پارلمان فدرال آلمان در ماه دسمبر ۲۰۰۱ بزرگترین مأموریت نیروهای اردوی فدرال این کشور در خارج را تأیید کرد. براساس فیصله پارلمان فدرال آلمان، نیروهای فدرال این کشور در چوکات یک مأموریت بین المللی زیر عنوان یاری امنیت «آیساف»‌ در افغانستان توظیف شدند.

شورای امنیت سازمان ملل، مأموریت یاری امنیت «آیساف»‌ را فراتر از شهر کابل تصویب نمود. پارلمان فدرال آلمان نیز مأموریت سربازان آلمان در ولایت کندز در شمال افغانستان را تأیید کرد. آلمان سال ۲۰۰۶ فرماندهی آیساف را در نه ولایت شمال افغانستان به دوش گرفت.

به تاریخ ۴ سپتمبر ۲۰۰۹، هواپیماهای جنگی ایالات متحده به دستور گئورگ کلاین، یکی از فرماندهان آلمان، دو تانکر نفت را که طالبان ربوده بودند، بمباران کردند. در این رویداد بیش از صد تن به شمول تعداد زیاد افراد ملکی به قتل رسیدند.

در سال ۲۰۱۱ سربازان افغان مسؤلیت امنیتی در شهر مزارشریف را به عهده گرفتند، شهری که بزرگترین اردوگاه سربازان آلمان در چوکات مأموریت آیساف در آنجا موقعیت داشت.

در ادامه انتقال مسئولیت‌های امنیتی به نیروهای افغان، در اکتوبر ۲۰۱۳ مسئولیت‌های امنیتی ولایت کندز نیز از نیروهای آلمانی به نیروهای افغان سپرده شد.

در سال ۲۰۱۴ مأموریت جنگی نیروهای بین المللی در افغانستان پس از ۱۳ سال پایان یافت. اما هزاران سرباز خارجی به منظور آموزشدهی به نیروهای افغان در چوکات یک مأموریت جدید زیر نام «حمایت قاطع» در افغانستان باقی ماندند. در ابتداء‌ آلمان ادامه حضور نیروهای خود تا میزان ۸۵۰ سرباز را در چوکات این مأموریت در افغانستان تأیید کرد.

شرکای ناتو در سال ۲۰۱۸ تصمیم گرفتند که تا زمان بهبود اوضاع امنیتی این کشور، به فعالیت خود در چوکات «مأموریت قاطع» ادامه بدهند.

ایالات متحده امریکا در ماه فبروری ۲۰۲۰ پس از چندین ماه مذاکره با طالبان، ضمن یک توافقنامه با این گروه تعهد کرد که سربازان خود را تا ماه می ۲۰۲۱ از افغانستان خارج می کند. در بدل این تعهد ایالات متحده، طالبان وعده دادند که نمی‌گذارند تروریست‌ها از مناطق زیر کنترول آن‌ها فعالیت کنند.

در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰، دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین ایالات متحده اعلام کرد که نیروهای امریکایی را در افغانستان به ۲۵۰۰ تن کاهش می‌دهد. به این ترتیب شمار این نیروها تا ماه جنوری امسال به ۲۵۰۰ تن کاهش یافت.

اینطور معلوم می شود که مستقیم به ما نگاه می کند. این پیرمرد بخشی از پروژه جدید ینس اومباخ است. این عکاس آلمانی در سفرش به شهر مزار شریف در شمال افغانستان در سال ۲۰۱۴ از بیش از ۱۰۰ افغان عکس گرفته است.

اومباخ می خواست به مردم از کسانی تصویر ارائه کند که فقط نام شان را اغلبا در خبرها می شنوند. او می گوید:« اینها یگانه دلیل ماموریت آلمان در افغانستان هستند.» بنا براین او از آنها عکس گرفته است. از تمام جوانان وکهن سالان، مردان و زنان و کودکان. مانند این دخترک که زندگی بدون سربازان بیگانه را در دور و پیش اش ندیده است..

اومباخ از اولین سفرش در سال ۲۰۱۰ به بعد دیگر نمی توانست افغانستان را رها کند. او می خواست این کشور و مردمش را خوبتر بشناسد. این عکاس می گوید:« من با دوست و دستیارم در دشتی نزدیک به مزار بودیم. دوستم به من گفت می خواهد فریاد بکشد که چقدر این کشور زیبا است، اما دقیقاً در رسانه ها برعکس آن نشان داده می شود.»

این عکاس گزارش داده است که مردم افغانستان از او به گرمی و با پیشانی باز استقبال می کردند:« ما بسیار زیاد برای صرف نان ، برای شرکت در کنسرت ها و یا هم برای دیدن مسابقات بزکشی دعوت می شدیم اما به هر حال به دلیل وضعیت بد امنیتی او مجبور بود اکثر آنها را رد کند».

امنیت یک موضوع مهم در جریان کار بود. از سوی مسئولان محلی در این زمینه یک دستور العمل روشن وجود دارد. اومباخ می گوید:« من همیشه این احساس را داشتم که بتوانم آزادانه فعالیت کنم. اما این وابسته به آن بود که کجا، چه وقت وهمراه با چه هشدارهایی شما حرکت می کنید».

همچنان سیاستمداران با نفوذی چون عطاء محمد نور نیز اجازه دادند تا اومباخ از آنها عکس بگیرد. والی ولایت بلخ برای آلمانی ها یک مخاطب مهم بود. نه فقط طالبان بلکه همچنان مجاهدین این ولایت نیز در جلو کامره حاضر شدند.

از سپتمبر سال 2016 به اینسو نمایشگاه " افغانها" در آلمان جریان دارد، آخرین بار در چارچوب نمایشگاه لایکا در فوتوکینا در کلن برگزار شد. در این نمایشگاه بازدید کننده گان فرصت این را داشتند تا تصاویری را به گستردگی زندگی ببینند.

ینس اومباخ می خواهد از این تصاویر یک کتاب عکس بسازد وبرای این پروژه با کمک یک کمپاین می خواهد اعانه جمع آوری کند. به نظر او کتاب عکس یک سند تاریخی ازچیزی است که در معرض تغییر است. او امیدوار است که با این کتاب" افغان ها" برای نسل های بعدی بتواند یک نگاه اجمالی از حضور آلمان در افغانستان ارائه کند.