«Kontaktverbot», απαγόρευση επαφών, είναι το βασικότερο αντίδοτο στον κορωνοϊό από τα χαράματα. Συμπυκνώνει τον οδηγό συμπεριφοράς που έστειλε η καγκελάριος προς τους Γερμανούς για τις επόμενες δύο εβδομάδες. Η ίδια, για το ίδιο διάστημα, θα παραμείνει σε καραντίνα, επειδή ήρθε σε επαφή με γιατρό, ο οποίος αποδείχθηκε στη συνέχεια θετικός στον κορωνοϊό. Εκτός από την ανυπέρβλητη υγειονομική πρόκληση της πανδημίας, οι κυβερνώντας κατεβάζουν τον βαρύ οπλισμό τους για να αμβλύνουν τις δυσθεώρητες οικονομικές και δημοσιονομικές επιπτώσεις.

«Κληρονομιά από την προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα»

Ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα κάνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung σε σημερινό της άρθρο. Ο αρθρογράφος της υπενθυμίζει ότι η κρίση του κορωνοϊού πλήττει την πιο υπερχρεωμένη χώρα της ευρωζώνης σε μια περίοδο που η οικονομία της μόλις άρχιζε να κινείται σε ρότα ανάπτυξης μετά από ύφεση δέκα χρόνων. «Πάνω από όλα αιωρείται το ερώτημα, εάν η ζωή μέχρι τον Ιούνιο, που ξεκινά για την Ελλάδα η αποφασιστική καλοκαιρινή σεζόν, θα κυλήσει και πάλι, λίγο πολύ, ως συνήθως. Ο τουρισμός είναι σε απόσταση ο σημαντικότερος κλάδος της οικονομίας και αναλόγως στατιστικής συμβάλλει ανάμεσα στο 20% με 25% του ΑΕΠ, σε ορισμένες περιοχές μάλιστα, όπως στο νότιο Αιγαίο, μπορεί να φτάσει μέχρι και το 90%. Σε περίπτωση που διατηρηθούν οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί μέχρι το καλοκαίρι, τότε δεν θα υπάρξουν έσοδα και η Ελλάδα θα μπορούσε και πάλι να βρεθεί εκεί που βρισκόταν στην αρχή της ευρωκρίσης» υπενθυμίζει ο σχολιαστής της εφημερίδας, ο οποίος, επικαλούμενος τον Νίκο Μαλκουτζή, από την οικονομικοπολιτική δεξαμενή σκέψη Macropolis, προσθέτει ότι υπάρχει και μια καλή είδηση.

Ποια είναι αυτή; Σύμφωνα με τον κ. Μαλκουτζή, σε αντίθεση με την αρχή της κρίσης το 2009, η χώρα διαθέτει «μαξιλάρι» άνω των 30 δις ευρώ, με το οποίο η κυβέρνηση θεωρητικά θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα μέχρι δύο χρόνιας χωρίς να δανειστεί. «Αυτό το μαξιλαράκι» επισημαίνει ο κ. Μαλκουτζής στον Γερμανό δημοσιογράφο, «άφησε κληρονομιά η προηγούμενη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ακόμη κι αν η νυν κυβέρνηση δεν θέλει να το πολυπαραδεχθεί. Το τεράστιο απόθεμα είναι κάτι σαν δώρο αποχαιρετισμού του ηττημένου στις εκλογές του περασμένου καλοκαιριού Τσίπρα προς τη νέα κυβέρνηση και μήνυμα προς τις αγορές ότι η Ελλάδα μπορεί και χωρίς δάνεια να τα καταφέρει, τουλάχιστον για μεταβατικό διάστημα. Όμως εδώ βρίσκεται και ένας κίνδυνος. Διότι με το να κάνει το κράτος χρήση αυτών των αποθεμάτων, χάνει και το μήνυμα ότι είναι αξιόπιστο».

Ο βαρύς γερμανικός οπλισμός και η έλλειψη ευρωπαϊκής στρατηγικής

«Η σωτηρία των τρισεκατομμυρίων» επιγράφει το σημερινό της εξώφυλλο η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt. Πρόκειται για το τεράστιο πακέτο βοήθειας ύψους 1,2 τρις ευρώ, που εγκρίνει σήμερα η γερμανική κυβέρνηση για να επουλώσει κάπως τις πληγές του κορωνoϊού στην οικονομία. Στο κεντρικό της σχόλιο η εφημερίδα επικροτεί τα γρήγορα αντανακλαστικά του Βερολίνου και επισημαίνει: «Εδώ και μια εβδομάδα η κυβέρνηση έβγαλε τα μπαζούκα της, αλλά μόλις λίγες ημέρες αργότερα μοιάζουν με άσφαιρα όπλα μπροστά στο βαρύ οπλισμό που κατεβάζει τώρα, για να απλώσει ένα τεράστιο μαζικό δίχτυ προστασίας σε όλη τη γερμανική οικονομία, το οποίο θα μείνει χωρίς αμφιβολία στα βιβλία της ιστορίας» γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος της.

«Όποιος όμως βλέπει τη Γερμανία να διολισθαίνει προς την κρατική οικονομία, πλανάται πλάνην οικτρά. Το ότι η κυβέρνηση καταφεύγει σε μέτρα που θεωρούνταν αδιανόητα πριν λίγες ημέρες και προσφέρει όλες τις οικονομικές δυνατότητες που διαθέτει, για να κρατήσει όσο πιο χαμηλά γίνεται τις ζημιές της οικονομίας, αποτελεί τον μοναδικό δρόμο σε αυτήν την ιστορική κρίση. Πίσω από τα γυμνά τρισεκατομμύρια κρύβεται η μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων που έχτισαν την οικονομική τους ύπαρξη με σκληρή εργασία και δεν αξίζουν τον αφανισμό από έναν καταστροφικό ιό. Εάν αυτή η χώρα θέλει να παραμείνει όρθια, πρέπει να κρατηθεί ενωμένη. Τόσο τεράστιο είναι το διακύβευμα» επισημαίνει η εφημερίδα.

Ο σχολιαστής βλέπει προκλήσεις αλλά και ελλείψεις στη στρατηγική σε ευρωπαϊκό επίπεδο από προηγούμενες κρίσεις, όπως η ευρωκρίση, που θα μπορούσαν να αναζωπυρωθούν. Και επικαλείται ως παράδειγμα τα «όπλα» που έριξε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να καθησυχάσει τις αγορές. Αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ιταλία, λέει το αυτονόητο, ότι η χώρα δεν μπορεί με τις δικές της δυνάμεις να αντεπεξέλθει των δυσκολιών. «Η ευρωζώνη», προτείνει, «θα πρέπει να απλώσει το δικό της δίχτυ προστασίας και να αποκλείσει ότι μετά την οικονομία, θα πρέπει να διασώσει και κράτη (…) Την περασμένη δεκαετία η Ευρώπη ξεπέρασε πολλές κρίσεις: τη δημοσιονομική, την ευρωκρίση, την προσφυγική κρίση, το Brexit. Θα ήταν κακό αστείο να διαλυθεί τώρα από έναν ιό».

Ειρήνη Αναστασοπούλου