Είχε όλα τα στοιχεία που κάνουν την υπογραφή μια συμφωνίας ιστορική. Δεκαετίες μετά την Αίγυπτο και την Ιορδανία, τώρα άλλες δύο αραβικές χώρες, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν έκαναν το βήμα και υπέγραψαν χθες ιστορικής σημασίας συμφωνία προσέγγισης με το Ισραήλ, παρόντος βεβαίως και του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νενατιάχου στους κήπους του Λευκού Οίκου. Αδιαμφισβήτητα μια εξωτερικοπολιτική επιτυχία του προέδρου Τραμπ, λίγες εβδομάδες πριν τις προεδρικές εκλογές, μια επιτυχία που δρομολόγησε και υλοποίησε όχι το αμερικανό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά ο σύμβουλος και γαμπρός του Τραμπ, ο Γιάρεντ Κουσνέρ. Μια συμφωνία με πολλούς νικητές και έναν ηττημένο, τους Παλαιστίνιους.

«Θα έρθει κάποτε και η τυπική προσάρτηση»

«Οι Παλαιστίνιοι, για να το πω χαρακτηριστικά, θα έχουν την τύχη των Ινδιάνων της βόρειας Αμερικής» λέει ο Μίχαελ Λίντερς, ειδήμων σε θέματα Εγγύς Ανατολής, στο Γερμανικό Ραδιόφωνο. «Θα ζουν σε μια προστατευόμενη περιοχή και δεν θα έχουν τη δυνατότητα να καθορίζουν το μέλλον τους. Πώς αυτό θα δρομολογηθεί στην πράξη, κανείς δεν ξέρει. Αλλά δεν υπάρχει καμία ετοιμότητα, ούτε από την αμερικανική, ούτε από ισραηλινή διοίκηση, να τους δοθεί προοπτική μιας κρατικής δομής. Το όλο θα καταλήξει στην νοτιοαφρικανική λύση- την εποχή του Απαρτχάιντ- των μπαντουστάν, των θυλάκων με περιορισμένη τοπική αυτονομία, αλλά χωρίς μεταξύ τους εδαφική συνοχή. Στο ίδιο διάστημα θα συνεχίζεται η de facto προσάρτηση παλαιστινιακών εδαφών της Δυτικής Όχθης από εβραίους εποίκους. Η τυπική προσάρτηση θα γίνει κάποια στιγμή αργότερα, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία, γιατί οι εβραίοι έποικοι θα μπορούν να συνεχίσουν την οικειοποίηση παλαιστινιακών εδαφών». 

Και ποιοι είναι οι νικητές; Όλοι οι υπόλοιποι, τονίζει ο Λίντερς και εξηγεί ότι τα αραβικά κράτη «συνθηκολόγησαν» απέναντι στην πολιτική και οικονομική ισχύ των ΗΠΑ. 

Ακολουθούν κι άλλες αραβικές χώρες

«Τα καθεστώτα στο Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα γνωρίζουν ότι μέσω της ειρήνευσης με το Ισραήλ και της σύσφιγξης στενότερων δεσμών με τις ΗΠΑ εξασφαλίζουν μακροπρόθεσμα την επιβίωση των καθεστώτων τους. Δημοκρατικά κινήματα δεν θα έχουν στο μέλλον καμιά τύχη στο εσωτερικό τους. Για την αμερικανική πολεμική βιομηχανία ξανοίγεται μια τεράστια ευκαιρία. Οι εξαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού αυξήθηκαν τον τελευταίο χρόνο κατά 42%,  δηλαδή 70 δις δολάρια και ένα μεγάλο τμήμα αναλογεί στις αραβικές χώρες του Κόλπου, κυρίως στην Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα».  Τον ίδιο δρόμο εκτιμάται ότι θα διαβούν κι άλλες αραβικές χώρες, όπως το Κουβέιτ, το Σουδάν, ίσως το Κατάρ, όχι όμως και η Σαουδική Αραβία, παρά τη στενή συνεργασία που είχε στο παρελθόν ο διάδοχος του θρόνου, πρίγκιπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν με το Γιάρεντ Κούσνερ.

DLF/Γιάσπερ Μπαρενμπεργκ

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου