‘Είναι ο εγωισμός ο λόγος της ανθρώπινης αποτυχίας; Ποιοι είναι οι ήρωες σας; Ποιος επωφελείται από την τρομοκρατία; Πως είναι δυνατόν η ζωή μας να γίνεται όλο και πιο αγχώδης, ενώ συνεχεία εφευρίσκουμε μηχανές που υποτίθεται ότι μας την απλοποιούν;

Αυτές είναι κάποιες μόνο από τις 100 ερωτήσεις που τέθηκαν σε 112 ακτιβιστές, φιλόσοφους και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο που πήραν μέρος το περασμένο Σάββατο στο Βερολίνο σε ένα στρογγυλό τραπέζι. Στόχος ήταν να απαντήσουν στις εκατό πιο σημαντικές ερωτήσεις που απασχολούν την ανθρωπότητα. Ενδιαφερόμενοι από όλο τον κόσμο μπορούσαν μέσω ίντερνετ να θέσουν τις ερωτήσεις τους. Ο καθένας από αυτούς είχε 3 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα για να απαντήσει, ενώ αυτά που έλεγε καταγράφονταν σε μια κάμερα. Συνολικά συγκεντρώθηκαν 700 ώρες. Την πρωτοβουλία της διοργάνωσης αυτού του στρογγυλού τραπεζιού είχε η μη κυβερνητική οργάνωση Dropping Knowledge. Ανάμεσα στους συμμετέχοντες ήταν η Μπιάνκα Τζάκερ, ο Βιμ Βέντερς, ο Γουίλιαμ Νταφόε αλλά και λιγότερο γνωστοί όπως η ακτιβίστρια από την Κένυα Εστερ Μουίρι την οποία συνάντησε η απεσταλμένη της DW στο Βερολίνο Μπιάνκα φον ντερ Αου:

«Η ευημερία μας οφείλεται πράγματι στην εκμετάλλευση του τρίτου κόσμου ο οποίος παραμένει φτωχός;»

Άλλη μια ερώτηση που αφορά και ενδιαφέρει άμεσα την Εστερ Μουίρι. Στην αρχή ήταν πολύ σκεπτική για το αν θα έπρεπε να πάρει μέρος στο στρογγυλό τραπέζι. Φοβόταν μήπως οι απαντήσεις της δεν χρησιμοποιηθούν σωστά και γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης. Πείσθηκε όμως όταν έμαθε πως οι απαντήσεις όλων θα δημοσιευθούν στο ίντερνετ, όπου ο καθένας θα μπορεί να έχει πρόσβαση. Η Εστερ Μουίρι χαιρόταν που είχε τη δυνατότητα να απαντήσει για την ευθύνη που υπάρχει για το Αids:

«Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος να έχει μόνο αυτός ένα συγκεκριμένο πρόβλημα και δεν υπάρχει κανένα μέρος του κόσμου που να έχει αποκλειστικά τη λύση. Όλα τα προβλήματα και οι λύσεις τους ανήκουν σε όλους μας. Σκοτώνουμε γιατί πιστεύουμε πως μας ανήκει το συγκεκριμένο κομμάτι γης. Αλλά το Αids, o τυφώνας Κατρίνα και οι σεισμοί μας δίδαξαν ότι δεν υπάρχουν σύνορα. Αν όλοι μαζί δεν προστατεύσουμε τη γη δεν θα είναι μόνο η Αφρική που θα υποφέρει.»

Η Εστερ προέρχεται από πολύ φτωχή οικογένεια και έπρεπε από 9 χρονών να δουλεύει σαν υπηρέτρια. Χάρη σε μια υποτροφία μπόρεσε να πάει στο σχολείο και το 1995 συνέστησε μια γυναικεία οργάνωση την Groots που στόχο είχε να δώσει φωνή στις γυναίκες:

«Αυτή η γέφυρα που είναι η οργάνωσή μου είναι πολύ σημαντική γιατί κανείς δεν μπορεί καλύτερα να μιλήσει για τη φτώχεια από τους ίδιους τους ανθρώπους που ζουν μέσα σε αυτή. Και όταν μιλάμε για το πώς είναι να ζεις χωρίς νερό είναι καλύτερα να το περιγράφει κάποιος που το ζει. Αυτός είναι ένας απλός μηχανισμός που μπορεί να βοηθήσει να βρεθούν λύσεις.»

Η Εστερ ελπίζει πως το στρογγυλό τραπέζι στο Βερολίνο θα καταφέρει να συνεισφέρει, έστω και λίγο στο να στραφεί η προσοχή του κόσμου στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει όχι μόνο η πατρίδα της η Κένυα αλλά και όλος ο πλανήτης.