Μία πρωτοφανή καταστροφή βιώνει η Ισπανία τα τελευταία 24ωρα, με τις ακραίες πλημμύρες που πλήττουν τη Βαλένθια να στοιχίζουν ήδη τη ζωή σε τουλάχιστον 95 πολίτες.

«Η προαναγγελθείσα καταιγίδα εξελίχθηκε μέσα σε μία νύχτα σε πραγματικό εφιάλτη. Σε ορισμένες περιοχές έπεσαν μέσα σε λίγες ώρες από τον ουρανό εκατοντάδες λίτρα νερού ανά κυβικό μέτρο», γράφει η Süddeutsche Zeitung. «Ακόμα και αν υποχωρήσει η βροχή, υπάρχουν ακόμη μέρη όπου η ποσότητα του νερού εξακολουθεί να είναι επικίνδυνα μεγάλη – και αναμένονται κι άλλες βροχοπτώσεις».

Οι επιστήμονες εκτιμούν πως οι τεράστιες ποσότητες νερού οφείλονται «στη θερμοκρασία της θάλασσας κατά τις τελευταίες εβδομάδες, που εξακολουθεί να είναι ασυνήθιστα υψηλή φτάνοντας ακόμα και τους 23 βαθμούς Κελσίου – θερμοκρασία πολύ υψηλότερη σε σύγκριση με το ίδιο διάστημα πέρυσι». Πάντως τα όσα συμβαίνουν στη Βαλένθια και τη γύρω περιοχή «είναι κάτι που οι μετεωρολόγοι θεωρούσαν πάντοτε ως πιθανό ενδεχόμενο», παρατηρεί η SZ.

Οι τοπικές αρχές ενημέρωσαν τους πολίτες για την επερχόμενη κακοκαιρία. «Ωστόσο πολλοί επικρίνουν πως τα κανάλια πληροφόρησης των πολιτών ήταν ανεπαρκή. Μήπως θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθούν οι δραματικές σκηνές που ακολούθησαν;», διερωτάται το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND). «Η κακοκαιρία στη Βαλένθια άφησε περισσότερους νεκρούς από κάθε άλλη καταστροφή που έχει συμβεί στην Ισπανία εδώ και χρόνια. Πρόκειται για μία εθνική τραγωδία».

Καταστροφικές καταιγίδες όπως αυτή βέβαια «δεν είναι κάτι το καινούργιο – το καινούργιο είναι η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται. “Όταν μιλάμε για την κλιματική αλλαγή ή για κατάσταση κλιματικής ανάγκης”, έγραψε η Greenpeace Spain, “αυτά γίνονται συχνά αντιληπτά ως αφηρημένες έννοιες που απέχουν πολύ από την πραγματικότητα της καθημερινότητάς μας. Δυστυχώς όμως η κλιματική αλλαγή είναι ακριβώς αυτό: η εντατικοποίηση των ακραίων καιρικών φαινομένων”. Και στην περίπτωση της Ισπανίας η Μεσόγειος λειτουργεί ως… επιταχυντής της καταστροφής», εξηγεί το RND.

FAZ: Θα κρατάμε αιωνίως λογαριασμό;

Χθες ο Γερμανός Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ συναντήθηκε στην Αθήνα με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αλλά και με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, με το ζήτημα των επανορθώσεων να τίθεται στο επίκεντρο των συναντήσεων.

«Ο Πρόεδρος Σταϊνμάιερ βρέθηκε απροσδόκητα αντιμέτωπος με τις ελληνικές απαιτήσεις για τις πολεμικές επανορθώσεις», επισημαίνει η tagesschau. Το ποσό που ζητάει η Ελλάδα για τις πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο που εξαναγκάστηκε να δώσει κατά την περίοδο της Κατοχής στη ναζιστική Γερμανία «κυμαίνεται – αναλόγως τις εκτιμήσεις – από 278 έως 341 δισεκατομμύρια ευρώ».

Όπως προσθέτει το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο, «το ζήτημα των επανορθώσεων για τις καταστροφές και τα εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής αποτελεί επανειλημμένως εδώ και δεκαετίες αιτία για προστριβές ανάμεσα στα δύο κράτη. […] Αφ’ ότου οι διπλωματικές προσπάθειες των τελευταίων ετών έπεσαν στο κενό, η Ελλάδα θα μπορούσε να προσπαθήσει να προβάλει τις αξιώσεις της ενώπιον των διεθνών δικαστηρίων. Οι περισσότεροι ειδικοί διεθνούς δικαίου όμως θεωρούν πως κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο να συμβεί».

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει από την πλευρά της: «Πράγματι, η έκταση της γερμανικής τακτικής εξοντώσεων, όπως και η συμμετοχή της Βέρμαχτ σε αυτήν, ήταν κάτι που αντιμετωπίστηκε μονάχα σταδιακά. Πώς μπορεί να επανορθώσει κάποιος γι’ αυτό; Πέρα από τις διώξεις των δραστών και την υποστήριξη των θυμάτων υπάρχει αδιαμφισβήτητα και ευθύνη βάσει του διεθνούς δικαίου: πίσω από αυτά ήταν η Γερμανία, το γερμανικό κράτος, το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται έως και σήμερα. Το ζήτημα των επανορθώσεων όμως έχει ξεκαθαριστεί εδώ και καιρό. Και ακόμα και αν δεν έχει επιλυθεί, δεν υπάρχει πλέον χώρος για ντιμπέιτ επ’ αυτού.

Όποιος διατυπώνει απαιτήσεις για επανορθώσεις βασιζόμενος σε ιστορικές αδικίες, θα πρέπει να δεχθεί αντιστοίχως και ανταπαιτήσεις. Όχι, δεν πρέπει κανείς να προβαίνει σε συμψηφισμούς. Ωστόσο και τα εγκλήματα κατά των Γερμανών παραμένουν εγκλήματα. Οι διωγμοί και οι δολοφονίες εκατομμυρίων, οι βομβαρδισμοί του άμαχου πληθυσμού, η κακομεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου και η απώλεια του ενός τετάρτου της εθνικής επικράτειας – ούτε αυτά μπορούν να υπολογιστούν». Εξάλλου, ο στόχος της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι «να γίνει μία νέα αρχή, η οποία δεν θα συνίσταται στη διατήρηση ξεθωριασμένων λογαριασμών», καταλήγει η FAZ.