Απίστευτο, αλλά αληθινό: Την ώρα που η Ελλάδα πανηγυρίζει για τα μετάλλια του Μίλτου Τεντόγλου και της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου της Βουδαπέστης, η Γερμανία- άλλοτε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στον κλασσικό αθλητισμό- επιστρέφει με άδεια χέρια. Εβδομήντα αθλητές και αθλήτριες συμμετείχαν στη γερμανική αποστολή, αλλά ουδείς ανέβηκε στο βάθρο. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά από το 1983, όταν εγκαινιάστηκε ο θεσμός του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου στο Ελσίνκι.

Σε κάτι τέτοια η Bild δεν χαρίζεται. «Ντροπή για τη Γερμανία» είναι ο τίτλος στο δημοσίευμα της εφημερίδας, που διερωτάται: «Πότε ξεχάσαμε να κερδίζουμε; Μήπως γίναμε απλώς ράθυμοι και τεμπέληδες;» Για «ιστορική αποτυχία» κάνει λόγο η εφημερίδα Saarbrücker Zeitung. Η Tagesspiegel του Βερολίνου φιλοσοφεί την υπόθεση: «Δεν υπάρχουν ήρωες στον ορίζοντα...», γράφει. Tο δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο ZDF τοποθετεί το ζήτημα στις σωστές του διαστάσεις, με την απαραίτητη νηφαλιότητα: «Καλές επιδόσεις, αλλά μηδέν μετάλλια», επισημαίνει.

Ατυχία και πολλοί τραυματισμοί

Μία προσεκτική ματιά στη στατιστική δείχνει ότι στην πραγματικότητα η γερμανική αποστολή δεν είχε τόσο κακή παρουσία στη Βουδαπέστη. Σε σύγκριση με το προηγούμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τα πλασαρίσματα στην πρώτη οκτάδα αυξήθηκαν από επτά σε δεκατρία, ενώ πολλοί αθλητές πλησίασαν τις καλύτερες ατομικές τους επιδόσεις. «Ασφαλώς δεν πρέπει να ωραιοποιούμε αυτό που συνέβη», λέει στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (dpa) η θρυλική Χάικε Ντρέχσλερ, χρυσή ολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια στο μήκος το 1983. «Αλλά όταν οι αθλητές μας κάνουν ατομικό ρεκόρ, δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις για ο,τιδήποτε...»

Ασφαλώς ένα ατομικό ρεκόρ είναι αξιέπαινο, αλλά ένα μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση θα έμενε αξέχαστο. Συνολικά 46 χώρες κατάφεραν να κερδίσουν έστω και ένα χάλινο μετάλλιο στη Βουδαπέστη. Οι Γερμανοί δεν τα κατάφεραν, ακόμη και σε αγωνίσματα στα οποία έχουν παράδοση, όπως οι ρίψεις, τα άλματα ή το δέκαθλο. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι πολλοί ...υποψήφιοι για μετάλλιο έλλειπαν λόγω τραυματισμών, όπως η χρυσή ολυμπιονίκης του μήκους Μαλάικα Μιχάμπο, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής στο ακόντιο Γιοχάνες Φέτερ και οι μισές αθλήτριες στην ομάδα της σκυταλοδρομίας.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κάποιοι στάθηκαν ιδιαίτερα άτυχοι. Όπως ο ακοντιστής Γιούλιαν Βέμπερ, ο οποίος είχε κατακτήσει την τέταρτη θέση στις τρεις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις που συμμετείχε. Την Κυριακή είχε τα γενέθλιά του και ήταν σχεδόν βέβαιος ότι αυτή τη φορά θα καταφέρει να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, κερδίζοντας ένα μετάλλιο. Με τη δεύτερη βολή του προσγείωσε το ακόντιο στα 85,79 μέτρα, κλείνοντας θέση στο βάθρο των νικητών. Όμως λίγο πριν ολοκληρωθεί ο τελικός του αγωνίσματος, ο Τσέχος πρωταθλητής Γιάκουμπ Βάντλεχ έριξε το δικό του ακόντιο περίπου ...90 εκατοστά πιο μακριά, στα 86,67 μέτρα. Αποτέλεσμα: Ο Βέμπερ έμεινε στην άχαρη τέταρτη θέση, για τέταρτη συνεχή φορά σε μεγάλη διοργάνωση.

Ορόσημο το 2024

Όλα αυτά συμβαίνουν μόλις έναν χρόνο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι. Μπορούν να βελτιωθούν τα πράγματα μέχρι τότε; «Ο κύριος στόχος μας για το 2024 είναι να έχουμε μαζί μας όλους τους κορυφαίους αθλητές, υγιείς και δυνατούς», λέει ο αθλητικός διευθυντής της Γερμανικής Ομοσπονδίας Στίβου Γιοργκ Μπούγκνερ. «Αυτή είναι η προτεραιότητά μας αυτή τη στιγμή. Όλα τα υπόλοιπα, θα τα δούμε στην ώρα τους...»