Το δικαστήριο αναγνώρισε το δράμα στο οποίο ζει η ασθενής τις τελευταίες πέντε μέρες χωρίς τροφή και νερό. Απέρριψε ωστόσο την έφεση των γονιών της κατά της πρωτόδικης απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου της Φλόριντα. Οι γιατροί της Τέρι Σκιάβο πιστεύουν ότι η 41χρονη αμερικανίδα μπορεί να επιζήσει χωρίς τροφή και νερό το πολύ για άλλες δύο εβδομάδες.

Εύλογο είναι το ερώτημα τι γίνεται σε κάποια άλλη χώρα με μια όμοια περίπτωση όπως της Τέρι Σκιάβο; Τι γίνεται στη Γερμανία για παράδειγμα; Μπορεί ένα δικαστήριο να αποφανθεί για το αν θα συνεχίζεται επ ΄αόριστον η σίτιση ενός ασθενούς σε κώμα, που δεν έχει μάλιστα καμιά ελπίδα ανάκαμψης; Τι προβλέπει, αν το προβλέπει η σχετική νομοθεσία; Απάντηση στα ερωτήματα αυτά προσπάθησε να δώσει σε συνέντευξή του στο γερμανικό ραδιόφωνο ο σοσιαλδημοκράτης βουλευτής Ρενέ Ρέσπελ, ο οποίος είναι πρόεδρος της Επιτροπής για ζητήματα Βιοηθικής και Δικαίου του γερμανικού Κοινοβουλίου:

«Η νομοθεσία στη Γερμανία δεν είναι ξεκάθαρη για αυτές τις περιπτώσεις. Υπάρχουν μόνο αποφάσεις του γερμανικού Ομοσπονδιακού Ακυρωτικού Δικαστηρίου. Πιστεύω όμως ότι κατά πάσα πιθανότητα στη Γερμανία θα συνεχίζονταν η σίτιση από τη στιγμή που δεν υπάρχει γραπτή έκφραση βούλησης της ασθενούς ή άλλες γραπτές οδηγίες για το τι επιθυμεί σε μια τέτοια περίπτωση»

Ακόμα όμως και σε περίπτωση που υπάρχει μια γραπτή έκφραση βούλησης, μπορεί να διακοπεί η τεχνητή σίτιση στη Γερμανία;

«Μετά από απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου το 2003 μια γραπτή έκφραση βούλησης είναι δεσμευτική τόσο για τον θεράποντα ιατρό, όσο και για τον άνθρωπο που έχει ορίσει ο ασθενής για κηδεμόνα του. Η διακοπή της σίτισης είναι ωστόσο μια ιδιαίτερη περίπτωση, για την οποία πρέπει να πληρούνται μια σειρά από προϋποθέσεις. Πρέπει για παράδειγμα να έχουμε να κάνουμε με μια ασθένεια, που οδηγεί χωρίς αμφιβολία στο θάνατο. Και αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση της Τέρι Σκιάβο. Υποθέτω επομένως ότι στη Γερμανία η σίτισή της θα συνεχίζονταν. Υπάρχουν ωστόσο πολλοί που αμφισβητούν την ορθότητα της απόφασης του Ακυρωτικού Δικαστηρίου», λέει ο πρόεδρος της επιτροπής βιοηθικής.

Όπως όλοι γνωρίζουμε στην περίπτωση της Τέρι Σκιάβο επενέβησαν το Κογκρέσο και κατά συνέπεια και ο αμερικανός πρόεδρος. Ο Ρενέ Ρέσπελ απάντησε τέλος στο ερώτημα αν κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να συμβεί και στη Γερμανία, η πολιτική να επέμβει δηλαδή στην προσωπική ζωή ενός ασθενούς:

«Παρακολούθησα την υπόθεση της Τέρι Σκιάβο στα μέσα ενημέρωσης και πρέπει να πω ότι είμαι αρκετά επιφυλακτικός σε αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν στις ΗΠΑ γύρω από το θέμα. Ένα βίντεο που δείχνει με την ασθενή αρκεί για να βγουν εκ του μακρόθεν ιατρικά συμπεράσματα. Βλέποντας αυτά τα πράγματα είμαι πολύ ευχαριστημένος που η γερμανική Βουλή διαθέτει αρκετό χρόνο για να ρωτήσει και να μιλήσει με ειδικούς γιατρούς πριν προχωρήσει στο σχετικό νομοθετικό της έργο. Σίγουρο πάντως είναι ότι κάθε περίπτωση πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά. Δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει νόμος που να ρυθμίζει όλες τις λεπτομέρειες ούτε στη Γερμανία, αλλά ούτε και αλλού».