Σύνοδος Κορυφής ΕΕ-Λατ. Αμερικής: Αναβάθμιση του ρόλου του ΟΗΕ και πολυμερής συνεργασία στη διεθνή πολιτική.
30 Μαΐου 2004μπερασμάτων της κοινής τους συνόδου.
Η φράση κλειδί των εργασιών ήταν η ανάπτυξη πολυμερούς συνεργασίας στη διεθνή πολιτική. Το διατύπωσε άλλωστε με περισσή σαφήνεια ο οικοδεσποτης της συνόδου και πρόεδρος του Μεξικού Βιτσέντε Φοξ:
«Συμφωνήσαμε όλοι ότι θα πρέπει να δραστηριοποιηθούμε για ένα αποτελεσματικό και σύστημα πολυμερούς συνεργασίας», είπε ο κ. Φοξ.
Αυτό σημαίνει ότι για την αντιμετώπιση όλων των διεθνών προβλημάτων, όπως είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος, οι ασθένειες, η πείνα, η βία και η τρομοκρατία, θα πρέπει να εφαρμόζεται η διεθνής συνεργασία και να αποφεύγονται οι μονομερείς ενέργειες. «Η αντίληψη αυτή είναι κοινή σε Λατινοαμερικανούς και Ευρωπαίους», υπογράμμισε ο καγκελάριος Σρέντερ, προσθέτοντας:
«Τέτοιου είδους σύνοδοι κορυφής έχουν νόημα καθώς καθίσταται σαφές ότι υπάρχουν κοινά σημεία στο πεδίο των αξιών, αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισης ζητημάτων που αφορούν στη διεθνή πολιτική. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό».
Ευρωπαίοι και Λατινοαμερικανοί τάσσονται υπέρ ενός ισχυρού ΟΗΕ, που με το ανάλογο κύρος θα παίζει κεντρικό ρόλο στα διεθνή δρώμενα. Και οι δύο πλευρές δεσμεύθηκαν στο κείμενο του τελικού ανακοινωθέντος να εργασθούν στην κατεύθυνση αυτή. Για τον καγκελάριο Σρέντερ οι διαπιστώσεις αυτές αποτέλεσαν την ιδανική ευκαιρία να αναζητήσει συμμάχους στην προσπάθεια της χώρας του να καταστεί μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας: «Νομίζω ότι όλοι αναγνωρίζουν με πόση ευαισθησία και με πόση υπευθυνότητα συμπεριφέρεται η Γερμανία για την αντιμετώπιση των διεθνών προβλημάτων. Βλέπω, λοιπόν, ότι υπάρχει η δυνατότητα να πετύχουμε το στόχο μιας έδρας ανάμεσα στα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας», υποστήριξε ο γερμανός καγκελάριος.
Ο Κ,. Σρέντερ πρόσθεσε επίσης ότι δεν συνάντησε κανέναν πολιτικό ηγέτη στην Γκουανταλαχάρα, ο οποίος να βλέπει αρνητικά ή έστω επιφυλακτικά τη γερμανική επιδίωξη.
Επιφυλακτικά στο αίτημα του Βερολίνου θα αντιδρούσε με βεβαιότητα ο βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, ο οποίος όμως δεν ήταν παρών στη σύνοδο.
Παραταύτα η βρετανική αντιπροσωπεία πέτυχε να αφαιρεθεί από το κείμενο της τελικής διακήρυξης η παράγραφος εκείνη που έκανε λόγο για την αναγκαιότητα εκδημοκρατισμού του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Οι συμμετέχοντες στη σύνοδο κορυφής έκαναν ότι μπορούσαν προκειμένου να μην αξιολογηθεί η συνάντηση τους ως συμμαχία κατά των Ηνωμένων Πολιτειών . Κυρίως οι Ευρωπαίοι φρόντισαν έτσι ώστε να μην υπάρχει ανοιχτή κριτική σε βάρος της Ουάσιγκτον. Έτσι, στην τελική διακήρυξη καταδικάζονται τα βασανιστήρια σε βάρος Ιρακινών, χωρίς ωστόσο να κατονομάζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες.