Σε ολόκληρο τον πλανήτη και ειδικά στην Ευρώπη τα βλέμματα είναι στραμμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα εικοσιτετράωρο πριν ανοίξουν και επίσημα οι κάλπες για να μάθουμε αν θα έχουμε επιστροφή Τραμπ στην προεδρία ή την Κάμαλα Χάρις ως πρώτη γυναίκα πρόεδρο της χώρας. Την αγωνία αυτή δεν την συμμερίζονται πάντως σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στον πολύπαθο Λίβανο για παράδειγμα, που συνεχίζει να βομβαρδίζεται, κανείς δεν δείχνει να περιμένει και πολλά από αυτή τη διαδικασία. Χαρακτηριστικά τα λόγια του 63χρονου Γιόζεφ.

«Με βάση τις εμπειρίες που είχαμε με Αμερικανούς ή ξένους, δεν υπήρξε ποτέ εμπιστοσύνη στον Αμερικανό πρόεδρο, σημερινό ή επόμενο. Είδαμε πώς ο Ντόναλντ Τραμπ μετέφερε την πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ, και στη συνέχεια είδαμε επίσης τι έκανε σε πολλά μέρη, είτε στη Συρία, είτε στην Υεμένη, είτε στο Ιράκ. Δεν υπάρχει καθόλου εμπιστοσύνη στους Αμερικανούς, ούτε στον Τραμπ, ούτε στη Χάρις, ούτε στον.... «Μάρις», ούτε σε όποιον άλλον θα έρθει».

«Η Αμερική είναι το Ισραήλ»

Κατηγορηματικός είναι και ο 70χρονος Αμπου, κάτοικος Βηρυτού, που όπως λέει έχει δει κατά καιρούς να διαψεύδονται πολλές προσδοκίες από μια αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ στην περιοχή μετά από μια αλλαγή προέδρου…

 «Το Ισραήλ είναι η Αμερική και η Αμερική είναι το Ισραήλ. Δεδομένου ότι κάθε πρόεδρος ήταν δουλικός απέναντι στο Ισραήλ, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Ιστορικά, ο κόσμος στοιχημάτιζε ότι εκείνος ο Αμερικανός πρόεδρος είναι καλύτερος από τον άλλον. Τελικά όλοι είναι χειρότεροι ο ένας από τον άλλο».

Η αλήθεια είναι πάντως ότι τόσο ο απερχόμενος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν όσο και η υποψήφια διάδοχός του δεν έχουν δείξει διάθεση να πιέσουν την κυβέρνηση Νετανιάχου για μια κατάπαυση του πυρός, αλλά κυρίως για μια μόνιμη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων στην περιοχή.

Η κατάρα των έξωθεν αναμίξεων

Αυτό που θα προτιμούσαν οι Λιβανέζοι θα ήταν να σταματήσουν οι παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων στην ταλαιπωρημένη πατρίδα τους, υπογραμμίζει ο Γιόζεφ.

«Οι εκλογές που διεξάγονται τώρα στην Αμερική δεν έχουν καμία σχέση με τον Λίβανο. Κατά τη γνώμη μου, για να λυθεί το πρόβλημα του Λιβάνου, η ξένη ανάμιξη θα πρέπει να σταματήσει. Να αφήσουν τους Λιβανέζους ήσυχους να εκλέξουν έναν πρόεδρο, ένα καθαρό κοινοβούλιο, μια καθαρή κυβέρνηση και ούτω καθεξής. Αλλά το γεγονός ότι η σύγκρουση στον Λίβανο συνδέεται με την Αμερική σίγουρα δεν είναι σωστό». 

Αυτές τις ημέρες το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ προειδοποίησε ότι η ανθρωπιστική κρίση στον Λίβανο όπως και στη Γάζα «θα μπορούσε σύντομα να κλιμακωθεί σε λιμό». Η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη και από εκείνη του πολέμου του 2006. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, που δεν αναμένεται να αλλάξει άμεσα, ασχέτως του αν τη νύχτα της Τρίτης θα πανηγυρίζουν οι μπλε των Δημοκρατικών ή οι κόκκινοι των Ρεπουμπλικάνων.

Πηγή: REUTERS