Πριν από 30 χρόνια, στις 24 Δεκεμβρίου του 1979 άρχισε η εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν. Σήμερα, πολλοί όταν επιστρέφουν στα γεγονότα της εποχής, τολμούν να κάνουν παραλληλισμό με τα λάθη που γίνονται σήμερα από τη διεθνή κοινότητα.

«Νοιώθω την ίδια ανασφάλεια»

Ο Μουνίρ Αχμέντ ήταν μόλις δύο χρονών, όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στο Αφγανιστάν. Παρόλα αυτά όταν αναφέρεται σήμερα στα γεγονότα εκείνα, του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Κάθε μέρα υπήρχαν νεκροί, γίνονταν σφαγές, λέει, και υποστηρίζει ότι για τη σημερινή μιζέρια της χώρας, ευθύνονται οι Σοβιετικοί. Την ίδια ανασφάλεια νοιώθει όμως και σήμερα και κάνει παραλληλισμούς. «Τότε δεν υπήρχαν επιθέσεις αυτοκτονίας ή ανάλογες πράξεις», λέει. «Σήμερα όταν περπατά κανείς στο δρόμο, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο ξαφνικά ο διπλανός σου να τιναχτεί στον αέρα. Τότε μπορούσε κανείς να ακούσει τον ήχο από τους πυραύλους και να κρυφτεί. Με τους Ρώσους τα πράγματα ήταν καλύτερα».

Μετά από πόλεμο εννέα ετών, οι Αφγανοί Μουτζαχεντίν νίκησαν τη Σοβιετική Ένωση με τη βοήθεια της Δύσης. Και το ερώτημα είναι αν σήμερα η Δύση τελικά σκάβει η ίδια το λάκκο της στο Αφγανιστάν.

Τα ίδια λάθη τα παλιά

«Δεν μπορούν να νικήσουν το Αφγανιστάν, κανείς δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο στο Αφγανιστάν», υποστηρίζει ο Αντρέι Αβετισγιάν, Ρώσος πρέσβης στη χώρα. «Πόσα παραδείγματα χρειάζεται η ανθρωπότητα για να το αντιληφθεί…Ο Ρώσος πρέσβης θεωρεί ότι η Δύση κάνει τα ίδια λάθη που έκαναν οι Σοβιετικοί πριν από 30 χρόνια. Από τη δική του οπτική γωνία, πιστεύει ότι θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες της κοινωνίας των πολιτών για να έλθει η πρόοδος στη χώρα.

Χωρίς αυτές τις προσπάθειες, οι συμμαχικές δυνάμεις θα πολεμούν ακόμη για χρόνια ή και για δεκαετίες χωρίς αποτέλεσμα», προβλέπει. «Δεν είναι όπως έγινε στο Β ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα έρθει η στιγμή που και οι ξένες δυνάμεις θα αποχωρήσουν και οι μάχες θα συνεχίζονται».

Σήμερα, οι Ταλιμπάν προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν και πάλι τον όρο Μουτζαχεντίν, δηλαδή πολεμιστές του Θεού, για να χαρακτηρίσουν τη δράση των αγωνιστών τους, διότι η λέξη αφυπνίζει θετικές αντιδράσεις. Όπως ισχυρίζονται, θέλουν να διώξουν τις δυνάμεις κατοχής από τη χώρα. Και όσο περισσότεροι άμαχοι βρίσκονται ανάμεσα στα θύματα των βομβαρδισμών, τόσο περισσότερο ενισχύεται αυτή η εικόνα για τους στρατιώτες τις πολυεθνικής δύναμης.

«Οι Αμερικανοί δεν κέρδισαν την εμπιστοσύνη των αγροτών»

Η νίκη των Μουτζαχεντίν τότε εναντίον της κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης δεν εορτάστηκε μόνο στη Δύση. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα Αφγανοί που ανατρέχουν στα γεγονότα της εποχής. Ο τότε Μουτζαχεντίν και σήμερα συγγραφέας Βαχίντ Μουζντά διακρίνει στους σημερινούς Ταλιμπάν στοιχεία από την πολεμική τακτική που ακολούθησαν οι συμπολεμιστές του τότε. «Οι Ρώσοι», θυμάται, «είχαν να αντιμετωπίσουν μιαν εξέγερση στα χωριά, σε αγροτικές περιοχές της χώρας. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα. Όταν ήρθαν οι ΗΠΑ, δεν συνειδητοποίησαν ότι θα έπρεπε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του αγροτικού πληθυσμού. Έτσι δημιουργήθηκε αντάρτικο κίνημα, το ίδιο όπως και στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης». Και η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι οι ΗΠΑ και η Γερμανία μαζί, πολεμούν τα παιδιά και τους αδελφούς των Μουτζαχεντίν, τους οποίους είχαν τότε βοηθήσει με όπλα και με χρήματα.

Kai Küstner/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθυνος Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος