Οι καταναλωτές στη Γερμανία και στις άλλες βιομηχανικές χώρες πρέπει σύμφωνα με την Διεθνή Υπηρεσία Ενεργείας στο Παρίσι να υπολογίζουν με αύξηση στις τιμές του μαύρου χρυσού. Κι όμως το 2005 η τιμή του ευρωπαϊκού αργού πετρελαίου έπεσε στα 55 δολάρια το βαρέλι. Γερμανοί οικονομικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι διακυμάνσεις των τιμών το 2005 από τα 70 δολάρια στα 55 επιβεβαίωσαν απλώς πόσο αναξιόπιστες είναι οι τωρινές χαμηλές τιμές του και επιμένουν ότι η νέα χρονιά και γενικά το μέλλον μας επιφυλάσσει πιο θυελλώδεις εκρήξεις στις τιμές του μαύρου χρυσού.

Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου οφείλεται συνήθως στη ζήτηση, η οποία όχι μόνον δεν κορέστηκε, αλλά αυξάνεται με ιλλιγγιώδη ταχύτητα χρόνο με το χρόνο. Αυτό συνέβη και φέτος, που η τιμή του αργού πετρελαίου έφτασε μέχρι και τα 70 δολάρια το βαρέλι. Ο Φόλκερ Χελμάγιερ ειδικός αναλυτής της Κρατικής Τράπεζας του κρατιδίου της Βρέμης θεωρεί δεδομένη την αύξηση του πετρελαίου και επισημαίνει: «Η εξέλιξη είναι προβλέψιμη, γιατί η ζήτηση στην Ασία αυξήθηκε σημαντικά. Η τωρινή ύφεση των τιμών του πετρελαίου και των καυσίμων έχει σχέση με την αποδέσμευση σε διεθνές επίπεδο μέρους των στρατηγικών αποθεμάτων πετρελαίου. Δηλαδή αυτή τη στιγμή υπάρχει τεχνητά χαμηλό επίπεδο τιμών στο πετρέλαιο.»

Η ζήτηση στις βιομηχανικές χώρες δεν σταμάτησε όμως ούτε λεπτό. Μόνον οι ΗΠΑ χρειάζονται 20 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, το ένα τέταρτο των διεθνών αναγκών σε πετρέλαιο, ενώ η Κίνα, τέταρτη οικονομική δύναμη του πλανήτη, φαίνεται να μην μπορεί καν να μετρήσει τις ανάγκες της σε πετρέλαιο και καύσιμα. Ταυτόχρονα η πολιτική απορρύθμιση και η αναταραχή στο Ιράκ το καθιστούν προσωρινά μη ασφαλή και αξιόπιστο προμηθευτή. Επιπλέον φέτος είχαμε μεγάλες απεργίες στις πετρελαϊκές εταιρείες της Νιγηρίας και της Νορβηγίας, ενώ οι φυσικές καταστροφές σαν αυτές της Κατρίνα και της Ρίτα ανέστηλαν επί μακρόν την λειτουργία των δυϊλιστηρίων πετρελαίου π.χ. στον κόλπο του Μεξικού και στις Νότιες πολιτείες των ΗΠΑ. Γι’ αυτό τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Γερμανία αποδέσμευσαν ορισμένες ποσότητες από τα στρατηγικά τους αποθέματα. Κάτι που εμμέσως λειτούργησε σαν ένα είδος επιδότησης της τιμής του πετρελαίου. Επομένως από τώρα και στο εξής αναμένεται νέα αύξηση των τιμών. Εκείνοι που θα ‘πληρώσουν τα σπασμένα’ θα είναι όχι οι επιχειρήσεις, αλλά οι καταναλωτές υποστηρίζει ο ειδικός αναλυτής Φόλκερ Χελμάγιερ: «Τα νοικοκυριά θα υποφέρουν γιατί δεν μπορούν να αποδεσμευτούν από συγκεκριμένες μορφές ενέργειας όπως π.χ. από τη θέρμανση ή το αυτοκίνητο. Έτσι θα έχουμε ξανά μεσοπρόθεσμα ή και μακροπρόθεσμα συρρίκνωση της κατανάλωσης.»