Από το 2001 στις πλαγιές της Αίτνα καλλιεργούνται συστηματικά αβοκάντο και μάνγκο. Την ιδέα είχε ο Αντρέα Πασανίζι μια και οι εκτάσεις που ήταν αρχικά αμπελοκαλλιέργειες ανήκουν στην οικογένειά του. Όταν ξεκίνησε ήταν μόλις 17 χρονών και οι γείτονες του τον θεωρούσαν τρελό. Είχαν συνηθίσει στην καλλιέργεια της ελιάς και των πορτοκαλιών. Ο Πασανίζι δεν δίστασε να αλλάξει τις παραδοσιακές καλλιέργειες και ίδρυσε μια νέα επιχείρηση με την επωνυμία "Σικελία Αβοκάντο". Οι καλλιέργειες είναι βιολογικές και εξάγει σε όλη την Ευρώπη ακόμα και στην Κίνα.

Η ιδέα του είναι να καλλιεργεί με σεβασμό στη φύση. Εξαιτίας της ανόδου της θερμοκρασίας της γης η Σικελία έχει γίνει ένας ιδανικός τόπος για την καλλιέργεια εξωτικών φρούτων. Ο μέντοράς του είναι ο Αλμπέρτο Κοντινέλα, είναι ο πρώτος που ξεκίνησε να εξάγει αβοκάντο από τη Σικελία τη δεκαετία του 1960. Σήμερα έχει τις μεγαλύτερες καλλιέργειες με τροπικά φρούτα στο νησί. Και οι δυο καλλιεργητές είναι πρόθυμοι να μεταδώσουν τη γνώση τους στους νεότερους. Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται σχεδόν αυτονόητο ωστόσο στη Σικελία δεν είναι. Όπως παραδέχονται οι σχέσεις είναι πολύ ανταγωνιστικές και οι άνθρωποι είναι συνήθως κλεισμένοι στο καβούκι τους.

Βελτιωμένες καλλιέργειες, καλύτερη ποιότητα ζωής

Σε κάθε περίπτωση πάντως οι καλλιέργειες απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού. Οι δυο καλλιεργητές πιστεύουν ότι θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό εάν συνεργάζονταν και μοιράζονταν τα έξοδα για το νερό. Επίσης απαιτείται ανανέωση των υποδομών ύδρευσης στο νησί. Όσο καλύτερα συνεννοούνται οι καλλιεργητές μεταξύ τους τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα για το μικροκλίμα και την ποιότητα του εδάφους.

Κάποιοι θέλησαν να τους μιμηθούν ωστόσο χωρίς να διαθέτουν τις γνώσεις. Κίνητρο τους στάθηκε το εύκολο κέρδος. Πιστεύουν πως με τα τροπικά φρούτα θα κερδίσουν εύκολα και γρήγορα χρήματα. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι πολύ διαφορετική. Απαιτείται πολύ σκληρή εργασία και γνώσεις. Ο Κάρλο Αραντζούλα είναι πάντως μια φωτεινή εξαίρεση. Το πρωί εργάζεται στα χωράφια και το βράδυ σαν γιατρός ακτινολόγος στα επείγοντα περιστατικά. Οι καλλιέργειες της γιαγιάς του στην ανατολική Σικελία ήταν παρατημένες. Έτσι αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να καλλιεργήσει βιολογικά πορτοκάλια και λεμόνια. Γνωρίζει, λέει, πολλούς ανθρώπους της γενιάς του, οι οποίοι παρόλο που έχουν σπουδάσει στο πανεπιστήμιο προτιμούν να ασχοληθούν με τη γεωργία. Σε κάποιους η ενασχόλησή τους έχει ήδη αποδώσει. Τα προϊόντα τους πωλούνται ήδη στο εξωτερικό και σε σουπερμάρκετ στο Βέλγιο ή στη Γερμανία. Οι νέοι άνθρωποι στη Σικελία πιστεύουν πως το νησί τους έχει να προσφέρει πολλά και πως οι καλλιέργειες με σεβασμό στο περιβάλλον θα προσφέρουν σε όλους μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Στεφανία Ντινιότι

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου