Στη Νότια Συρία, στις πόλεις Νταρά και Χομς, οι κυβερνητικές δυνάμεις άνοιξαν πυρ κατά των διαδηλωτών στη διάρκεια των εορτασμών για το τέλος του ραμαζανιού.

Στην Λατάκια χιλιάδες άνθρωποι, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες και βίντεο στο ίντερνετ, φώναζαν συνθήματα κατά του καθεστώτος Άσαντ. Την ίδια ώρα στη Δαμασκό ο Σύρος ηγέτης Μπασάρ Άσαντ προσευχόταν σε τζαμί γιορτάζοντας και αυτός το τέλος της μεγάλης νηστείας.

 

Η συριακή αντιπολίτευση είχε ως στόχο καθ’ όλη τη διάρκεια του ραμαζανιού να διαδηλώνει ειρηνικά κατά του καθεστώτος. Ήταν η μόνη εποχή που το καθεστώς δεν μπορούσε να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις και μάλιστα μέσα στα τζαμιά.

Ο στόχος της για εκτεταμένες κινητοποιήσεις φαίνεται να πέτυχε. Έγιναν διαδηλώσεις σε πάνω από 20 πόλεις, αλλά ταυτόχρονα αυξήθηκαν και τα θύματα, καθώς το καθεστώς συνέχισε τη βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων.

Σύμφωνα με την αντιπολίτευση οι συλληφθέντες ξεπερνούν τις 10.000 και οι νεκροί τις 2.200. Μόνον τον Αύγουστο, το μήνα του ραμαζανιού, οι νεκροί ξεπέρασαν τους 350.

 

 

Η συριακή αντιπολίτευση έκανε χθες έκκληση προς τους οπαδούς της στο εσωτερικό και το εξωτερικό να μην προβούν σε πράξεις βίας ή ένοπλης αντίστασης κατά του καθεστώτος. Παράλληλα τόνισε ακόμη μία φορά ότι απορρίπτει οποιαδήποτε έξωθεν βοήθεια.

Σημαντική αλλαγή για τις μετέπειτα εξελίξεις συνιστά ωστόσο το γεγονός της εκλογής Μεταβατικού Συμβουλίου κατά το πρότυπο των Λίβυων ανταρτών. Σύμφωνα μάλιστα με τον τηλεοπτικό σταθμό Αλ Τζαζίρα, επικεφαλής του συμβουλίου είναι ο καθηγητής Μπουρχάν Γκαλιούν, καθηγητής του πανεπιστημίου της Σορβόνης. Η εκλογή του συμβουλίου έγινε στην Άγκυρα. Πρόκειται δηλαδή για συμβούλιο που εξελέγη στο εξωτερικό από Σύρους μεν, αλλά χωρίς την πλήρη συμφωνία της αντιπολίτευσης εντός της συριακής επικράτειας.

 

Στο μεταξύ η ανακοίνωση της ΕΕ για εμπάργκο του συριακού πετρελαίου και οι απαγορεύσεις του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ στις αμερικανικές εταιρείες για εμπορικές συναλλαγές με τη Συρία δεν φαίνεται να προβληματίζουν το καθεστώς Άσαντ, αν και αυτή τη στιγμή η κατάσταση στη χώρα είναι αδιέξοδη.

Ζητούμενο παραμένει, εάν θα συνεχιστεί ο αγώνας της αντιπολίτευσης με την ίδια ορμή όπως μέχρι τώρα. Ναι, εκτιμά ο Μουίν Ραμπανί, πολιτικός αναλυτής από το Αμάν, διότι: «Όπως και στις άλλες αραβικές χώρες έτσι και στη Συρία η σταδιακή μεταβίβαση της εξουσίας δεν είναι εφικτή. Αυτά τα καθεστώτα ξέρουν μόνον ένα δρόμο: τη νίκη ή τον θάνατο. Εναλλακτική λύση δεν υπάρχει.»