Πριν από λίγες εβδομάδες προκλήθηκε έντονη αναστάτωση από το ενδεχόμενο συμμετοχής της Τουρκίας στη συμμαχία των χωρών BRICS.

«Απομακρύνεται η Τουρκία από τη Δύση;», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Όσον αφορά τουλάχιστον τη στάση του τουρκικού λαού, είναι προφανές πως συμβαίνει το αντίθετο: σύμφωνα με δημοσκόπηση του αμερικανικού Pew Research Center, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη (16/10), το ποσοστό των Τούρκων που αντιμετωπίζουν με θετικό τρόπο το ΝΑΤΟ έχει διπλασιαστεί σε σύγκριση με το 2019, όταν και είχε διεξαχθεί η προηγούμενη σχετική δημοσκόπηση.

Στο ίδιο χρονικό διάστημα αυξήθηκε κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες και το ποσοστό των Τούρκων που αντιμετωπίζουν θετικά την ΕΕ, φτάνοντας στο 46%. Αν και οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία βρίσκονται εδώ και χρόνια "στον πάγο”, το 56% των ερωτηθέντων Τούρκων τάσσεται υπέρ της ένταξης στην Ένωση – εδώ και χρόνια το ποσοστό αυτό παρέμενε σημαντικά χαμηλότερο. Την ίδια στιγμή μειώθηκε και το ποσοστό των Τούρκων που αντιμετωπίζει θετικά τη Ρωσία και την Κίνα – […] αν και αυτοί που αντιμετωπίζουν με καχυποψία την Αμερική είναι ακόμη περισσότεροι: μόλις το 18% έχει θετική εικόνα για τις ΗΠΑ».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της FAZ «υπάρχει πόλωση στην τουρκική κοινωνία: οι υποστηρικτές του προέδρου Ερντογάν είναι σαφώς περισσότερο ρωσόφιλοι και ευρωσκεπτικιστές σε σύγκριση με τους επικριτές της τουρκικής κυβέρνησης. Μόνο αναφορικά με το ΝΑΤΟ υπάρχει μεγαλύτερη συμφωνία: η Συμμαχία απολαμβάνει παρόμοιας αποδοχής τόσο από τους υποστηρικτές όσο και από τους επικριτές της κυβέρνησης Ερντογάν».

Τι σημαίνει ωστόσο η ενδεχόμενη συνεργασία της Τουρκίας με τις BRICS; «Κατά τον υπουργό Εξωτερικών Χακάν Φιντάν η Τουρκία θεωρεί πως θα έχει πρωτίστως οικονομικά πλεονεκτήματα από τη συνεργασία της με τη συμμαχία. […] Οι δε Ευρωπαίοι διπλωμάτες δεν θέλουν να δώσουν μεγαλύτερες διαστάσεις στην πιθανή ένταξη της Τουρκίας στις BRICS. "Δεν θα πρέπει να πιέσουμε την Τουρκία να αποφασίσει προς μία κατεύθυνση”, δηλώνει ένας διπλωμάτης. "Ωστόσο τα πράγματα είναι διαφορετικά όσον αφορά τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης”. Λίγο πριν τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον περασμένο Ιούλιο ο Ερντογάν είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ένταξη στον συγκεκριμένο οργανισμό, όπου κυριαρχεί η Κίνα και ο οποίος αφορά και συνεργασία στον τομέα της άμυνας. Εξ ου και η ένταξη της Τουρκίας σε αυτόν θα ήταν ασυμβίβαστη με την ιδιότητα της χώρας ως κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ σύμφωνα με τον διπλωμάτη», καταλήγει η FAZ.

RND: Το σχέδιο νίκης του Ζελένσκι δεν έχει καμία πιθανότητα εφαρμογής

Ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι παρουσίασε χθες το «σχέδιο νίκης» του στο ουκρανικό κοινοβούλιο, καλώντας μεταξύ άλλων το ΝΑΤΟ να προσκαλέσει την Ουκρανία να ενταχθεί στη Συμμαχία. Λίγο αργότερα η Μόσχα αντέδρασε, με την εκπρόσωπο του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, να αναφέρει πως το σχέδιο αυτό θα οδηγήσει τον ουκρανικό λαό στην καταστροφή.

«Το λεγόμενο σχέδιο νίκης του Ζελένσκι απέχει από την πραγματικότητα τόσο, όσο απέχει και η Ουκρανία από τη νίκη ενάντια στη Ρωσία», σχολιάζει το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND). «Πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ μπορεί να δοθεί μονάχα σε μία χώρα χωρίς πόλεμο. Η Ουκρανία θα έπρεπε να επεκτείνει τον πόλεμο και σε ρωσικά εδάφη […] χωρίς τη βοήθεια των δυτικών συμμάχων – και δεν είναι αρκετά ισχυρή για κάτι τέτοιο. Εξάλλου, ΝΑΤΟ και Ευρώπη δεν θα μπορέσουν να συμφωνήσουν ούτε αναφορικά με την κατάρριψη ρωσικών drones από δυτικές συμμαχικές δυνάμεις. Επομένως, το σχέδιο νίκης δεν έχει καμία πιθανότητα εφαρμογής».

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει από την πλευρά της πως «παρά τις τυποποιημένες διαβεβαιώσεις που επαναλαμβάνονται συνεχώς, πως δηλαδή στεκόμαστε στο πλευρό της χώρας που δέχεται επίθεση, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι η αλληλεγγύη προς την Ουκρανία έχει αρχίσει να καταρρέει τόσο ανάμεσα στους πολίτες, όσο και σε ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής ηγεσίας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ».

Ένας Γερμανός στο τιμόνι της Εθνικής Αγγλίας

«Ένας Γερμανός αναλαμβάνει τη σπουδαιότερη θέση στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Μπορεί να λειτουργήσει κάτι τέτοιο;», διερωτάται η Tagesspiegel για την πρόσληψη του Τόμας Τούχελ για την άκρη του πάγκου της Εθνικής Αγγλίας.

«Φυσικά και μπορεί. Μία ποδοσφαιρική χώρα που διψάει για έναν μεγάλο τίτλο εδώ και δεκαετίες και ένας προπονητής που έχει ήδη κερδίσει πολλά τρόπαια. Μία ομάδα γεμάτη μεγάλους αστέρες και ένας άνθρωπος που αγαπάει την Αγγλία και έχει κληθεί να διαχειριστεί και στο παρελθόν παίκτες με μεγάλο "εγώ” στην Παρί Σεν Ζερμαίν, στην Τσέλσι,  στην Μπάγερν Μονάχου».

Παρ’ όλα αυτά βέβαια η πρόσληψη Τούχελ «παραμένει ένα τεράστιο ρίσκο». Ο ρόλος που αναλαμβάνει κάποιος ως προπονητής μίας εθνικής ομάδας «είναι εντελώς διαφορετικός – μοιάζει περισσότερο με τον ρόλο που είχε ο Τούχελ στην Μπάγερν, όπου εν τέλει τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Κάθε πρόταση του προπονητή της εθνικής γίνεται πρωτοσέλιδο και κάθε λάθος του μετατρέπεται σε εθνική κρίση. Και όπως διαπίστωσε και ο προκάτοχός του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ το περασμένο καλοκαίρι, ακόμη και οι ιστορικές επιτυχίες συχνά δεν φτάνουν για να κατευνάσουν την παράλογη υστερία γύρω από τα Τρία Λιοντάρια.

Όλα αυτά θα ισχύουν ακόμη περισσότερο για τον Τούχελ, μιας και είναι Γερμανός. Διότι όσο παράλογο και αν ακούγεται αυτό στο 2024, η εθνικότητά του αποτελεί πρόβλημα για πολλούς Εγγλέζους. Εάν καταφέρει να σημειώσει επιτυχίες και να παίξει πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο από τον Σάουθγκεϊτ, ο Τούχελ θα μπορούσε να υπερσκελίσει όλα αυτά τα εμπόδια. Από την άλλη όμως δεν χρειάζονται και πολλά για να τον διώξουν άρον-άρον από το γήπεδο μέσα σε λίγο καιρό».