بیشتر افراد هشت ساعت خواب در یک شبانه روز را به عنوان یک قانون پذیرفته اند، اما امکان دارد این موضوع دیگر درست نباشد.

یک تیم محققان از دانشگاه کمبریج انگلستان و دانشگاه فودان در چین یافته اند که هفت ساعت خواب در یک شبانه روز ممکن برای افراد میان سال و مسن بهترین گزینه باشد.

در یک مطالعهء که در مجله  افزایش عمر طبیعت به نشر رسیده است نشان میدهد که هفت ساعت خواب می تواند برای عملکرد شناختی ذهن و صحت روانی بهترین گزینه باشد.

محققان داده های نزدیک به ۵۰۰ هزار نفر میان سنین ۳۸ تا ۷۳ سال را بررسی کرده به این نتیجه رسیدند که خواب ناکافی و بیش از حد می تواند به اختلال عملکرد شناختی ذهن و بدتر شدن صحت روانی بانجامد.

مرتبط: 

اشتراک کنندگان در این مطالعه رفتار خواب خود را گزارش داده و به سوالات در مورد رفاه و صحت روانی خود پاسخ دادند. برعلاوه آن شمار از کارهای شناختی را انجام دادند که سرعت پردازش، توجه دیداری، مهارت های حل مشکلات و حافظه را آزمایش می کرد. در نتیجه افرادی که هفت ساعت خواب بدون وقفه داشتند، عملکرد بهتری داشتند.

با این حال، در نمونه گیری این تحقیق یک هشدار نیز وجود دارد. ۹۴ درصد از اشتراک کنندگان این مطالعه سفید پوستان بودند. بنابراین مشخص نیست که آیا نتایج برای افرادی با نژاد، پیشنه فرهنگی و قومی متفاوت نیز صدق می کند یا خیر؟

در سوی دیگر یکی از عوامل دیگر در صداقت این تحقیق، ثبات است. بهترین نتایج در افرادی مشاهده شده که نوسانات کمی در رفتار خواب خود در زمان طولانی نشان دادند. این افراد به هفت ساعت خواب در یک شبانه روز نیز پایبند بودند. به عبارت دیگر چهار ساعت خوابیدن در شب قبل از یک جلسه بزرگ، پس از آن ۱۰ ساعت خوابیدن در روز دیگر نمی تواند کمبود خواب را جبران کند.

بیشتر بخوانید: چگونه افسردگی در افراد کهنسال را شناسایی کنیم؟

خواب وقفه دار: خطر فراموشی حافظه یا دیمنس

باربرا ساهاکیان استاد دانشگاه کمبریج و یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید: »خواب خوب در شب در تمام مراحل زندگی به ویژه زمانی که عمر افزون می شود، مهم است.«

محققان افزودند که کمبود خواب احتمالا روند دفع زهریات در مغز را مختل می کند. بنابر گفته آنان اختلال در خواب عمیق یا موج آهسته ممکن مسئول زوال شناختی باشد.

زمانی که خواب عمیق مختل می شود، بر تثبیت حافظه تاثیر می گذارد و می تواند منجر به تجمع آمیلویید شود. آمیلویید پروتینی است که در صورت ایده آل نبودن روندها در مغز، گره ها ایجاد می کند. این گره ها یکی از مشخصه های برخی از شکل های زوال حافظه یا دیمنس است.

مرتبط: استرس چه تأثیری روی مغز می‌گذارد؟

جیانفینگ فینگ دانشمند مغز و استاد دانشگاه فودان در چین گفت: »در حالی که ما قطعا گفته نمی توانیم که خواب کم یا زیاد باعث مشکلات شناختی می شود، به نظر می رسد که بررسی های ما این نظریه را حمایت می کند.« در همین حال او افزود: »اما دلیل های خواب ضعیف در افراد مسن پیچیده به نظر می رسد و تحت تاثیر ترکیب ارثی و ساختار مغز قرار دارد.«

تاثیر طول خواب بر ساختار مغز

محققان تصویربرداری از مغز و داده های ارثی را نیز مورد بررسی قرار دادند. اما این داده ها تنها برای کمتر از ۴۰ هزار اشتراک کننده در دسترس قرار داشت.

داده ها نشان داد که میزان خواب می تواند با تغییرات در ساختار نواحی مغز ارتباط داشته باشد. مانند هیپوکمپوس که مرکز حافظه و آموزش در ذهن به شمار می رود. همچنان با قشر پیش مرکزی مغز نیز ارتباط دارد، بخشی که مسئولیت حرکات ارادی را به عهده دارد.

از آنجایی که خطر ابتلا به آلزایمر و دیمنس، بیماری های که با اختلالات شناختی همراه است با میزان خواب ارتباط دارد، محققان خواهان کار بیشتر در زمینه علم خواب شدند. ساهاکیان گفت: »یافتن راه‌های بهبود خواب افراد مسن برای کمک به حفظ صحت روانی، رفاه و اجتناب از زوال شناختی حیاتی به شمار می رود. به‌ ویژه برای افراد مبتلا به اختلالات روانی و زوال عقلی.«