افغانستان طولانی‌ترین جنگ خارجی امریکا است. نیروهای نظامی این کشور از پانزده سال به این‌سو در افغانستان حضور دارند. در سال ۲۰۰۱ وقتی نخستین‌بار ایالات متحده امریکا به افغانستان حمله نظامی کرد، گمان می‌رفت طالبان شکست می‌خورند و افغانستان می‌تواند روی پاهای خود بایستد.

پس از ۱۶ سال جنگ، ایالات متحده امریکا و متحدانش تلفات زیادی را در افغانستان متحمل شدند. میلیاردها دالر کمک جهانی برای افغانستان بیشتر به دلیل فساد حیف و میل شد و پروژه‌های بازسازی در حال ویران شدن است. طالبان بیشتر از هر زمانی قویتر شده ‌و مناطق بیشتری از جغرافیای افغانستان ناامن شده‌اند.

حالا ایالات متحده امریکا در مورد بازبینی استراتژی خود در افغانستان غور می‌کند. اخیرا یک مقام استخباراتی امریکا به کابل سفر کرد. هرچند این سفر پنهانی صورت گرفت ولی رسانه‌های داخلی گزارش دادند که ملاقات این مقام امریکایی با رئیس جمهور غنی و داکتر عبدالله تنش‌آلود بوده است.

وزارت دفاع افغانستان می‌گوید بحث واگذاری جنگ به شرکت‌های خصوصی تنها در سطح پیشنهاد مطرح است. محمد رادمنش، معاون سخنگوی وزارت دفاع افغانستان روز پنجشنبه به دویچه وله گفت: «اساسا در روابط دیپلوماتیک بین امریکا و افغانستان که البته منابع دیپلوماتیک در این قسمت مسئولیت دارند تا هنوز نه بحث شده و نه مطرح شده است. بنابراین ما در این مورد نظری نداریم.» آقای رادمنش افزود که سپردن مدیریت جنگ افغانستان به شرکت بلک واتر یک بحث شخصی است و تاهنوز به صورت رسمی بین دو دولت مطرح نشده است.

تجربه تلخ بلک واتر

آگاهان مسایل نظامی به این نظرند که شرکت بلک واتر پیش از این در افغانستان فعالیت کرده و مردم خاطرات تلخی از این شرکت دارند. باورها بر این است که شرکت خصوصی امنیتی بلک واتر توانایی مدیریت جنگ و پیشبرد این ماموریت را در افغانستان ندارد.

جنرال عتیق الله امرخیل آگاه امور نظامی می‌گوید در صورتی که مدیریت جنگ افغانستان به شرکت بلک واتر واگذار شود، نه تنها امنیت بهبود نمی‌یابد بلکه جنگ‌ها تشدید خواهد شد: «من یقین کامل دارم که این شرکت تامین امنیت کرده نمی‌تواند و جنگ‌ها نیز شدت پیدا خواهد کرد.» آقای امرخیل افزود که برخورد بلک واتر با مردم افغانستان در گذشته بسیار خشن و مخالف معیارهای حقوق بشری بوده است، بنابراین مردم تجربه تلخی از فعالیت این شرکت امنیتی امریکایی دارند.

آن عده از سیاست مداران امریکایی که طرفدار واگذار کردن جنگ افغانستان به شرکت‌های خصوصی هستند، استدلال می‌کنند که این شرکت‌ها جنگ را با هزینه کمتری به پیش خواهند برد و از جانب دیگر از تلفات اردوی ایالات متحده امریکا جلوگیری می‌شود.

فساد، دلیل اصلی ناکامی

آگاهان به این باورند که فساد عامل اصلی ناکامی در جنگ افغانستان است. نهادهای نظارتی بارها گزارش داده‌اند که بخشی از اسلحه و مهماتی که از پول کمک‌های جهانی برای نیروهای امنیتی افغانستان خریدار می‌شود، به دلیل فساد به مخالفان مسلح دولت فروخته می‌شود.

سربازان خیالی مشکل دیگر در نیروهای امنیتی افغانستان است. نهادهای داخلی و خارجی همواره انتقاد کرده‌اند که لیست‌های طویلی از سربازان در میدان‌های نبرد داده می‌شود و معاش و مهمات آن‌ها تهیه می‌گردد ولی در عمل بخشی از این سربازان خیالی هستند و تعداد سربازان در میدان‌های نبرد کمتر از آن است که گزارش داده می‌شود.

مقام‌ها در دولت افغانستان نیز تایید می‌کنند که فساد در نهادهای امنیتی سبب شده است تا زحمات و قربانی‌های نیرهای امنیتی در میدان‌های نبرد، هدر برود. فرید حمیدی لوی سارنوال افغانستان روز پنجشنبه گفت: «قهرمانی‌ها، شجاعت‌ها، تحمل سردی، گرمی و جنگ سربازان ما زیر سوال می‌رود. این قربانی‌ها با فسادی که به وجود می‌آید، مردم را بی‌باور می‌سازد. بحث مبارزه با فساد بحث مرگ و زندگی یک ملت در درون نیروهای امنیتی است. ما تعهد می‌کنیم که با دقت و قاطعیت با فساد مبارزه کنیم.»