περίπτωση που μια χώρα είναι πρόθυμη να συνεργαστεί, τότε δεν χρειάζεται να ξεκινήσει μια διαδικασία η οποία προκαλεί μόνον προβλήματα και διαφωνίες».

Ο Αϊχελ πιστεύει ότι αν η διαδικασία αυτή εφαρμοσθεί στη Γαλλία, τότε θα μπορούσε να εφαρμοσθεί και στη Γερμανία. Ο Αυστριακός υπ. Οικονομικών Καρλ Χάιντς Γκράσερ θέτει υπό έντονη αμφισβήτηση τις γερμανικές προσδοκίες λέγοντας: «Πιστεύω ότι δεν υπάρχει καν η σχετική πρόταση. Είναι απαράδεκτο. Η μη λήψη μέτρων με την επίκληση του άρθρου 104 παράγραφος 7 δεν είναι η εναλλακτική λύση».

Το άρθρο 104 παράγραφος 7 του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπυξης περιγράφει την πρόταση για τη λήψη μέτρων μείωσης των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού. Η παράγραφος 8 έχει σχέση με τη διαπίστωση της μή τήρησης των μέτρων και η παράγραφος 9 ρυθμίζει τη λήψη περαιτέρω μέτρων όπως για παράδειγμα να τεθεί ο προϋπολογισμός μιας χώρας μέλους υπό τον έλεγχο της Κομισιόν. Ο προϋπολογισμός του Αυστριακού υπ. Οικονομικών Καρλ Χάιντς Γκράσερ δεν είναι ελλειμματικός. Το ίδιο και οι προϋπολογισμοί της Φινλανδίας και της Ολλανδίας. Οι χώρες αυτές είναι εξοργισμένες με τη στάση των μεγάλων χωρών που δεν θέλουν να εφαρμόσουν τα κριτήρια. «Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η πολιτική αύξησης των ελλειμμάτων που ακολουθούν η Γερμανία η Γαλλία και ορισμένες άλλες χώρες γίνεται σε βάρος των κρατών εκείνων που έχουν τακτοποιήσει τα οικονομικά τους», συνεχίζει ο Γκράσερ.

Η Ιταλία και η Πορτογαλία είναι επίσης άλλες δύο χώρες που τα ελλείμματά τους βρίσκονται πολύ κοντά στο όριο του 3%. Το 1997 Γαλλία και Γερμανία είχαν εφεύρει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης με στόχο την προστασία από τον υψηλό κρατικό δανεισμό και την τακτική αύξησης των ελλειμμάτων που ακολουθούσαν αρκετές χώρες της ΕΕ. Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλόντ Γιουγκέρ που ασκεί ταυτόχρονα και καθήκοντα υπ, Οικονομικών υποστηρίζει την τακτική της Γαλλίας και της Γερμανίας και ζητά κατανόηση έτσι ώστε να αποφευχθεί μια νέα διαφωνία και δηλώνει: «εάν η παρουσίαση των επιχειρημάτων είναι πειστική, τότε θα μπορούσα να αποδεχθώ τη σχετική διαδικασία, με την προϋπόθεση ότι η Γαλλία θα λάβει πρόσθετα μέτρα μείωσης του ελλείμματος του προϋπολογισμού».