"Με ενός λεπτού σιγή τα σχολεία στη Γαλλία τίμησαν τη μνήμη του δολοφονηθέντος καθηγητή Σαμουέλ Πατί. Σκοπός ήταν να καλλιεργηθεί στους μαθητές η συνείδηση για τους κινδύνους του εξτρεμισμού και τη σημασία της ελευθερίας", σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο «Υπεράσπιση αξιών». Η γερμανική εφημερίδα παρατηρεί: "Στην πρωτοβουλία αυτή συμμετείχαν και γερμανικά σχολεία. Το πόσο σημαντική ήταν φάνηκε από τις εκκλήσεις ισλαμιστικών κύκλων στους γονείς να μην επιτρέψουν τη συμμετοχή των παιδιών τους. Το γερμανικό κράτος θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι καθηγητές μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τις αξίες, στις οποίες βασίζεται η κοινωνία μας χωρίς να αισθάνονται ότι απειλούνται. Και ούτε να φοβηθούν ενδεχόμενη σύγκρουση με τους γονείς, που θέλουν να κρατήσουν τα παιδιά τους μακριά από αυτές τις αξίες.

Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο επίπεδο στη διένεξη μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας με αντικείμενο τον ισλαμισμό. Ο πρόεδρος Ερντογάν έριξε πρόσφατα λάδι στη φωτιά συμβάλλοντας στη δημιουργία του κλίματος, μέσα στο οποίο έλαβαν χώρα οι επιθέσεις των τελευταίων ημερών. Αφορμή δεν είναι ούτε η διένεξη στην ανατολική Μεσόγειο, όπου αντιπαρατίθενται Γαλλία και Τουρκία, αλλά ούτε και οι δηλώσεις Μακρόν κατά της ισλαμιστικής βίας, τις οποίες δεν μπορεί να απορρίψει κανένας λογικός άνθρωπος. Η οργή του Ταγίπ Ερντογάν κατά του Εμανουέλ Μακρόν οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο γάλλος πρόεδρος ακύρωσε τη διακρατική συμφωνία Γαλλίας-Τουρκίας για την αποστολή τούρκων ιμάμηδων. Ο τούρκος πρόεδρος πρέπει να προσέξει τώρα να μην το παρατραβήξει διότι δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν κι άλλες χώρες το παράδειγμα της Γαλλίας".

Παλιομοδίτικο, αλλά δίκαιο το Κολέγιο Εκλεκτόρων

"Στη χειρότερη περίπτωση το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσμα στις ΗΠΑ θα διαμορφωθεί ως εξής: Ο Τζο Μπάιντεν θα διασφαλίσει σχεδόν 5 εκατομμύρια περισσότερες ψήφους από τον αντίπαλό του, αλλά δεν θα γίνει πρόεδρος διότι ο πρόεδρος Τραμπ θα έχει κερδίσει στο νήμα τη νίκη σε μια ή δύο κρίσιμες πολιτείες", σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung με τίτλο "Παλιομοδίτικο, αλλά δίκαιο". Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει: " Θα ήταν η δεύτερη φορά που ο Ντόναλντ Τραμπ κερδίζει τις εκλογές κι ας ηττήθηκε σε παναμερικανικό επίπεδο. Κάτι παρόμοιο δεν έχει ξαναγίνει.

Μια τέτοια έκβαση σχετίζεται με το αμερικανικό εκλογικό σύστημα, το οποίο προβλέπει ότι ο πρόεδρος δεν εκλέγεται απευθείας από το λαό, αλλά από μια επιτροπή 538 εκλεκτόρων, οι οποίοι προέρχονται από τις 50 αμερικανικές πολιτείες και δίνουν συνήθως την ψήφο τους στον υποψήφιο που νίκησε στις εκλογές στη πολιτεία τους. Δίνοντας καθοριστικό ρόλο στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων οι «πατέρες» του αμερικανικού έθνους ήθελαν να αποτρέψουν την εκλογή ενός λαοπλάνου ή ενός βλάκα στο Λευκό Οίκο. Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ το 2016 δείχνει ότι ο μηχανισμός αυτός δεν λειτουργεί πάντα. Από τότε εντάθηκε η κριτική στο θεσμό του Κολεγίου των Εκλεκτόρων, που θεωρείται αντιδημοκρατικό και απαρχαιωμένο.

Όσο όμως κι αν είναι κατανοητές κάποιες επιφυλάξεις, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο μια απευθείας εκλογή του προέδρου θα ήταν πράγματι καλύτερη για τον αμερικανικό λαό. Διότι στην τεράστια αυτή χώρα οι άνθρωποι είναι εντελώς διαφορετικοί ανάμεσα στη Νέα Υόρκη, το Γουαϊόμινγκ, την Καλιφόρνια και τη Νεμπράσκα. Για τον αγρότη στη Μοντάνα οι κυβερνώντες στη Ουάσιγκτον είναι πολύ μακριά. Χωρίς την προσήλωση στο ομοσπονδιακό σύστημα, στη λήψη αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν οι ΗΠΑ. Το γεγονός αυτό πρέπει υποχρεωτικά να αντικατοπτρίζεται στο εκλογικό σύστημα της χώρας. Το Κολέγιο των Εκλεκτόρων έχει επιζήσει κομμάτων, του εμφυλίου και της μετάβασης των ΗΠΑ από μια αποικία σε παγκόσμια υπερδύναμη. Μπορεί να είναι απαρχαιωμένο και να χρήζει μεταρρύθμισης. Μια ενδεχόμενη κατάργησή του ωστόσο θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα πολύ προσεκτικής εξέτασης".

Στέφανος Γεωργακόπουλος