«Αυτή την Κυριακή, 64 εκατομμύρια Τούρκοι, καλούνται να επιλέξουν μεταξύ δημοκρατίας και απολυταρχίας», γράφει ο Μπουλέντ Μουμάι, συντονιστής του γραφείου της Deutsche Welle στην Κωνσταντινούπολη σε άρθρο του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Γίναμε μάρτυρες μιας προεκλογικής εκστρατείας που δεν διεξήχθη μεταξύ ίσων, στην οποία η αντιπολίτευση καταπνίγηκε με όλες τις δυνατές μεθόδους και η κυβέρνηση χρησιμοποίησε αδίστακτα κάθε δυνατό μέσο και κρατική δυνατότητα», συνεχίζει ο Μουμάι, ο οποίος καταδικάστηκε από το ποινικό δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης σε ποινή φυλάκισης με αναστολή για «διαρροή προσωπικών δεδομένων» σε έρευνα του αναφορικά με τις σχέσεις του AKP με την κατασκευαστική εταιρεία Met-Gun Insaat.

«Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να κερδίσει τις εκλογές εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης, για την οποία ο ίδιος ευθύνεται», σχολιάζει ο αρθρογράφος στην FAZ. «Μετά από 21 χρόνια στην εξουσία, δεν έχει τίποτα πια να υποσχεθεί στον λαό, γι' αυτό προσπαθεί να συγκεντρώσει ψήφους δαιμονολογώντας την αντιπολίτευση. Σε προεκλογική εκδήλωση κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι θα αποφυλακίσει τρομοκράτες και θα «ΛΟΑΤΚΙποιήσει» τον τουρκικό λαό».

«Η δαιμονοποίηση της αντιπολίτευσης δεν είναι φυσικά το μόνο όπλο της κυβερνητικής προπαγάνδας. Βασίζεται επίσης σε ψευδαισθήσεις και υπερηφάνεια», αναλύει ο Μουμάι στην FAZ. «Ένα τουρκικό πολεμικό πλοίο, το οποίο ο Ερντογάν πλασάρει ως αεροπλανοφόρο, στάλθηκε από λιμάνι σε λιμάνι σαν λεωφορείο πολιτικής εκστρατείας. Στην Άγκυρα, το πλοίο στο οποίο ανεβαίνουν αεροπλάνα με γερανούς επειδή δεν είναι πραγματικό αεροπλανοφόρο, δεν έχει καταφέρει ακόμα να δέσει γιατί εκεί δεν υπάρχει θάλασσα. Αντίθετα, εγκαινιάστηκε γραμμή τρένου εξπρές στην Άγκυρα, το σύστημα σηματοδότησης της οποίας δεν έχει ακόμη τεθεί σε λειτουργία».

«Θα πετύχει ο Ερντογάν το θαύμα;», διερωτάται ο αρθρογράφος της FAZ και της Deutsche Welle. «Δύσκολο. Τα αεροπλανοφόρα δεν λύνουν τη στεγαστική κρίση. Αυτό δείχνουν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις με τον Κιλιτσντάρογλου πιο κοντά στη νίκη από τον πρώτο γύρο των εκλογών.»

Βαρουφάκης στην taz: «Μητσοτάκης όπως Τραμπ»

Ως «μια ατυχή τραγωδία από όλες τις απόψεις» χαρακτήρισε τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη ο πρόεδρος του ΜέΡα25 Γιάνης Βαρουφάκης σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Tageszeitung του Βερολίνου. «Επί Μητσοτάκη, το ελληνικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά περίπου 50 δισ. ευρώ και η οικονομική παραγωγή παρέμεινε στα επίπεδα του 2019. Αυτό έχει βαθύνει την εθνική χρεοκοπία της Ελλάδας», επισήμανε ο πρώην υπουργός Οικονομικών.

«Η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία της έκφρασης περιορίζονται. Ο Μητσοτάκης βασίζεται επίσης στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό: κοιτάξτε τον φράχτη, αυτό το τείχος της ντροπής, στα σύνορα με την Τουρκία. Ή τις επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο. Αυτό συμβαίνει τόσο συχνά, που μπορεί κανείς με σιγουριά να μιλήσει για εκ προθέσεως δολοφονία συνανθρώπων μας που πνίγονται αβοήθητοι στη Μεσόγειο. Ο Μητσοτάκης το κάνει μόνο για να κολακεύσει τους δεξιούς εξτρεμιστές», δήλωσε ο Βαρουφάκης στην taz. «Εμείς οι Ευρωπαίοι δεν μπορούμε την ίδια στιγμή να κοροϊδεύουμε τον Τραμπ και να επευφημούμε τον Μητσοτάκη.»

Ούτε οραματιστής, ούτε ρήτορας

«Ο καγκελάριος Σολτς δεν είναι ούτε μεγάλος οραματιστής ούτε εξαιρετικός ρήτορας», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung αναφορικά με την ομιλία του καγκελάριου Όλαφ Σολτς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την «Ημέρα της Ευρώπης». Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σολτς δεν είπε τίποτα ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, ξεκαθάρισε πού βλέπει τη θέση της Ευρώπης στην τριγωνική σχέση με ΗΠΑ και Κίνα.

Σε αντίθεση με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος ονειρεύεται «στρατηγική αυτονομία» για την ΕΕ και έχει καλέσει την Ένωση να αποστασιοποιηθεί από την Ουάσιγκτον, ο Σολτς αποκάλεσε τις ΗΠΑ «τον σημαντικότερο σύμμαχο της Ευρώπης». Υποστήριξε επίσης το σχέδιο της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τον περιορισμό του κινδύνου μιας πολύ μεγάλης οικονομικής εξάρτησης από την Κίνα», αναλύει η εφημερίδα του Μονάχου.

«Και φυσικά ο Σολτς δεσμεύτηκε για μια ενωμένη, ισχυρή Ευρώπη. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει το βασικό πρόβλημα με το οποίο παλεύει η Γερμανία στις Βρυξέλλες. Οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ δεν αμφιβάλλουν ότι ο καγκελάριος είναι κατά βάθος καλός Ευρωπαίος», σχολιάζει η SZ. «Αλλά απελπίζονται μερικές φορές που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, ότι τα κόμματα του συνασπισμού στη Γερμανία διαφωνούν και, επομένως, η Γερμανία αδυνατεί να λάβει αποφάσεις και δεν μπορεί να ηγηθεί», καταλήγει η εφημερίδα.