�ι προσώπων.

Στις 14 Ιουνίου του 1985 στην μικρή πόλη του Σένγκεν στο Λουξεμβούργο πέντε χώρες η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο έβαζαν τα θεμέλια για μια Ευρώπη χωρίς σύνορα. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1995 οι έλεγχοι στα σύνορα έπαψαν πια να υπάρχουν σε 12 χώρες-μέλη, ενώ σήμερα οι 10 νέες χώρες που μπήκαν στην ΕΕ πέρσι θέλουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα να ανοίξουν και αυτές τα σύνορά τους.

Η συνθήκη υπεγράφη στο ατμόπλοιο πριγκίπισσα Μαρίε Αστριντ που ήταν αγκυροβολημένο στον ποταμό Μοζέλα, στο τριεθνές μεταξύ Λουξεμβούργου, Γερμανίας και Γαλλίας. Ο τότε υπουργός Αμυνας της Ολλανδίας Βιμ βαν Εκελεν χαρακτήρισε την υπογραφή της συνθήκης ιστορική:

«Επιτύχαμε στο να καταργηθούν εντελώς τα σύνορα».

Οι περισσότεροι ευρωπαίοι ταξιδεύουν πια σχεδόν αυτονόητα μεταξύ των χώρων δείχνοντας μόνο την ταυτότητά τους. Με εξαίρεση τη Βρετανία και την Ιρλανδία, οι οποίες αν και μέλη της ΕΕ δεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη του Σέγκεν. Υπάρχουν όμως και ευρωπαϊκές χώρες μη μέλη της ΕΕ που έχουν ωστόσο υπογράψει τη συνθήκη Σένγκεν, όπως η Νορβηγία, η Ισλανδία ακόμα και η Ελβετία της οποίας οι πολίτες ψήφισαν την περασμένη Κυριακή σε δημοψήφισμα υπέρ της συμμετοχής της χώρας τους στο Σένγκεν.

Κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται το μικρό χωριό Σένγκεν των 400 κατοίκων για να δουν από κοντά το μέρος που χαρακτηρίζεται από πολλούς «κοιτίδα της Ευρώπης». Στο χωριό βρίσκουν μια αναμνηστική πλάκα που θυμίζει την υπογραφή της συνθήκης, καθώς και ένα ειδικό γραφείο πληροφόρησης επισκεπτών. Ο δήμαρχος του χωρίου Ρότζερ Βέμπερ δηλώνει ευτυχής που η γενέτειρά του έγινε διάσημη σε όλο τον κόσμο:

«Είμαστε φυσικά περήφανοι για την υπογραφή της συνθήκης, εδώ στον τόπο μας. Κι ας γνωρίζουμε καλά ότι η επιλογή του Σένγκεν ήταν απλά θέμα τύχης»

Και πράγματι. Λίγο πριν από την υπογραφή της συνθήκης οι 5 χώρες Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο και Λουξεμβούργο αναζητούσαν μια πόλη ή ένα χωρίο στα σύνορα. Και επειδή εκείνη την εποχή το Λουξεμβούργο είχε όπως και σήμερα την προεδρία της ΕΕ επελέγη τελικά το Σένγκεν που βρίσκεται στο έδαφός του.

Μέσα στα 20 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης, το Σένγκεν έγινε συνώνυμο της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και πολιτών, αλλά και αναπόσπαστο στοιχείο της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Σένγκεν όμως δεν σημαίνει μόνο ελεύθερη διακίνηση, αλλά και ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των χωρών-μελών. Πληροφοριών που αφορούν τα ποινικά αδικήματα ή την αναζήτηση υπόπτων αξιόπιστων πράξεων. Οι δέκα νέες χώρες-μέλη της ΕΕ θα συνδεθούν πολύ σύντομα σε έναν κεντρικό υπολογιστή όπου γίνεται η ανταλλαγή πληροφοριών. Ας ακούσουμε όμως τον υπεύθυνο της γερμανικής υπηρεσίας φύλαξης των συνόρων Φόλκερ Αμλερ, να εξηγεί τι είναι αυτός ο κεντρικός υπολογιστής:

«Ο υπολογιστής περιέχει στοιχεία ατόμων που καταζητούνται για ποινικά αδικήματα. Εκεί μπορούμε να δούμε όλα τα στοιχεία που αφορούν την απαγόρευση εισόδου ή εξόδου από μια χώρα. Τα στοιχεία αφορούν βέβαια και κλεμμένα αντικείμενα, όπως οχήματα, έγγραφα ή τη διακίνηση πλαστών χαρτονομισμάτων».

Αυτή την εποχή οι αρχές της ΕΕ εργάζονται για την εγκατάσταση ενός νέου συστήματος που θα περιέχει ακόμα περισσότερες πληροφορίες. Στόχος τους είναι να περιλαμβάνει και ένα σύστημα Βίζα στο οποίο θα αποθηκεύονται τα στοιχεία όλων εκείνων που μπαίνουν ή βγαίνουν από τα ευρωπαίκά σύνορα. Μια πρόταση, στην οποία δεν έχουν ακόμα συμφωνήσει όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ.