Προχθές Τρίτη (30 Ιουλίου) η εισαγγελέας Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ανακοίνωσε την ολοκλήρωση των ερευνών για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, τονίζοντας ακόμα πως δεν υπήρξε «καμία απολύτως εμπλοκή» της ΕΥΠ με το λογισμικό Predator.

«Με αυτόν τον τρόπο η Εισαγγελία θέτει ένα προσωρινό τέλος στο εκτεταμένο σκάνδαλο κατασκοπείας, ένα σκάνδαλο που απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα και εκτός Ελλάδας», γράφει σε σχετικό του ρεπορτάζ το SPIEGEL Online.

«Στην αιτιολόγηση του δικαστηρίου αναφέρεται πως υπήρχαν πάντως "επαρκή αποδεικτικά στοιχεία” για την κίνηση ποινικών διαδικασιών εναντίον εκπροσώπων και ιδιοκτητών ιδιωτικών εταιρειών, οι οποίοι φέρονται να παραβίασαν το απόρρητο των επικοινωνιών».

Όπως υπενθυμίζει το γερμανικό μέσο, θύματα υποκλοπών δεν ήταν μόνο πολλοί δημοσιογράφοι, «αλλά και ο νυν επικεφαλής του αντιπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ και τότε Ευρωβουλευτής, Νίκος Ανδρουλάκης, και επιφανείς επιχειρηματίες. […] Η δε ΕΥΠ είχε δεχτεί μεγάλη πίεση απ' όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, […] ενώ ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Παναγιώτης Κοντολέων και ένας στενός σύμβουλος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη παραιτήθηκαν εξαιτίας των καταγγελιών.

Το 2022 ο Μητσοτάκης παραδέχτηκε την παρακολούθηση του Ανδρουλάκη από τη μυστική υπηρεσία και χαρακτήρισε το γεγονός αυτό ως "λάθος”. Αρνήθηκε ωστόσο πως οι παρακολουθήσεις έγιναν με το Predator. Έπειτα από μία αμφιλεγόμενη μεταρρύθμιση, η οποία έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2019 λίγο αφ' ότου η συντηρητική Νέα Δημοκρατία ανέλαβε την εξουσία, η ΕΥΠ υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό», καταλήγει το SPIEGEL Online.

Μέση Ανατολή: Πιθανότερη από ποτέ μία γενικευμένη σύρραξη

«Στην επικίνδυνη λογική του στρατιωτικού quid pro quo που κυριαρχεί στη Μέση Ανατολή, οι δύο στοχευμένες δολοφονίες των ηγετικών προσωπικοτήτων της Χεζμπολάχ και της Χαμάς στη Βηρυτό και την Τεχεράνη αντιστοίχως αποτελούν μία επίδειξη ισχύος από πλευράς Ισραήλ», σχολιάζει η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. «Ιδίως η δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια στην καρδιά της ιρανικής πρωτεύουσας, αμέσως μετά την εκλογή του νέου προέδρου, αποτελεί μία ταπείνωση για την ιρανική ηγεσία.

Βέβαια, επισήμως η ισραηλινή κυβέρνηση σιωπά για τη δολοφονία του Χανίγια – και αυτό θα μπορούσε να γίνει αντιληπτό ως μία προσπάθεια αποφυγής περαιτέρω κλιμάκωσης της κατάστασης. Στην επικίνδυνη λογική των αντιποίνων όμως το μπαλάκι είναι τώρα στο Ιράν, τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ. Και το Ιράν θα αντιδράσει, […] ενώ είναι υπαρκτός και ο κίνδυνος να εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο.

[…] Το σίγουρο είναι πως πλέον απομακρύνεται η πιθανότητα για μία κατάπαυση πυρός στη Λωρίδα της Γάζας – και μαζί και μία απαραίτητη προϋπόθεση για να ηρεμήσουν κάπως τα πράγματα στην περιοχή».

Η Süddeutsche Zeitung συμφωνεί και αυτή από την πλευρά της πως «το Ιράν αδιαμφισβήτητα θα αντιδράσει». Και παρ' ότι κανείς δεν επιθυμεί μία γενικευμένη σύρραξη, «όλες οι πλευρές παίζουν με τον κίνδυνο».

Η εξέλιξη των πραγμάτων «εξαρτάται από τους υπευθύνους στο Ισραήλ και το Ιράν. Όσον αφορά το Ισραήλ, η χώρα κυβερνάται από έναν πρωθυπουργό που έχει συνδέσει τη μοίρα της χώρας με την προσωπική του πορεία. Εάν ο Νετανιάχου παραχωρήσει κάποια στιγμή την εξουσία, θα βρεθεί ενώπιον της δικαιοσύνης με την κατηγορία της διαφθοράς. […] Επομένως, είναι πιθανό να συνεχίσει να κυβερνά όπως το έχει κάνει μέχρι τώρα και να μην ενδιαφέρεται και πολύ για την άμεση επίτευξη ειρήνης στη Γάζα. Ο πόλεμος τον κρατά στο αξίωμά του», εξηγεί η εφημερίδα του Μονάχου.

«Στο Ιράν από την άλλη πλευρά κυβερνά ένας άνδρας 85 ετών, ο οποίος έχει περάσει προ πολλού την πολιτική "ημερομηνία λήξης” του. Με την Ισλαμική Δημοκρατία να περνά εδώ και 20 χρόνια μία συστημική κρίση, ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ, που εξουσιάζει τη χώρα εδώ και τρεις δεκαετίες, δεν μπορεί να προσφέρει καμία προοπτική σταθερότητας. Τέτοια όμως δεν θα υπήρχε ακόμα και χωρίς τον Χαμενεΐ: ο διάδοχος για το αξίωμα του "πνευματικού ηγέτη” επιλέγεται με αδιαφανείς διαδικασίες, με τις διάφορες ομάδες εξουσίας να αντιμετωπίζουν άκρως καχύποπτα η μία την άλλη».