Ποιος φοβάται τον Μαουρίτσιο Μάκρι; Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Αργεντινής είναι ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη χώρα του και θεωρείται συντηρητικός και νεοφιλελεύθερος. Η πλειοψηφία των Αργεντινών στον δεύτερο γύρο των εκλογών του εμπιστεύτηκαν τα ηνία διακυβέρνησης, παρά τα αισθήματα δυσπιστίας που τρέφουν στην ελεύθερη οικονομία. Η ανάπτυξη είναι ένας στόχος πολύ ψηλά στην ατζέντα του 56χρονου επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στον κατασκευαστικό τομέα.

«Χωρίς νεκρούς στο δρόμο»

Από το περιβάλλον του διέρρευσε ότι ως πρόεδρος δεν πρόκειται να κάνει στροφή 180 μοιρών και ότι όλες τις μεταρρυθμίσεις θα τις συμφωνήσει με τα συνδικάτα, χωρίς να απεμπολήσει εντελώς κάποια στοιχεία προστατευτισμού. «Διδαχθήκαμε από τα λάθη του παρελθόντος» παραδέχθηκε ο Ροτέλιο Φριτζέριο στην ισπανική εφημερίδα El Pais. Ο διοικητής της τράπεζας της πόλης του Μπουένος Άιρες διετέλεσε τη δεκαετία του 1990 αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας λίγο πριν χρεοκοπήσει η Αργεντινή. «Η αγορά δεν θέλει φόρο αίματος, η χώρα μπορεί να δανειστεί και χωρίς νεκρούς στους δρόμους». Οι εκφράσεις του Φριτζέριο μαρτυρούν το εθνικό τραύμα της Αργεντινής όταν το 2001 κήρυξε στάση πληρωμών. Ο τότε υπουργός Οικονομίας Ντομίνγκο Καβάλο αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και η σύνδεση του εθνικού νομίσματος πέσο με το δολάριο ΗΠΑ απέτυχαν.

Μετά από μια περίοδο 13 χρόνων κυριαρχίας του περονισμού, υπό τον πρώην πρόεδρο Νέστορ Κίρχνερ και στη συνέχεια τη σύζυγό του Κριστίνα Κίρνχερ, η Αργεντινή γυρίζει σελίδα σε πολιτικό και οικονομικό πεδίο. Στο ότι ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να κόψει κοινωνικά προγράμματα και επιδοτήσεις λόγω της οικονομικής κατάστασης δεν διαφωνεί κανείς από τους εμπειρογνώμονες. Ο ίδιος ο Μάκρι προσπάθησε να διασκεδάσει σχετικούς φόβους μέχρι τώρα. Έκανε λόγο για νέες επενδύσεις, για αποτελεσματικότερη διαχείριση των κοινωνικών δαπανών, για διαφθορά και για επίορκους δημόσιους υπαλλήλους.

Aπό επιχειρηματική οικογένεια

Και για να τα λέει αυτά, κάτι θα ξέρει. Στα 8 χρόνια που διετέλεσε δήμαρχος της πρωτεύουσας κατάφερε να συλλέξει πολλές πολιτικές εμπειρίες. Έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην ανακαίνιση παλιών σχολικών κτηρίων, στις επενδύσεις στον τομέα της υγείας, στο νοικοκύρεμα δημόσιων χώρων και στη δημιουργία δημοτικής αστυνομίας. Η εφημερίδα Pagina 12 της Αργεντινής έγραψε ότι η μεγαλύτερη κατηγορία για την περίοδο της θητείας του ήταν η κατασπατάληση δημοσίων πόρων. Ο τηλεοπτικός σταθμός Telesur το εκφράζει με πιο δραστικό τρόπο. «Η διοίκηση Μάκρι χαρακτηρίζεται από αναποτελεσματικά οικοδομικά σχέδια, από έλλειψη προγραμματισμού σχεδίων για οικιστικά προγράμματα και από βουνό χρεών».

Γνωστός στην Αργεντινή έγινε ο Μάκρι ήδη τη δεκαετία του '90. Ως γιος του ιταλοαργεντινού μεγαλοβιομήχανου Φράνκο Μάκρι πέρασε από όλες τις ηγετικές βαθμίδες του επιχειρηματικού κολοσσού του πατέρα του, στον οποίο ανήκουν εταιρείες από τους τομείς ακινήτων, υφασμάτων, ανακύκλωσης και μεταφορών.

Το 1995 ο Μάκρι ανέλαβε πρόεδρος του φημισμένου αθλητικού συλλόγου Μπόκα Τζούνιορς. Διατήρησε το αξίωμα, που τον έκανε κάτι σαν έναν κρυφό εθνικό ήρωα, μέχρι το 2007. Μετά από ένα ιντερμέτζο ως βουλευτής, ίδρυσε τη συντηρητική συμμαχία PRO (Propuesta Republicana) ξεκινώντας μια ανοδική πολιτική καριέρα. «Είμαι ο Μαουρίτσιο Μάκρι, δεσμεύομαι να λύσω τα προβλήματά σου χωρίς να σου πάρω την ιδιοκτησία σου» ήταν το κεντρικό μήνυμα της προεκλογικής του εκστρατείας . Το 51% τον πίστεψε και του έδωσε το πράσινο φως.

Άστριντ Πράνγκε / Ειρήνη Αναστασοπούλου