Όλοι οι πολιτικοί, οι αναλυτές του διεθνούς τύπου και οι δημοσιογράφοι που μεταδίδουν από τα πεδία των μαχών έχουν αυτές τις μέρες στα χείλη τους μια λέξη, τη συμφωνία εκεχειρίας της Χαμάς με το Ισραήλ, που το ισλαμιστικό κίνημα παραβίασε με τη συνεχιζόμενη εκτόξευση ρουκετών στην ισραηλινή μεθόριο με αποτέλεσμα να αρχίσουν οι πολεμικές επιχειρήσεις. Είναι όμως τα πράγματα όντως έτσι ; Ας γυρίσουμε το ρολόι της ιστορίας λίγα χρόνια πριν για να ξαναθυμηθούμε μερικά σημαντικά στοιχεία αυτής της περίφημης συμφωνίας εκεχειρίας.

Βεβιασμένη χαρά

Επιστρέφουμε στον Αύγουστο του 2005. Το Ισραήλ αδειάζει και τους τελευταίους εβραϊκούς οικισμούς στη λωρίδα της Γάζας και δίνει διαταγή στο στρατό να αποσυρθεί από ολόκληρη την περιοχή. Ο έλεγχος όμως στις συνοριακές διαβάσεις, στις υπηρεσίες διαβατηρίων, η ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων και το εμπόριο η ισραηλινή κυβέρνηση δεν θέλει να τον παραδώσει στους παλαιστίνους. Το επόμενο Νοέμβριο υπό τη διαμεσολάβηση της αμερικανίδες υπουργού εξωτερικών Κοντολίζα Ράις, υπογράφεται συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών. «Έχω τη χαρά να σας ανακοινώσω ότι το Ισραήλ και οι Παλαιστίνιοι έκλεισαν συμφωνία για τη πρόσβαση στη λωρίδα της γάζας και την ελεύθερη διακίνηση. Η συμφωνία αυτή ήταν ζωτικής σημασία για την οικονομία της Γάζας και τη δυνατότητα εξαγωγής των προϊόντων της. Όμως το Ισραήλ συνέχισε να σφραγίζει τα σύνορα επί εβδομάδες ολόκληρες με το επιχείρημα ότι η κατάσταση ασφαλείας ήταν δύσκολη με τις συνεχιζόμενες πυραυλικές επιθέσεις εξτρεμιστών εναντίον πολιτών του.

Το Ισραήλ δεν αναγνώρισε το αποτέλεσμα των εκλογών

Αρχές του 2006 η ιστορία ήθελε η Χαμάς να κερδίσει τις εκλογές για την ανάδειξη νέου παλαιστινιακού κοινοβουλίου. Οι κάτοικοι της Γάζας, απογοητευμένοι από τη Φαταχ μετά τον θάνατο του Γιασέρ Αραφάτ, στράφηκαν προς την ισλαμική οργάνωση. Η Χαμάς συγκροτεί κυβέρνηση, την οποία όμως το Ισραήλ δεν αναγνωρίζει. Δεν αναγνωρίζει δηλαδή το αποτέλεσμα των πρώτων ελεύθερων και δημοκρατικών εκλογών στην ιστορία του παλαιστινιακού λαού. Το επιχείρημα που επικαλέστηκε ήταν ότι η Χαμας δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. Η οργάνωση κατατάσσεται ως τρομοκρατική παγκοσμίως και περιθωριοποιείται. Η Δύση συντονίζεται με το Ισραήλ. Λίγο αργότερα ξεσπά ο πόλεμος στο Λίβανο, που χρωματίζει με πολύ αρνητικά χρώματα την αποτρεπτική δυνατότητα ενός από τους πιο σύγχρονους στρατούς του κόσμου.

Ειρήνη προϋποθέτει άρση του αποκλεισμού

Η τελευταία συμφωνία εκεχειρίας της Χαμάς με το Ισραήλ δεν είχε κι αυτή πιθανότητες μακροημέρευσης. Σημαντικό στοιχείο ήταν κι αυτή τη φορά η άρση του αποκλεισμού της Γάζας και το άνοιγμα των συνόρων. Και τα δύο δεν έγιναν ποτέ. Ο ισραηλινός αποκλεισμός είναι κι αυτός μια πράξη πολέμου κατά του παλαιστινιακού λαού της Γάζας, διότι του αφαιρεί κάθε προοπτική αξιοπρεπούς ζωής. Σήμερα η οργάνωση έχει αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της Γάζας, έχει εκδιώξει τα μέλη της Φατάχ που με τη στήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ προσπάθησαν να την ανατρέψουν. Για τους ισραηλινούς είναι ο νέος σατανάς. Προηγήθηκε η συστηματική ταπείνωση του προέδρου της παλαιστινιακή Αρχής Μαχμούτ Αμπάς, η πολιτική αποδυνάμωσή του στην ειρηνευτική διαδικασία, η έλλειψη διάθεσης συμβιβασμού, όπως η επιστροφή στα σύνορα του 1067, η απελευθέρωση παλαιστίνιων αιχμαλώτων, λογική επίλυση του προσφυγικού, κινήσεων δηλαδή που θα έπαιρναν τον αέρα από τα πανιά της Χαμάς και θα ενίσχυαν την Φαταχ στη λωρίδα της Γάζας.

Η Χαμάς παντού

Μπορεί υπό αυτές τις συνθήκες να είναι η Χαμάς συνομιλητής εν ειρήνη; Ο υπουργός ασφαλείας του Ισραήλ, Αβι Ντίχτερ είπε: «Η σημερινή Χαμας δεν διάκειται μόνο εχθρικά προς το Ισραήλ. Αλλά είναι και παρακλάδι του Ιράν, χώρα που στοχεύει στην καταστροφή του Ισραήλ. Γι αυτό είναι εντελώς παράλογο να τείνει χείρα το Ισραήλ σε αυτή τη Χαμάς». Το Ισραήλ, με τη στάση του, εξεδίωξε από την πολιτική σκηνή μια ολόκληρη γενιά μετριοπαθών αράβων πολιτικών και εξέθρεψε τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Οι διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών σε ολόκληρο τον κόσμο υπέρ της παλαιστινιακής υπόθεσης δίνει το στίγμα της οργής στον αραβικό κόσμο που ζητά εκδίκηση. Αύριο, το κράτος του Ισραήλ θα έχει να αντιμετωπίσει όχι μία Χαμας. Αλλά μια Χαμας στη δεκάτη.

Ειρήνη Αναστασοπούλου