پنج خبرنگار از سوریه، اوگاندا، افغانستان، پاکستان و آذربایجان، به پروژه "آلمان عزیزم" پیوستند. دویچه وله می خواست بداند بعد از یک یا دو یا حتی هشت سالی که از فرار این افراد به آلمان می گذرد، به این ژورنالیست ها در آلمان چگونه می گذرد؟ چگونه آنها در مورد خانه جدیدشان فکر می کنند؟ چه چیزی آنها را ناامید می کند، چه چیزی برای آنها امیدوارکننده است؟ چه می شود اگر آنها فقط می توانستند همه چیز را طی نامه ای به آلمان بنویسند؟ اینجا بود که ایده پروژه "آلمان عزیز" ایجاد گردید.
همراه با دویچه وله این خبرنگاران نامه ای را عنوانی آلمان نوشتند. همانطوری که سرنوشت این ژورنالیستان از هم مختلف است، همان طور نیز پیام های ویدیویی "آلمان عزیز" متفاوت از هم اند.

"آغاز از صفر"

ابراهیم خیل ۳۴ ساله را یک سرگذشت غمبار به خبرنگاری کشاند. شوهر او توسط طالبان کشته شد. او تصمیم گرفت تا رو به کار رسانه یی بیاورد تا صدای مظلومان را بلند کند. موضوعات کاری اش را فساد، حقوق زنان و "جنگ سالاران" تشکیل می داد. ابراهیم خیل تحت خطر بزرگ کار می کرد.

در نهایت در سال ۲۰۱۶، طالبان موتر رسانه ای را که ابراهیم خیل در آن کار می کرد، هدف بمب قرار دادند که در نتیجه آن هفت همکار ابراهیم خیل درگذشتند و بیست نفر دیگر زخمی شدند. ابراهیم خیل طی ویدیوی تهدید به مرگ گردید. او به آلمان فرار کرد و در حال حاضر با فرزندانش در یک شهر کوچک در هسن زندگی می کند. ابراهیم خیل در نامه اش به آلمان نوشته است: «اگر چه ما در اینجا در امنیت زندگی می کنیم و همه چیزی را که ما به آن نیاز داریم، در دسترس داریم. اما زندگی آسان نیست. ما باید از صفر زندگی را دوباره آغاز کنیم.»

فرزندان ابراهیم خیل برای آینده شان برنامه های دارند. دخترش آرزو دارد فوتبال بازی کند، پسرش می خواد در اردو خدمت کند و سرباز شود. ابراهیم خیل خودش همچنین به عنوان یک روزنامه نگار امیدوار است که آینده ای داشته باشد. او در ادامه این نامه می نویسد: «آلمان عزیز، من می خواهم یک عضو کامل جامعه ات باشم، و مانند دیگران مالیه بپردازم.»

شرایط سخت برای روزنامه نگاران

سازمان "گزارشگران بدون مرز" توضیح می دهد که با حمایت خارجی ها، در افغانستان رسانه های زیادی به فعالیت شروع کردند اما گزارش های انتقادی در قبال بسیاری مسایل تهدید و خطر در پی دارد. به ویژه گزارش های انتقادی در قبال قوانین اسلامی و فساد، موضوعات بسیار حساسی اند که می تواند منجر به خشم طالبان شوند. روزنامه نگاران همواره در معرض تهدید و حمله قرار دارند. اغلب مجرمان پیگرد قانونی نمی شوند.

خطرناکترین کشورها برای روزنامه نگاران سوریه، افغانستان، مکسیکو، عراق و یمن عنوان می شود. "گزارشگران بدون مرز"، در سال گذشته در مجموع ۷۴ قتل خبرنگاران را شمارش کرده است. ۵۳ خبرنگار به طور هدفمند به دلیل کار روزنامه نگاری به قتل رسیده اند و دیگران در جریان ماموریت کاری شان کشته شده اند. جینسو توماس از سازمان "خبرنگاران بدون مرز" می گوید که در این میان روزنامه نگاران از کشورهایی مانند آذربایجان و ترکیه نیز هر چه بیشتر راه فرار را در پیش می گیرند. این ژورنالیستان پس از فرار شان به آلمان، مجبور هستند همه چیز را از نو آغاز کنند و اغلب مجبور می شوند از کاری که تا حال می کردند و برایشان محبوب بود، دوری جویند. توماس می گوید که از دست دادن منزلت برای این افراد بسیار سخت تمام می شود و "طبعا ناامید کننده است."

 

آلمان عزیز: سریال ویدیویی پنج قسمته

برنامه ساز: مادلینی مایر

کمره و ادیت: مادمو سیم آدم اشپرینگر

تحریریه: فریسا شپازوفسکا