در این لوحه یونانی در کنار رودخانه ماریتسا یا افروس هشدار داده شده است که "احتیاط، سرحد است". در آن‌سوی رودخانه ترکیه قرار دارد. در طول چند سال اخیر هزاران پناهجو تلاش کردند از طریق این مرز وارد اتحادیه اروپا شوند، و این تلاش به قیمت جان شمار زیادی تمام شد.

تنها در همین سال روان میلادی ۲۹ جسد از ساحل یونانی رودخانه ماریتسا یافت گردیدند که آخرین آن متعلق به یک جوان ۱۵ ساله بوده است. اجساد پناهجویانی که در این مسیر جان خود را از دست می‌دهند، به سردخانه شفاخانه شهر بندری الکساندروپولی یونان منتقل می‌گردند. در حال حاضر ده ها جسد پناهجویان در این سردخانه، که اصلاً گنجایش این تعداد را ندارد، نگهداری می‌شوند.

یک کانتینر یخچالی در محوطه شفاخانه. این کانتینر را سازمان بین المللی صلیب سرخ در اختیار قرار داده است، زیرا سردخانه شفاخانه بیشتر از این گنجایش اینقدر اجساد زیاد را ندارد.

وقتی شکارچی‌ها، ماهیگیران و یا مأموران مرزی جسدی را در کنار رودخانه می‌یابند، پولیس نخست از همه شواهد و آثار را در محل محفوظ می‌سازد و ثبت می‌کند. آنگاه اجساد برای تحقیقات نزد پاولوس پاولیدیس، داکتر طب عدلی، برده می‌شوند. پاولیدیس برای تشخیص هویت جسد، بیشتر بر ویژگی‌های مانند خالکوبی و یا اشیای شخصی تمرکز می‌کند. او افزون بر آن برای آزمایش "دی.ان.ای" نیز نمونه برداری می‌کند.

پاولوس پاولیدیس می‌گوید بیشتر اجسادی که در کنار رودخانه ماریتسا یافت‌ می‌شوند، پناهجویانی اند که در آب غرق شده اند و میزان چنین تلفات "۷۰ درصد" است. به قول وی شمار زیاد پناهجویان دیگر از اثر هیپوترمی یا سرما زدگی ناشی از کاهش شدید حرارت بدن، جان خود را از دست می‌دهند. پاولیدیس می افزاید: «در این اواخر میزان تلفات جانی پناهجویانی که در حوادث ترافیکی و قطار آهن می‌میرند، بلند رفته است.»

اشیای ناچیزی را که متعلق به جان باختگان بوده و یافت می‌شوند، به خریطه های پلاستیکی که سر آن بسته می‌شود، می‌اندازند. این اشیای شخصی می‌توانند در تثبیت هویت اجساد کمک کنند.

علامت گذاری و بسته بندی اشیای متعلق به جان باختگان، بسیار پرزحمت است. به گفته این داکتر طب عدلی، بیشتر این اشیا یک وجه مشترک دارند، و آن اینکه از رودخانه سالم بدرآمده اند.

این داکتر طب عدلی بیشتر از همه اشیای فلزی را نگهداری می‌کند، که در آب خراب نمی‌شوند، مثلاً انگشتر و یا گلوبند. پاولیدیس می‌گوید: «لباس و اسناد رسمی، مثل پاسپورت، در آب خراب می‌شوند.» برخی از این اشیا به خوبی بازگوی هویت صاحبان خود اند؛ مثلاَ مالک این انگشتر احتمالاً یک ترک بوده است.

در اکثر موارد اشیای مذهبی و یا فرهنگی نزد مرده ها یافت می‌شود، که در شناسایی آنها کمک می‌کند. مثلاً این تسمه خاص چرمی نشان می‌دهد که مالک آن احتمالاً از افریقا بوده است. زمانی که تثبیت هویت یک جسد موفقانه انجام یابد، آنگاه جسد مذکور، در صورت ممکن، به اقارب وی تسلیم داده می‌شود.

هرگاه تثبیت هویت و یا بازگرداندن جسد ممکن نباشد، در آن‌صورت مقامات یونانی امور تدفین فرد تلف شده را به عهده می‌گیرند. اگر جسد متعلق به یک مسلمان باشد، او را در قبرستان مسلمانان در سیدیرو، و اگر مسیحی باشد در گورستان مسیحیان در اوریستیادا دفن می‌کنند. این آخرین آرمگاه مصطفی رهوان، آواره ۲۱ ساله سوریایی از شهر حلب، در یونان است.

مهاجران می توانند خود را در عرض چهار تا پنج دقیقه از طریق رودخانه ایوروس به آن سوی ساحل و به این ترتیب به یونان برسانند. گذر از این رودخانه که منظره زیبایی دارد، بی خطر نیست. همزمان با افزایش شمار مهاجرانی که از این مسیر قدیمی قاچاقبران استفاده می کنند، تعداد قربانیان جانی نیز به گونه نگران کننده ای بالارفته است.

برج های دیده بانی و مرزی هر دو کشور نیز باعث نمی شود که آوارگان از رودخانه ایوروس عبور نکنند. به گزارش مجله خبری «اشپیگل» ترکیه آگاهانه جلوی مهاجران را نمی گیرد و می گذارد که آن ها از این مسیر جدید استفاده کنند. یونان هم پس از این که دو سربازش به خاطر عبور غیرعمد از مرز ترکیه بازداشت شدند، از هرگونه حرکت تحریک آمیز جلوگیری می کند.

به نظر می آید که استفاده از مسیر ایوروس برای رسیدن به یونان به نفع مهاجران باشد. مهاجرانی که از بحیره مدیترانه می آیند، باید در جزایر یونانی و در کمپ هایی زندگی کنند که بسیار پرازدحام است. افزون بر این خطر اخراج آن ها به ترکیه وجود دارد. بیش از ۱۵۰۰۰ هزار تن در این کمپ ها در انتظار تعیین سرنوشت شان هستند. اما مهاجرانی که طریق رودخانه ایوروس به یونان می رسند، در رفت و آمدشان نسبتا آزاد هستند.

مهاجرانی که از رودخانه ایوروس وارد یونان می شوند، به هنگام ورود ثبت و راجستر می شوند و اقامت سه ماهه دریافت می کنند. فقط در ماه اپریل سال روان ۲۹۰۰ تن از طریق این مسیر وارد یونان شدند، در حالی که در تمام سال ۲۰۱۷ تعداد آن ها فقط به ۱۴۵۰ تن می رسید.

زمانی که مهاجران به قریه پوتیو می رسند پیش از ادامه سفرشان استراحت کوتاهی می کنند. به خصوص کودکان به خاطر دشواری های اینگونه سفرها بسیار خسته می شوند.

مهاجران در قریه های نزدیک به مرز در انتظار پولیس می مانند تا به یک مرکز اولیه پذیرش انتقال داده شوند. افزایش شمار مهاجران که بازتاب دهنده درگیری های جنگی در سوریه و عراق است، مقام های محلی را نگران کرده است.

مهاجران به مرکز اولیه پذیرش آوارگان در قریه فولاکیو انتقال می یابند. مسئولان این مرکز آمادگی این شمار زیاد آوارگان را ندارند.

مرکز پذیرش آوارگان در قریه فولاکیو وضعیت خوبی ندارد. به خاطر شمار بسیار زیاد و غیرمنتظره آوارگان مشکل جا و کمبود پرسونل وجود دارد. معاهده اتحادیه اروپا و ترکیه که براساس آن امنیت مرزی باید تامین شود، مسیر ایوروس را در بر نمی گیرد.

مهاجران مدت کوتاهی پس از گذراندن مراحل ثبت و راجستر در فولاکیو با اتوبوس به آتن یا تسالونیکی انتقال داده می شوند. کمپ ها در این دو شهر نیز پرازدحام است و و رسیدگی به این همه مهاجر از عهده مقامات نیز خارج شده است.