Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ απασχολεί εκ νέου και τον γερμανικό Τύπο. Ρεπορτάζ από την Αθήνα στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, υπό τον τίτλο «Η Αθήνα απειλείται με πρόστιμο δισεκατομμυρίων λόγω απάτης με επιδόματα», γίνεται εκτενής αναφορά στις αποκαλύψεις για ανύπαρκτα χωράφια και κοπάδια, στα δίκτυα διαφθοράς εντός του οργανισμού και στις πολιτικές ευθύνες που βαραίνουν την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με φόντο τον κίνδυνο επιβολής υπέρογκων προστίμων από την Ευρωπαϊκή Ένωση:

«Η πολιτική ευθύνη έρχεται πλέον ολοένα περισσότερο στο προσκήνιο. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγορούν τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ότι συγκάλυψε το σκάνδαλο, αντί να το διαλευκάνει.

(...) Ως αντίδραση στις κατηγορίες, ο πρωθυπουργός σκοπεύει να λάβει αυστηρά μέτρα. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ θα διαλυθεί, ενώ οι αρμοδιότητές του θα μεταφερθούν στην ανεξάρτητη φορολογική αρχή ΑΑΔΕ. Η αντιπολίτευση όμως πιέζει ακόμα περισσότερο, ζητώντας πρόωρες εκλογές. Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό του συντηρητικού κυβερνώντος κόμματος η αναστάτωση μεγαλώνει. Το σκάνδαλο αποτελεί μια μεγάλη δοκιμασία για τη Νέα Δημοκρατία, καθώς τουλάχιστον 13 από τους βουλευτές της θεωρούνται ύποπτοι».

Ένταση στα γερμανοπολωνικά σύνορα 

Η μετανάστευση δεν είναι ένα «ακανθώδες ζήτημα» μόνο για τη Γερμανία, αλλά και για την Πολωνία, παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, «υπάρχει τώρα η υπόνοια ότι οι Γερμανοί θέλουν να λύσουν τα προβλήματά τους εις βάρος του γείτονά τους. Έτσι, ο Ντόναλντ Τουσκ έπρεπε να δώσει μία απάντηση στους γερμανικούς συνοριακούς ελέγχους με αντίστοιχους πολωνικούς ελέγχους. Ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς μαζί με τον Γερμανό υπουργό Εσωτερικών Αλεξάντερ Ντόμπριντ αποδέχτηκαν αυτή την εξέλιξη συνειδητά. Βερολίνο και Βαρσοβία ενδέχεται να ακολουθούν μία παραπλήσια συλλογιστική πορεία: Όποιος δείχνει αυστηρότητα απέναντι στους παράτυπους μετανάστες, ενισχύει την εμπιστοσύνη (σ.σ. των πολιτών) απέναντι στο κράτος και αποδυναμώνει τους λαϊκιστές της Ακροδεξιάς.

Ωστόσο, πρόκειται για ένα ριψοκίνδυνο πείραμα. Διότι το ίδιο εύκολα μπορεί να διαδοθεί το αίσθημα ότι η ασφάλεια μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με τίμημα τα κλειστά σύνορα. Αυτό τουλάχιστον είναι κάτι που θα ισχυριστούν όσοι επιδιώκουν να καταργήσουν, όπου μπορούν, τα ευρωπαϊκά επιτεύγματα. Η απόδειξη βρίσκεται στα γερμανοπολωνικά σύνορα: δεν χρειάζεται καν να είναι κανείς στην κυβέρνηση για να καταστρέψει το ευρωπαϊκό πνεύμα».

Για «πολιτική μυωπία» του Γερμανού καγκελάριου κάνει λόγο η εφημερίδα Rheinpfalz σε σχολιαστικό δημοσίευμα για το ίδιο θέμα: «Είχε φανταστεί άραγε ο Φρίντριχ Μερτς τι θα προκαλούσε; Ο καγκελάριος ήθελε με ελέγχους και επαναπροωθήσεις μεταναστών στα εξωτερικά σύνορα να πετύχει μια φτηνή εσωτερική πολιτική νίκη. Αντ’ αυτού όμως προκάλεσε μία μεγάλη ζημιά στην εξωτερική πολιτική. Πιθανότατα, με την απροειδοποίητη και αψυχολόγητη πρωτοβουλία του, ο Μερτς συνέβαλε ακόμα και στο να εκλεγεί οριακά ο εθνικιστής Κάρολ Ναβρότσκι πρόεδρος στην Πολωνία. Ο Ναβρότσκι είχε επανειλημμένα καταφερθεί κατά της πανίσχυρης Γερμανίας, λέγοντας ότι δεν είναι άξια εμπιστοσύνης. Οι συνοριακοί έλεγχοι που εισάγονται τώρα από την Πολωνία είναι μια ξεκάθαρη πράξη αντιποίνων».

Σε μία άλλη πτυχή των ελέγχων στα σύνορα μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας και της μεταναστευτικής πολιτικής γενικότερα, επικεντρώνεται η αριστερή εφημερίδα taz:

«To γεγονός ότι όλες οι επαναπροωθήσεις είναι παράνομες, αναδεικνύει και μια απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου του Βερολίνου στις αρχές του Ιουνίου, ενώ εκκρεμούν και άλλες αποφάσεις. Παρ' όλα αυτά, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να ακολουθεί αυτή την πρακτική, με τον υπουργό Εσωτερικών Αλεξάντερ Ντόμπριντ να τη χαρακτηρίζει ως επιτυχή. Ωστόσο, αποσιωπά το γεγονός ότι ο απολογισμός με 330 επαναπροωθήσεις προσφύγων είναι μάλλον πενιχρός.

(…) Για την πολωνική κυβέρνηση, η γερμανική πρακτική αποτελεί πρόκληση. Ιδίως επειδή ασκεί ξεκάθαρη πίεση στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ντόναλντ Τουσκ. Πρόσφατα, ακροδεξιές πολιτοφυλακές άρχισαν να διεξάγουν αυτόβουλα ελέγχους στα σύνορα και να παρενοχλούν ανθρώπους που επαναπροωθήθηκαν εκεί από τη Γερμανία».

Ωστόσο, καταλήγει η taz, τι ακριβώς ενδέχεται να επιφέρουν οι έλεγχοι στα πολωνικά σύνορα, παραμένει ακόμη ασαφές.