Φοιτητές και φοιτήτριες διαδήλωναν μέχρι την τελευταία στιγμή στους δρόμους της Τύνιδας καλώντας τους πολίτες σε μποϋκοτάζ των προεδρικών εκλογών της Κυριακής. Η 27χρονη Σιβάρ Γκμάτι ήταν μια από τις διοργανώτριες της εκδήλωσης και εξηγεί το γιατί: «Όχι, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να ψηφίσω. Γιατί πριν από όλα κανένας υποψήφιος δεν με εκφράζει αλλά και γιατί μετά από όσα έχουν προηγηθεί δεν υπάρχει εγγύηση για διαφανείς και ελεύθερες εκλογές».

Χωρίς πραγματικό αντίπαλο

Οι περισσότεροι από τους περίπου 10 εκατομμύρια ψηφοφόρους στην Τυνησία είδαν τη διαδικασία ως αυτό που πραγματικά είναι. Ως άλλοθι δηλαδή για την εδραίωση της εξουσίας του σημερινού προέδρου Καΐς Σαγιέντ, ο οποίος με τον αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησής του πολύ γρήγορα διέψευσε όσες ελπίδες μπορεί να είχε δημιουργήσει η πρώτη του εκλογή το 2019.

Ο Μουχάμεντ, ένας μεγαλύτερος σε ηλικία κάτοικος της πρωτεύουσας, το περιγράφει παραστατικά: «Εσείς αισθάνεστε ατμόσφαιρα εκλογών στη χώρα; Είδατε πουθενά τίποτα προεκλογικές αφίσες; Δεν υπάρχουν. Κανείς δεν ασχολείται. Παλιότερα στα καφενεία όλοι συζητούσαν για τις εκλογές».

Αποκλεισμός υποψηφίων

Μόνο σε δύο άλλους υποψήφιους επιτράπηκε να κατέβουν στις εκλογές. Ο ένας από αυτούς παραμένει στη φυλακή και στον άλλον τέθηκαν μια σειρά από γραφειοκρατικά εμπόδια. Ο Σαγιέντ δεν άφησε τίποτα στην τύχη και έλαβε τελικά ποσοστό 89%. Τον ψήφισαν κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία όπως η 75χρονη Τζαλίλα που θεώρησε ότι πρέπει να κάνει το καθήκον της: «Είναι υποχρέωσή μας. Πρέπει να το καταλάβουμε. Μόλις τηλεφώνησα στην κόρη μου και της είπα να φέρει και τα παιδιά της που μένουν σε άλλη γειτονιά, να τους πει ότι είναι καθήκον μας ως πολίτες αυτής της χώρας».

Τα στραβά μάτια από την ΕΕ

Δεν είναι ανεξήγητη αυτή η αδιαφορία. Μετά το χαμένο όνειρο της Αραβικής Άνοιξης στην οποία η Τυνησία πρωτοστάτησε, την χώρα κάλυψε η απάθεια και η βεβαιότητα ότι τίποτα δε μπορεί να αλλάξει. Στις βουλευτικές εκλογές το 2022 ψήφισε μόλις το 8,8%. Αυτή τη φορά η συμμετοχή έφτασε το 27%, αρνητικό ρεκόρ όμως για προεδρικές εκλογές.

Στην οργή των νέων και την αδιαφορία των πολλών συμβάλει σίγουρα το γεγονός ότι ο Σαγιέντ δείχνει να έχει την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κυρίως της Ιταλίας, αφού έχει αναλάβει να κάνει την βρώμικη δουλειά για τους Ευρωπαίους περιορίζοντας τις ροές μεταναστών από την Αφρική, συχνά εκτοπίζοντας πολλούς από αυτούς στην αφρικανική έρημο. Όπως σωστά σημείωνε η Κριστίνα Μπέκερ, έμπειρη ανταποκρίτρια της γερμανικής τηλεόρασης στην περιοχή. «Πολλοί το θεωρούν αμφιλεγόμενο να κλείνεις συμφωνίες με τέτοια καθεστώτα. Από την άλλη οι αριθμοί των μεταναστών στη Μεσόγειο έχουν υποχωρήσει σημαντικά τον περασμένο χρόνο. Με αυτό το δεδομένο, η ΕΕ έχει αποφύγει ως τώρα να πάρει ξεκάθαρη θέση».

 

Πηγές: AP, AFP, ARD