Ο μικρός σκαντζόχοιρος έχει κουλουριαστεί, σχηματίζοντας μία αγκαθωτή μπάλα. Η Κάριν Ελ ξέρει όμως ένα πολύ καλό κόλπο για την περίπτωση αυτή: Του χαϊδεύει απαλά την πλάτη και το μικρό ζώο ξετυλίγεται και πάλι επάνω στο τραπέζι.  «Ένας σκαντζόχοιρος κανονικά πρέπει να μοιάζει στο σχήμα με σταγόνα: μυτερός μπροστά, στρογγυλός πίσω. Αυτός εδώ είναι σχεδόν κυλινδρικός». Και τι σημαίνει δηλαδή αυτό; «Ότι είναι πολύ αδύνατος». Η Κάριν Ελ του δίνει συμπληρώματα διατροφής με μία μικρή σύριγγα – του μιλάει, όπως μία μητέρα στο μωρό της, προσπαθώντας να τον πείσει να φάει.

Μητέρα, γιαγιά και… φροντίστρια σκαντζόχοιρων

Η Κάριν Ελ θυμίζει την κλασική γιαγιά από τα παραμύθια. Τα φαινόμενα όμως απατούν και, αν κάποιος κάνει το λάθος να την αποκαλέσει σκαντζοχοιρομαμά ή …σκαντζοχοιρογιαγιά, το πρόσωπό της σκοτεινιάζει αμέσως. Αν και μητέρα, αλλά και γιαγιά στην πραγματικότητα, αποστασιοποιείται από τις «απογοητευμένες νοικοκυρές που φροντίζουν ζώα για αυτοεπιβεβαίωση», λέει χαρακτηριστικά. Άλλωστε η ίδια εργαζόταν πάντα, αρχικά ως βοηθός γιατρού και μετά ως βοηθός νοσηλευτή. «Φροντίστρια σκαντζόχοιρου» είναι ένας όρος με τον οποίο μπορεί να ζήσει. Και η φήμη της εκτείνεται από τη μία άκρη της Γερμανίας ως την άλλη.

Όλα ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Όπως θυμάται, ένα από τα ερεθίσματα για να κάνει το βήμα αυτό ήταν μια έκκληση από τον καθηγητή Μπέρναρντ Γκρίμεκ στην τηλεόραση. Ο σκαντζόχοιρος ήταν ένα ζώο-σύμβολο για εκείνον, τον φορούσε κεντημένο στη γραβάτα του, ενώ υποστήριζε συχνά ότι και ο ίδιος είχε... αγκάθια. Η Κάριν Ελ ταυτίστηκε μαζί του, καθώς θεωρεί το ίδιο και για τον εαυτό της.

Αυτοκίνητα, ο μεγαλύτερος εχθρός των σκαντζόχοιρων

Τη φήμη και τις εξειδικευμένες γνώσεις της στην φροντίδα σκαντζόχοιρων απέκτησε με τον καιρό τα τελευταία 49 χρόνια. Όσο καιρό δηλαδή φροντίζει σκαντζόχοιρους. Μάλιστα, περιέθαλψε μέχρι και 435 σκαντζόχοιρους σε ένα μόνο χρόνο. Ο υπολογισμός λοιπόν ενός συνολικού αριθμού είναι σχεδόν ανέφικτος. Και τώρα, μισό αιώνα μετά, ήρθε η ώρα να βάλει μία τελεία: Στο σπίτι της, λίγο έξω από την Κολωνία, φιλοξενεί τους τελευταίους σκαντζόχοιρους που ανέλαβε να φροντίσει. 

Tα αυτοκίνητα είναι, όπως επισημαίνει, ίσως η βασικότερη απειλή για τους σκαντζόχοιρους. Αλλά όχι μόνο: Ένας από τους ασθενείς της παραμορφώθηκε εξαιτίας μία μηχανής κουρέματος γκαζόν. Έχει στήσει ένα μικρό ιατρείο για τέτοιες περιπτώσεις τραυματισμών. Αν και λατρεύει τα ζώα, καταφέρνει να διατηρεί τις αποστάσεις: «Η αρχή της δουλειάς μου ήταν πάντα να δώσω πίσω στη φύση το ζώο που μπορεί να επιβιώσει ζώντας ελεύθερο. Και αν αυτό δεν είναι πια δυνατό, τότε ο κτηνίατρος αναλαμβάνει να κάνει την ευθανασία». Μάλιστα, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά, για το λόγο αυτό δεν έδωσε στους σκαντζόχοιρους ονόματα, αλλά αριθμούς. «Πρέπει να το προσεγγίσει κανείς επαγγελματικά. Είναι απαραίτητα και η καρδιά και το μυαλό».

Κρίστοφ Ντρίσεν, dpa

Επιμέλεια: Χρύσα Βαχτσεβάνου