Η επικείμενη επίσκεψη του Τούρκου προέδρουστην Αθήνα φαίνεται να φοβίζει την Κύπρο. Τουλάχιστον αυτό αφήνει να εννοηθεί ο αρθρογράφος της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung Μίχαελ Μάρτενς. Όπως επισημαίνει, Ελλάδα και Τουρκία είναι διατεθειμένες να βελτιώσουν τις σχέσεις τους και αφήνουν στη διαιρεμένη νήσο να καταλάβει ότι το Κυπριακό δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο. Ο Μάρτενς κάνει μακρά ανασκόπηση των διμερών σχέσεων, από την παλαιά διπλωματία των σεισμών Γιώργου Παπανδρέου-Ισμαήλ Τζεμ στη νέα διπλωματία των σεισμών Νίκου Δένδια-Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Προτεραιότητα στις διμερείς σχέσεις;

"Το γεγονός ότι οι συνομιλίες με στόχο τη διευθέτηση της διαίρεσης δεν έχουν σημειώσει πρόοδο εδώ και πολλά χρόνια, με την τελευταία προσπάθεια στοΚραν Μοντανά το 2017 να έχει αποτύχει όταν οι Ελληνοκύπριοι εγκατέλειψαν το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θα μπορούσε τώρα να αποτελέσει εκδίκηση απέναντι στη Λευκωσία" επισημαίνει ο αρθρογράφος. "Οι δύο σημαντικότερες δυνάμεις προστασίας του νησιού δεν θέλουν να αφήσουν την Κύπρο να μπει εμπόδιο στην προσέγγισή τους. Ο Μητσοτάκης, ο οποίος πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη του την ισχυρή εθνικιστική πτέρυγα του συντηρητικού κόμματός του, διαβεβαιώνει μεν ότι η Αθήνα δεν θα δεχθεί ποτέ λύση δύο κρατών για την Κύπρο, ωστόσο, τόσο η Άγκυρα όσο και η Αθήνα φαίνονται αποφασισμένες να γεφυρώσουν τις όποιες διαφορές τους στο Κυπριακό στις διμερείς σχέσεις". Και όπως επισημαίνει στον Γερμανό αρθρογράφο ο Χάρης Τζιμήτρας, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών που έχει διδάξει επί χρόνια στα Πανεπιστήμια Μπίλγκι και Κοτς της Κωνσταντινούπολης, "αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για την τουρκική πλευρά διότι η Κύπρος δεν αποτελεί μεγάλο ζήτημα για την Τουρκία, αλλά στην Ελλάδα είναι λίγο πιο δύσκολο".

Στο άρθρο του ο Μάρτενς επικαλείται διπλωματικές πηγές σύμφωνα με τις οποίες, ο Μητσοτάκης στην πρώτη του επίσκεψη στην Κύπρο, μετά την νίκη στις εκλογές τον Ιούλιο του 2019, μετέφερε στον τότε πρόεδρο Αναστασιάδη ένα σαφές μήνυμα. Ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Κύπρο, αλλά σε περίπτωση πιθανής προσέγγισης με την Τουρκία, θα ανταποκρινόταν στη Λευκωσία όσο θα της επέτρεπαν κάποια περιθώρια. „ Όταν ο Χρήστος Ροζάκης, ένας έγκριτος στην Ελλάδα εμπειρογνώμονας του διεθνούς δικαίου, δήλωσε πρόσφατα ότι η Κύπρος δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην προσέγγιση Ελλάδας - Τουρκίας, καλά πληροφορημένοι παρατηρητές θεώρησαν ότι αυτό συνοψίζει τη νέα στάση της Αθήνας. Στο παρελθόν οι κυβερνήσεις στη Λευκωσία συχνά επιδείκνυαν μια αυτοπεποίθηση σαν να ήταν το νησί τους ο ομφαλός της γης και να μην χρειαζόταν συμβιβασμός.     

Τι αναμένεται στη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν;

Η πολυαναμενόμενη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Αθήνα παρακολουθείται πολύ στενά και στη Γερμανία διότι θα συζητηθεί και το φλέγον θέμα της παράτυπης μετανάστευσης. Σύμφωνα με εμπιστευτικό έγγραφο που δημοσιεύει η Welt στο κυριακάτικο φύλλο της, προκύπτει κάτι που είναι ήδη γνωστό, ότι η αύξηση του αριθμού προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στα ελληνικά νησιά έχει άμεσο αντίκτυπο και στην μεταναστευτική κρίση στη Γερμανία. "Οι άνθρωποι για τους οποίους η Ελλάδα αποτελεί μόνο ενδιάμεσο σταθμό μετά την παράτυπη είσοδό τους στην ΕΕ, είναι υψίστης σημασίας για τη Γερμανία" αναφέρεται χαρακτηριστικά. "Η Γερμανία θα παραμείνει η κύρια χώρα προορισμού για την παράτυπη δευτερογενή μετανάστευση λόγω των υφισταμένων οικογενειακών δεσμών και των γνωστών παραγόντων έλξης (σσ των προσφύγων και μεταναστών)". 

Η εφημερίδα φιλοξενεί την άποψη της Αγγελικής Δημητριάδη, Ελληνίδας ερευνήτριας στο ΕΛΙΑΜΕΠ σε προσφυγικά θέματα, για το τι αναμένει επί του θέματος από τη συνάντηση των δύο ηγετών. "Καταρχάς την ανακοίνωση μιας συνεργασίας σε τεχνικό, επιχειρησιακό επίπεδο" υποστηρίζει. "Είναι πιθανό οι ακτοφυλακές των δύο χωρών να ανταλλάξουν συνδέσμους στη Σμύρνη και τη Λέσβο εστιάζοντας στην παρακολούθηση των αναχωρήσεων και των αφίξεων στα δύο σύνορα. Αλλά δεν πρέπει να αναμένεται μια μακρόπνοη συμφωνία επειδή η τουρκική κοινή γνώμη τελευταία γίνεται όλο και πιο επικριτική απέναντι στην μετανάστευση. Μια συμφωνία που μπορεί να υπονοήσει ότι η ΕΕ εξαγοράζει την απαλλαγή της από το μεταναστευτικό φορτίο σε βάρος της Άγκυρας, είναι κάτι που πιθανότατα θα απορριφθεί από τον Ερντογάν".

Πότε πρόκειται για "εθνοκάθαρση" και πότε για "γενοκτονία";

O πόλεμος στη Γάζαξεκίνησε μετά την κατάπαυση του πυρός με ακόμη μεγαλύτερη σφοδρότητα και ο αριθμός των αμάχων νεκρών και το μέγεθος της καταστροφής ξεπερνά κάθε φαντασία. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου θέτει ως στόχο την ολοκληρωτική νίκη και την εξολόθρευση της Χαμάς.Και ο άμαχος πληθυσμός;

"Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως ο στρατός αποδέχεται σκόπιμα μεγάλους αριθμούς νεκρών μεταξύ των αμάχων και πως οι πολιτικοί συζητούν την "αραίωση" του πληθυσμού της Γάζας στο "ελάχιστο επίπεδο". Πρόκειται για εθνοκάθαρση;" διερωτάται ο σχολιαστής της αριστερής εφημερίδας taz του Βερολίνου. "Και από ποιο σημείο και μετά μεταβάλλεται σε γενοκτονία; Πόσοι ακόμα άνθρωποι στη Γάζα θα πρέπει να σκοτωθούν πριν οι πολεμικοί στόχοι του Νετανιάχου θεωρηθούν ότι εκπληρώθηκαν; Το να θέτουμε αυτά τα ερωτήματα δεν σημαίνει ότι παίρνουμε το μέρος της Χαμάς και της γενοκτονικής της επίθεσης στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου" διευκρινίζει ο αρθρογράφος. "Παίρνουμε το μέρος του λαού και το μέρος μιας ειρήνης που να λειτουργεί. Διότι ακόμη και αν η Χαμάς"εξοντωθεί", όσο υπάρχουν ακόμη Παλαιστίνιοι, θα υπάρχει παλαιστινιακός εθνικισμός και επιθυμία για ελευθερία. Και όσα περισσότερα παιδιά πεθαίνουν στη Γάζα, τόσο πιο ισχυρό θα είναι το αίτημα για εκδίκηση και άρα η απειλή για τον πληθυσμό του Ισραήλ που θεωρείται νόμιμος στόχος για τις ριζοσπαστικές παλαιστινιακές δυνάμεις. Ο πόλεμος του Νετανιάχου απειλεί τελικά μακροπρόθεσμα και το ίδιο το Ισραήλ" συμπεραίνει η εφημερίδα.