H Γαλλία στο προσκήνιο της διεθνούς πολιτικής
14 Ιουλίου 2017Η Rheinische Post αναφέρεται στην επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλτ Τραμπ στο Παρίσι με αφορμή τον εορτασμό της Γαλλικής Επανάστασης και σχολιάζει: «Ο Γάλλος Πρόεδρος είναι ένας πραγματιστής. Ακόμα και εάν ο Τραμπ παίρνει αμφιλεγόμενες αποφάσεις, ο κόσμος εξαρτάται από αυτόν. Η τρομοκρατία δεν μπορεί να καταπολεμηθεί χωρίς τις ΗΠΑ όπως και οι διαμάχες στην Συρία και αλλού δεν μπορούν να επιλυθούν χωρίς τις ΗΠΑ. Ο Μακρόν το κατανόησε αυτό. Δεν αναλαμβάνει το ρόλο του διαμεσολαβητή χωρίς φυσικά να έχει κάποιο συμφέρον. Θέλει να δείξει και πάλι στους συμπατριώτες του πως η Γαλλία παίζει ένα ρόλο στην διεθνή πολιτική σκηνή».
H Süddeutsche Zeitung αναφέρεται στον Γάλλο Προέδρο Εμμανουέλ Μακρόν και την συνάντηση που είχε με την Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ στο πλαίσιο του πρώτου γαλλογερμανικού υπουργικού συμβουλίου και στην πολύ καλή «χημεία» που υπάρχει μεταξύ των δυο ηγετών. Η εφημερίδα σχολιάζει σχετικά με το πώς μπορεί να φανεί χρήσιμη αυτή τη δυναμική: «Ο επαναστάτης Μακρόν χρειάζεται τον μανδύα του Ευρωπαίου τιμονιέρη για τα εσωτερικά πολιτικά σχέδια ώστε η χώρα να μην «παγώσει». Από την άλλη πλευρά η Μέρκελ ή όποιος κερδίσει τις εκλογές έχει κάθε συμφέρον να μοιραστεί τον δύσκολο ηγετικό ρόλο της Γερμανίας. Μόνον έτσι θα μπορέσει η ΕΕ να αντιμετωπίσει το βουνό των προβλημάτων της».
Ένας χρόνος από το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία
Ένας χρόνος συμπληρώνεται από το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία και η Frankfurter Allgemeine Zeitung σε σχόλιο της αναφέρεται στην δύναμη που διαθέτει η ΕΕ απέναντι στην Άγκυρα εξαιτίας της οικονομικής εξάρτησης της τελευταίας. Η εφημερίδα σημειώνει σχετικά με τα αυταρχικά μέτρα που πήρε ο Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα: «Αντί η ΕΕ να σταματήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία όπως ζητά το Ευρωκοινοβούλιο, οι διαπραγματεύσεις απλά έχουν παγώσει. Αυτό σημαίνει ότι τα δισεκατομμύρια της οικονομικής βοήθειας συνεχίζουν να ρέουν. Το ίδιο ισχύει και για την τελωνειακή ένωση, η οποία εάν τερματιζόταν θα «τέλειωναν τα ψέματα για την Τουρκία». Αντί η Κομισιόν να απειλήσει με διακοπή θέλει να επεκτείνει τη συμφωνία και να χάσει και τον τελευταίο άσο».
Και η εφημερίδα καταλήγει: «Ένα χρόνο μετά το πραξικόπημα ήρθε η ώρα, η Δύση να αναπτύξει μια στιβαρή πολιτική έναντι της Τουρκίας. Για το δικό της όφελος και το όφελος των Τούρκων που τάχθηκαν υπέρ του Ερντογάν αλλά τελικά βλέπουν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον Κεμαλισμό. Λείπει όμως αυτή η στρατηγική. Και ακόμη χειρότερα: φαίνεται σαν η Ευρώπη να έχει παραιτηθεί από την Τουρκία».
Για το ίδιο θέμα η Welt σχολιάζει: «Ο Τούρκος Πρόεδρος μπορεί να έχει οργανώσει ένα αστυνομικό κράτος και να ελέγχει τη δικαιοσύνη ωστόσο είναι αδύναμος. Ο Ερντογάν έχει εναντίον του τουλάχιστον τη μισή κοινωνία. Δεν θα μπορέσει να αλλάξει το γεγονός ότι πολλοί Τούρκοι βλέπουν θετικά τη Δύση. Η Ευρώπη σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς είναι αυτό που έχει ανάγκη η Τουρκία. Η διαδήλωση για τη δικαιοσύνη από την Άγκυρα στην Κωνσταντινούπολη ήταν ένα ζωτικό μήνυμα της μοντέρνας Τουρκίας. Η Ευρώπη δεν επιτρέπεται να απογοητεύεται ή να αδιαφορεί για την Τουρκία».
Τέλος για το ίδιο θέμα η Kölner Stadt Anzeiger γράφει: «Φυσικά και η Τουρκία έχει το δικαίωμα να ακολουθήσει τον πολιτικό της δρόμο. Αξίωση όμως να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας δεν έχει πλέον. Οι ηγέτες της ΕΕ θα πρέπει να διακόψουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία».
Μαρία Ρηγούτσου