نظریاتی وجود دارند که گویا هیچ امریکایی تا هنوز به ماه نرفته است. همۀ این موضوعات جعل پنداشته می شوند. دیدگاه هایی هم مطرح می شوند که گویا فرود آمدن‌ها به سیاره ماه، در استدیوهای تلویزیون صحنه سازی شده که حتی برخی از صحنه های آن به درستی نورپردازی نشده اند.

اشتباهات "آماتور" مانند اهتزاز پرچم ایالات متحده در کار آنان دیده می شود. این بیرق در فضای ماه "تکان می خورد"، آنهم بدون موجودیت اتمسفیر. این جعل است. به نظر می رسد که این یک توطئۀ سیاسی توسط امریکایی ها باشد تا به شوروی ها نشان بدهند، "ببینید، ما به سیاره ماه رسیدیم، شما نتوانستید. افراد ما قادر اند که به ماه قدم بگذارند، افراد شما نیستند."

در برخی موارد، در مسابقۀ فضایی و جنگ سرد دنبال کردن شیوه های خاص، نیاز دانسته می شود.

ماشین های زلزله و سازماندگان پشت پرده یی

در منطقۀ صحرایی آلاسکا یک مرکز تحقیقی مرموز وجود دارد که می تواند زلزله را ایجاد کند. نام آن "هارپ" است. این مرکز قادر است که وضعیت آب و هوا را به گونه های مختلف دستکاری کند تا سبب ارعاب جهانیان شود. اگر واژه های "هارپ" و "زلزله ها" را در گوگل وارد کنید، از شمار بازدید کنندگان آن شگفت زده می شوید.

آیا افزون بر این شما مثال دیگری می خواهید؟

پس‌دمه، دنباله تراکمی یا خطوط سفید در آسمان که همه آن را خطوط ابری سفید بی ضرر می پندارند. در حقیقت این مواد کیمیایی اند که هواپیماها از سوی دولت های فاسد بر آسمان پخش می کنند تا آب و هوا و اقلیم را تغییر بدهند و ما انسان ها را مسموم سازند.

به یقین که زمین هموار و میان تهی است. در حقیقت توسط انسان های نامرئی اداره می شود.

علاقمندی به تئوری توطئه

اینکه چه تعداد افراد به داستان های پوچ این چنین اعتقاد دارند، حساب نشده اند. ما هم نمی دانیم که آیا حالا در سال ۲۰۱۹، این افراد بیشتر از قبل اند یا خیر.

با این حال، روان شناسان معتقد اند که نظریه های خام توطئه بیشتر در انترنت و رسانه های اجتماعی مشاهده می شوند. پیروان این نظریه ها، احساس حمایت می کنند و خود را دیگر بخشی از یک اقلیت کوچک نمی پندارند.

علل اینکه هنوز هم تعدادی از مردم معتقد به جعل بودن فرود آمدن به ماه اند، به ارزیابی های علمی نیاز دارد. آغازگر این بحث کتاب عجیبی از بیل کیسینگ، نویسندۀ امریکایی می باشد. این کتاب در سال ۱۹۷۶ زیر عنوان "ما هرگز به ماه نرفته ایم" به چاپ رسیده بود.

این یک کتاب موفق بود. بسیاری از مردم تیوری های پوچ را باور می کنند. کیسینگ نه دانشمند علوم بود، نه متخصص فنی و نه هم انجینیر. او یک نویسنده بود که در مورد زراعت، آشپزی و یا صرفه جویی در پرداخت مالیات می نوشت. کیسینگ با شواهد باور نکردنی به موضوع پرداخته است تا ثابت کند که فرود آمدن به ماه در حقیقت هرگز صورت نگرفته است.

چهار تیوری معروف او قرار ذیل اند:

یک: بیرق در حال اهتزاز

نظریه پردازان تیوری توطیه میگویند:  در عکس ها، بیرق ایالات متحده، که نیل آرمسترانگ و بوز الدرین آن را در سطح ماه فرو بردند، به وسیله باد تکان می خورد. در حالی که این ممکن نیست، چون هیچ اتمسفیری در ماه وجود ندارد.

علم می گوید: بیرق آویزان نیست. فقط هنگامی تکان خورده است که دو فضانورد به آن دست زده و آن را در زمین نصب کردند. در کرۀ زمین، اتمسفیر این نوسانات نور را به سرعت کاهش می دهد. اما در ماه که اتمسفیر ندارد نوسانات به مدت طولانی تر ادامه مییابد. علاوه بر آن، یک استوانه به بیرق بسته شده بود تا آن را در حال اهتزاز نشان بدهد.

دوم: ستاره در عکس ها دیده نمی شود

از دید نظریه پردازان طیوری توطیه: در تصاویر ماه، هیچ ستاره یی دیده نمی شود. بناءً این عکس ها در استدیو ساخته شده اند.

علم می گوید:  این درست است که در ماه بدون اتمسفیر مزاحم می توانیم منظرۀ خارق العاده یی از کیهان پر ستاره را ببینیم. اما هنگامی که فضانوردان در ماه قرار داشتند، جریان روز بود. یک توضیح این است که روشنایی قوی نور خورشید بر سطح ماه، سفینه و فضانوردان، باعث شده بود تا نور ضعیف ستارگان دیده نشوند.

سوم: عکس ها کیفیت بالایی دارند

نظریه پردازان تیوری توطیه: دوربین های هاسلبلاد که توسط فضانوردان بر بالای قفسۀ سینۀ شان حمل می شدند، هیچ منظره یابی نداشتند. فضانوردان چگونه توانستند آن همه عکس های با کیفیت را با آن ثبت کنند؟

علم می گوید: کیفیت همۀ عکس ها عالی نیست. تعداد بسیار زیادی از عکس های خیره در آرشیف ناسا وجود دارند. از میان آنان، تنها زیباترین شان به نشر رسیده است. در ضمن، فضانوردان در زمین وقت کافی داشتند تا دوربین های هاسلبلاد را تمرین کنند. یک لینز زاویه دار، کار تمرکز دوربین را آسان کرده و ثبت تصاویر بزرگتر را ممکن ساخته بود.

چهارم: سایه به شکل مورب افتاده است

نظریه پردازان تیوری توطیه: برخی از تصاویر، سایه هایی را نشان می دهند که موازی به یک دیگر نیستند. وقتی آفتاب، یگانه منبع نور باشد، تمام سایه ها باید به شکل موازی باشند، اما در این عکس ها چنین نیست. به این دلیل، نورپردازی در آن کار گرفته شده باشد.

علم میگوید: موازی بودن همواره مربوط به زاویۀ دید می شود. خطوط موازی بر یک سطح سه بُعدی همیشه طوری معلوم می شود که اگر دو بُعدی تصور شوند، هم مسیر می شوند. خط راه آهن را تصور کنید. این خطوط همیشه به سمت افقی هم مسیر اند، هرچند موازی بودن آن ها همیشه تضمین شده است. این موضوع در زمین و هم در ماه صدق می کند.

آیا هنوز کافی نیست؟

نقاط دیگری هم وجود دارند که انکار کنندگان فرود آمدن انسان ها به سیاره ماه، در مورد گرد و خاک، تابش نور یا سایه مطرح می کنند. اما شواهد مؤثقی بر توطیه بودن فرود انسان به این سیاره وجود ندارد.

سخن آخر اینکه: فرود آمدن به ماه اتفاق افتاده است. حتی شوروی ها این موضوع در آن زمان این موضوع را مورد پرسش قرار ندادند. این دقیق در عصر جنگ سرد بود.

در مجموع حدود ۴۰۰ هزار نفر در ماموریت اپولو کار کرده اند. بناءً شاهد عینی به اندازه کافی وجود داشت و اگر چنان که ادعا می شود می بود، یکی از آن ها می توانست در این مدت چیزی بگوید.

پس شما چه فکر می کنید؟