Δεσπόζει σήμερα στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού τύπου η Τουρκία με τις απειλές των στρατηγών και τη μαζική αντικυβερνητική διαδήλωση στην Κων/πολη.

«Ο ισχυρός θεσμός που ανέλαβε στην Τουρκία να προστατεύσει το κοσμικό κράτος είναι πλήρως αυταρχικός και αγνοεί τις ευρωπαϊκές αξίες όπως τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα: πρόκειται για τον τουρκικό στρατό» σημειώνει η αυστριακή εφημερίδα Die Presse και προσθέτει «ο αγώνας για μια δυτικότροπη και κοσμική Τουρκία είναι όντως ‘καλός καγαθός’, αλλά πρέπει να τον διεξάγουν οι ψηφοφόροι και η κοινωνία των πολιτών. Για τις ένοπλες δυνάμεις μιας χώρας που θεωρεί ότι ανήκει στον ευρωπαϊκό κόσμο δεν υφίσταται καμία δυνατότητα δραστηριοποίησης.»

«Παρά τις μαζικές διαδηλώσεις η εσωτερική κοινωνική γαλήνη διαφυλάσσεται» διαπιστώνει η γερμανική Berliner Zeitung και συνεχίζει: «σημαντικό είναι επίσης ότι οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με παλαιότερες φάσεις, κατά τις οποίες επενέβη ο τουρκικός στρατός στην πολιτική, δεν χρειάζονται πραξικόπημα στην Τουρκία.»

«Εάν επιτρεπόταν η Ευρώπη να παίξει ρόλο στις διεργασίες στην Τουρκία θα ήταν ασφαλώς με τους διαδηλωτές που φώναζαν όχι στη σαρία, όχι στο στρατό» υπογραμμίζει η ιταλική La Repubblica και η αυστριακή Der Standard διευκρινίζει: «Ένα πραξικόπημα στην Τουρκία είναι σήμερα μη ρεαλιστικό, όπως ακριβώς και ένα θεοκρατικό, σουνιτικό κράτος». «Το ΝΑΤΟ και η Δύση δεν είναι δυνατόν να ανεχθούν πια καμία στρατιωτική δικτατορία στην Νότια Ευρώπη όπως στη δεκαετία του ’70. Θα ήταν επίσης το τέλος για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας η ντε φάκτο ίδρυση μιας ισλαμικής τουρκικής δημοκρατίας.»

«Στην Τουρκία παίζεται ένα παράδοξο παιχνίδι εξουσίας: ο στρατός προσποιείται ότι το κόμμα του Ερντογάν ΑΚΠ δεν είναι καλύτερο από την παλαιστινιακή Χαμάς, δηλαδή από μια ριζοσπαστική, ισλαμιστική οργάνωση» σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung «τα τεκμήρια όμως που προσκομίζει, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως τέτοια. Η κυβέρνηση Ερντογάν πρέπει τώρα να προσπαθήσει μαζί με την αντιπολίτευση να βρει μια νόμιμη διέξοδο από την κρίση, η οποία θα μπορούσε να είναι οι πρόωρες εκλογές, αλλά κατ’ αρχήν πρέπει η χώρα να εκλέξει δημοκρατικά τον πρόεδρό της στο κοινοβούλιο.»

«Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο τουρκικός στρατός από το 1960 μέχρι σήμερα έκανε τρία πραξικοπήματα και το 1997 ανάγκασε σε παραίτηση τον τότε πρωθυπουργό. Η ΕΕ οφείλει να χρησιμοποιήσει την επιρροή της ώστε να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο» αναφέρει η ισπανική εφημερίδα El Mundo «η θέληση του λαού πρέπει να γίνει σεβαστή. Η δημοκρατία στην Τουρκία δεν επιτρέπεται να τεθεί υπό την κηδεμονία του στρατού.»

«Οι απειλές των στρατηγών και η κινητοποίηση των εκατοντάδων χιλιάδων που διαδηλώνουν υπέρ της κοσμικής Τουρκίας δείχνουν ότι η χώρα ντε φάκτο και όχι ντε γιούρε οδηγείται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης» υποστηρίζει τέλος στο πρωτοσέλιδό της η Frankfurter Allgemeine Zeitung: «όποιος δεν εθελοτυφλεί πρέπει να αναρωτηθεί, εάν η χώρα αυτή υπ’ αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες είναι όντως δυνατόν να είναι ώριμη για ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου