Τα μέτρα αυτά, σημειώνει η Bild, «προβλέπουν μεταξύ άλλων μείωση συντάξεων και αύξηση της φορολογίας και είναι προϋπόθεση για την εκταμίευση των τόσο αναγκαίων χρημάτων από το πακέτο διάσωσης».

Η γερμανική εφημερίδα επικεντρώνεται και στις μαζικές διαδηλώσεις που συνόδευσαν την ψήφιση του 4ου μνημονίου, σημειώνοντας: «Όλη η Ελλάδα βρίσκεται σε αναβρασμό: συνταξιούχοι, συνδικάτα, ναυτικοί και η νεολαία» προχώρησαν σε απεργία ή βρέθηκαν στο δρόμο.

Το περιοδικό Spiegel επισημαίνει ότι «τη Δευτέρα συνέρχονται οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης για να συζητήσουν την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και ει δυνατόν να εγκρίνουν την εκταμίευση της νέας δόσης για την υπερχρεωμένη χώρα. Ασαφές παραμένει εάν θα επιτευχθεί και συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους». Πάντως, όπως υπογραμμίζει το γερμανικό περιοδικό, «σύμφωνα με ειδικούς, η διολίσθηση της ελληνικής οικονομίας στην ύφεση οφείλεται και στις ατέρμονες διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους διεθνείς πιστωτές».

Πρόδωσε τα πιστεύω του ο Τσίπρας;

Με αφορμή την ψήφιση του νέου μνημονίου η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει ότι «ο Τσίπρας του 2012, ο οποίος ήθελε να νικήσει το ‘Μερκελισμό' και να καταγγείλει μονομερώς όλες τις συμφωνίες της Αθήνας με τους πιστωτές, αποτελεί παρελθόν. Δεν υπάρχει πια όμως ούτε ο Τσίπρας του 2015, ο οποίος μετά τη νίκη του το 2015 είχε υποσχεθεί ότι τερματίζεται άμεση η πολιτική της λιτότητας. (Ο έλληνας πρωθυπουργός) συνειδητοποίησε ότι Δημοκρατία δεν υπάρχει μόνον στην Ελλάδα, αλλά ότι και οι άλλοι 18 πρωθυπουργοί της Ευρωζώνης έχουν ψηφοφόρους τους οποίους πρέπει να λαμβάνουν υπόψη. Η απουσία της γραβάτας είναι το τελευταίο εναπομείναν κοινό στοιχείο του σημερινού Τσίπρα και του Τσίπρα του παρελθόντος. Μπορεί να πει κανείς, όπως το κάνουν πολλοί απογοητευμένοι οπαδοί του, ότι πρόδωσε τα πιστεύω του. Μπορεί όμως επίσης να πει κανείς ότι μετά τις τεράστιες αρχικές δυσκολίες κατά τους πρώτους μήνες στην εξουσία, διδάχθηκε πολύ γρήγορα και πάρα πολλά».

Σύμφωνα με την FAZ, «το μεγαλύτερο πλεονέκτημα για τον Αλ. Τσίπρα είναι βέβαια το γεγονός ότι δεν έχει απέναντί του έναν αντιπολιτευόμενο Τσίπρα. Όταν κυβερνούσαν στην Αθήνα ο συντηρητικός Αντώνης Σαμαράς και πριν από αυτόν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Τσίπρας ασκούσε μια ακραία αντιπολίτευση υποσχόμενος τον ουρανό με τ΄ άστρα στους Έλληνες που εντέλει τον ψήφισαν γι΄ αυτό το λόγο. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει μεν ορισμένους περίεργους αντιπολιτευτικούς ελιγμούς, οι υποσχέσεις του όμως (…) είναι μετρημένες. Οι εποχές των μεγάλων υποσχέσεων και δήθεν εύκολων λύσεων έχουν παρέλθει στην Ελλάδα».

Κώστας Συμεωνίδης