سوریه از سال ۲۰۱۱ به این سو در یک جنگ ویرانگر داخلی قرار دارد. جنگ زمانی شروع شد که بشارالاسد رئیس جمهور این کشور کنترول بخش های بزرگ کشور را از دست داد. از آن زمان به بعد این جنگ قدرت‌های مختلف خارجی را به خود جلب کرد و برای مردم سوریه، فقر و مرگ را در پی‌ داشته و باعث فرارهای جمعی آنها از زادگاه شان شده است.

اردوی سوریه که رسماً با نام "اردوی عربی سوریه" مسمی است، وفادار به بشارالاسد رئیس جمهور این کشور می باشد و در راستای اعاده حاکمیت رئیس جمهور بر تمام مناطق کشور مبارزه می کند. چندین گروه ملیشه ای طرفدار اسد مانند «نیروی دفاع ملی» در کنار اردوی ملی این کشور می‌جنگند و مشاوران نظامی از ایران و روسیه، کشورهای حامی بشار اسد، با این نیروها همکاری دارند.

ترکیه که بخشی از ائتلاف زیر رهبری امریکا علیه "دولت اسلامی" است، فعالانه از شورشیان مخالف اسد حمایت می کند. ترکیه یک رابطه متشنج با متحدین امریکایی اش به خاطر همکاری آنها با جنگجویان کردی دارد. انقره می گوید که مبارزان کردی با "حزب کارگران کردستان" متحد هستند که در ترکیه می‌جنگد و فعالیت‌اش ممنوع است. ترکیه در ماه سپتمبر به سومین عملیات نظامی اش در جریان سه سال اخیر علیه ملیشه های کرد آغاز کرد.

کرملین خود را به عنوان دوست قدرتمند اسد ثابت کرده است. نیروی هوایی و زمینی روسیه رسماً در ماه سپتمبر سال ۲۰۱۵ در جنگ سوریه داخل شدند. پیش از آن مسکو برای سال ها از اردوی سوریه حمایت می کرد. مسکو به دلیل افزایش شمار زیاد قربانیان مردم ملکی بر اثر حملات هوایی مورد انتقاد جامعه جهانی قرار گرفته است. البته مداخله روسیه، مسیر جنگ را به نفع اسد تغییر داد.

ائتلافی از حدود ۵۰ کشور زیر رهبری ایالات متحده امریکا در آخر سال ۲۰۱۴ تشکیل شد و حملات هوایی را علیه "دولت اسلامی" و دیگر گروه های تروریستی در سوریه آغاز کرد. این ائتلاف ضد داعش که آلمان نیز عضویت آن را دارد، به این گروه تروریستی ضربه های بزرگی وارد کرد. ایالات متحده امریکا بیش از هزار سرباز ویژه در سوریه دارد که گروه شورشی موسوم به «نیروهای دموکراتیک سوریه» را مورد حمایت قرار می دهند.

گروه موسوم به «اردوی آزاد سوریه» از اعتراض ها علیه رژیم اسد که منجر به خشونت شد، منشاء گرفت. این گروه همراه با دیگر شورشیان غیر اسلامگرا، در تلاش سقوط دادن رئیس جمهور بشار اسد و راه اندازی انتخابات دموکراتیک اند. بعد از آنکه این گروه متحمل چندین شکست شد، بسیاری از اعضای آن به گروه های افراطی رو آوردند. این گروه تا حدودی توسط امریکا و ترکیه حمایت می شود، اما قوت آن به میزان زیادی تضعیف شده است.

درگیری کردهای سوریه باجنگجویان داعش خود به یک جنگ تبدیل شد. مبازران کردی "واحدهای مدافع خلق" کنترول کامل شهر کوبانی و شهر مهم واستراتژیک تل ابیض را به دست گرفتند وبه "دولت اسلامی" ضربه سنگینی وارد کردند. «نیروهای دموکراتیک سوریه» که اتحادی ازکردها وعرب‌هاست، درجنگ علیه داعش مورد حمایت ائتلاف زیررهبری امریکا قرار داشته است. دراین جنگ چند جانبه، میان کردها وبشار اسد نوعی تفاهم تاکتیکی وجودداشته است.

گروه "دولت اسلامی" با استفاده از هرج و مرج حاکم بر منطقه در سال ۲۰۱۴ بخش وسیعی از خاک عراق و سوریه را تصرف کرد. این گروه اعلام "خلافت" کرد و با اعمال خشونت‌های وحشت‌انگیز و افراط گرایی خود شهرت یافت.

گروه "دولت اسلامی" یگانه گروه تروریستی نیست که سوریه را ویران کردند. بخش زیادی از گروه های اسلامگرای افراطی در این منازعه فعال هستند و علیه جناح های مختلف شورشیان و رژیم اسد جنگ می کنند. "هیئت تحریر شام" یکی از مهمترین جناح‌ها است که بخش بزرگ ولایت ادلب را کنترول می کند و با شبکه القاعده ارتباط دارد.

ایران از دهه‌ها به این سو از سوریه به عنوان تنها متحد عربی‌اش حمایت می‌کند. تهران که تلاش می کند این متحدش را حفظ کند، بعد از سال ۲۰۱۱ به دمشق کمک استراتژیک کرده، نیروهای طرفدار اسد را آموزش نظامی داده و سرباز فرستاده است. ملیشه های حزب الله لبنان که توسط ایران حمایت می شوند، نیز در کنار نیروهای ایرانی از رژیم اسد حمایت می کنند.

این فاطمه احمد الحسن است. او در شهر حلب سوریه به دنیا آمد. اما وقتی که جنگ داخلی در سوریه ادامه داشت تنها دو سال اول زندگی خود را در حلب گذراند. بعد از کشته شدن پدرش در یک حمله هوایی، او به همراه مادر و برادرش به شمال غربی سوریه آواره شدند.

از آن زمان به بعد فاطمه احمد الحسن در کمپ مهاجران در ادلب زندگی می‌کند. زندگی در اینجا برای فاطمه الحسن همیشه آسان نیست. او نه تنها پدرش را در حمله هوایی در این کشور از دست داد بلکه به دلیل شدت جراحات یک پایش نیز قطع شد.

فاطمه چهار سال است که به مکتب می‌رود. او هر روز حدود یک کیلومتر راه را طی می‌کند تا خود را به مکتب که بیرون از اردوگاه مهاجران است برساند. مادرش در انجام کارخانگی ها به او کمک می‌کند.

بیش از ۹۰ درصد از ۴.۵ میلیون نفر در شمال غربی سوریه به دلیل جنگ و شرایط بد اقتصادی به کمک ها وابسته اند. دو میلیون تن در کمپ هایی زندگی می‌کنند که آب صحی و امکانات بهداشتی در آنجا کمبود است. خانواده فاطمه الحسن و ده ها تن دیگر از یک تانکر مشترک آب استفاده می‌کنند.

خانواده الحسن نیز مانند دیگر بیجاشدگان داخلی در سوریه به کمک های بشردوستانه نیاز دارد. در گذشته آنها بسته های غذایی از سوی برنامه جهانی غذای ملل متحد دریافت می‌کردند. اما احتمالا به دلیل کمبود بودجه، کمک های برنامه جهانی غذا در سال آینده میلادی متوقف شود. در این صورت خانواده هایی مانند خانواده الحسن با مشکلات بیشتری مواجه خواهند شد.

سرگ های سرد و گل آلود در فصل زمستان زندگی در اینجا را برای فاطمه دشوارتر می‌کند. اما تا به حال او موفق شده است. با این حال او نگران است که آیا در صورت نیاز به کمک باز هم خواهد توانست مراقبت های صحی دریافت کند.

فاطمه می‌خواهد در آینده داکتر شود و به افراد دارای معلولیت کمک کند. مادرش می‌گوید که او را برای رسیدن به خواسته اش مورد حمایت قرار می‌دهد. مادر فاطمه افزود «تا جایی که بتوانم از او حمایت می‌کنم حتی اگر شرایط زندگی ما چندان آسان نباشد.»