Έπειτα από μία ξεκάθαρη νίκη απέναντι στην Κάμαλα Χάρις ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ, επιστρέφοντας στον Λευκό Οίκο για δεύτερη φορά μετά από τέσσερα χρόνια.

Το αποτέλεσμα των εκλογών «ήταν ένα σοκ, το οποίο πολλοί φοβόντουσαν, λίγοι όμως θέλησαν να πιστέψουν», παρατηρεί η tageszeitung, προσθέτοντας πως «η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ είναι μία απόλυτη καταστροφή.

Αυτό που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι Δημοκρατικοί είναι το εξής: σε όλες σχεδόν τις μετεκλογικές δημοσκοπήσεις περίπου το 70% των ερωτηθέντων δήλωνε δυσαρεστημένο ή οργισμένο για την κατάσταση της χώρας. Και αυτό δεν λέγεται για πρώτη φορά, αλλά εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια».

Τώρα ο Τραμπ «έχει τέσσερα ακόμη χρόνια στη διάθεσή του να διορίσει αμέτρητους δεξιούς ομοσπονδιακούς δικαστές ενώ θα έχει την πλειοψηφία και στο Κογκρέσο ώστε να μην μπορεί να σταθεί κανείς εμπόδιο στις πολιτικές του βλέψεις».

Όσον αφορά τον αντίκτυπο που θα έχει η επικράτηση του Τραμπ για την Ευρώπη, η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει πως οι δεξιοί λαϊκιστές πολιτικοί όπως ο Βίκτορ Όρμπαν «πανηγυρίζουν που ο Τραμπ συνέτριψε τη μισητή woke κουλτούρα! Τι περιμένουν όμως αυτοί οι φίλα προσκείμενοι στον Τραμπ;

Πως οι νέοι δασμοί των ΗΠΑ για τις εισαγωγές από την ΕΕ θα ισχύουν μονάχα για προϊόντα από χώρες με αριστερές κυβερνήσεις; Ή πιστεύουν πως οι ίδιοι οι ψηφοφόροι τους δεν θα χρειαστεί να πληρώσουν περισσότερους φόρους και να ζήσουν με λιγότερες κοινωνικές παροχές, επειδή η Ευρώπη θα πρέπει μεσοπρόθεσμα να χρηματοδοτείται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό μόνη της; Πιστεύουν πως ο πόλεμος στην Ουκρανία θα γίνει με κάποιον τρόπο πιο φθηνός για τους υποστηρικτές τους εάν ο Τραμπ σταματήσει την αποστολή βοήθειας; […] Όποιος σκέφτεται τόσο αφελώς δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει το μήνυμα  “America First” που έχει υιοθετήσει ο Τραμπ στην εξωτερική πολιτική».

«Στη θεωρία είναι ξεκάθαρο το πώς θα έπρεπε να αντιδράσουν οι Ευρωπαίοι. Θα έπρεπε να μείνουν ενωμένοι και να θυμούνται πως μόνο ενωμένοι είναι ισχυροί. […] Και να μην επιτρέψουν στον Τραμπ να τους διχάσει και να επικρατήσει», συνεχίζει η SZ. «Στην πράξη όμως πιθανότατα δεν θα γίνουν έτσι τα πράγματα. Μπαίνουμε στην περίοδο Trump 2.0 και η Ευρώπη είναι κάθε άλλο παρά προετοιμασμένη για αυτήν».

Κατά την εφημερίδα του Μονάχου «οι εκλογές αυτές σηματοδοτούν την αρχή μίας νέας εποχής στις ΗΠΑ. […] Οι Ηνωμένες Πολιτείες απομακρύνονται από την κοινή συναίνεση που σχημάτισαν τα δημοκρατικά κράτη του κόσμου μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Ελλάδα: Κέρδη-ρεκόρ για τις συστημικές τράπεζες

Ο ανταποκριτής της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt, Γκερντ Χέλερ, γράφει για τα κέρδη-ρεκόρ που σημειώνουν οι ελληνικές τράπεζες.

«Το 2024, για πρώτη φορά εδώ και 16 χρόνια, οι τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες πλήρωσαν μέρισμα στους μετόχους τους, δείχνοντας έτσι πως αφήνουν πίσω τους την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010. Σήμερα οι τέσσερις συστημικές τράπεζες πατούν και πάλι καλά στα πόδια τους καταγράφοντας κέρδη-ρεκόρ και έχοντας ξεπεράσει τα προβλήματα ρευστότητας».

Την ίδια στιγμή ωστόσο, στην τελευταία της έκθεση σχετικά με τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η Τράπεζα της Ελλάδας κάνει λόγο για «προκλήσεις», προτρέποντας τις τράπεζες να «βελτιώσουν περαιτέρω τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειάς τους».

Όπως εξηγεί ο ανταποκριτής της Handelsblatt, «παρ’ ότι ο δείκτης κεφαλαίου CET1 των τραπεζών βρίσκεται στο 15,4%, ελάχιστα χαμηλότερα από το 15,8% που αποτελεί τον μέσο όρο της ευρωζώνης, η ποιότητα των ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών αποτελεί πρόβλημα μιας και ένα μεγάλο μέρος τους οφείλεται σε αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις. […] Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας οι οριστικές και εκκαθαρισμένες αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις ανέρχονταν τον Ιούνιο στα 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ – δηλαδή στο 50% του κεφαλαίου κοινών μετοχών των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών.

[…] Οι ελληνικές τράπεζες υποχρεούνται να εξαλείψουν τις απαιτήσεις αυτές έως το 2041». Σε σχετική έκθεσή της πάντως, η Τράπεζα Πειραιώς αναλύει πως θα καταφέρει να εκμηδενίσει τις απαιτήσεις αυτές μόλις το 2034, δηλαδή επτά χρόνια νωρίτερα, ενώ αρκετοί εκτιμούν πως το ίδιο θα καταφέρουν και οι υπόλοιπες μεγάλες τράπεζες. Όλα αυτά είναι θετικά νέα για τους μετόχους, μιας και έτσι οι τράπεζες θα είναι σε θέση να τους καταβάλουν μεγαλύτερα μερίσματα.