در بسیاری نواحی شهر کابل روز دو شنبه نان خشک برای خوردن پیدا نمی شد. نانوایی ها بسته بودند و مالکان شان به رسم اعتراض به تظاهرات پرداختند.

نانواها و سایر کسانی که در این راهپیمایی شرکت کرده اند، می گویند که قانون جدید مالیات بر عایدات وزارت مالیه برای شان قابل قبول نیست، زیرا نمی توانند در وضعیت کنونی اقتصادی این مالیه را پوره کنند.

آن ها می گویند که حکومت به عوض آنکه برای مردم کار خلق کند، برای شان موانع ایجاد می کند که در نهایت می تواند به یک فاجعه بزرگ منجر شود.

معترضان گفتند قبلاً جواز برخی کسب و کارها صرفاً دو هزار افغانی بود، امااکنون 20 هزار افغانی گرفته می شود و میزان مالیاتی که 15 هزار بود، اکنون به 30 هزار بلند برده شده است.

این دکانداران کابل می گویند که مخالف پرداختن مالیات نیستند، اما حکومت اول باید وضع بازار را مطالعه کند و پس از آن مالیات وضع کند. به گفته آنها، کار و بار کم شده و به همان میزان درآمدها نیز کم گردیه است.

پهلوان رستم، وکیل صنفی خیاطان و بزازان گفت: «ما با مالیات قبلی هیچ مشکلی نداریم. اما در این دو سال کار و بار دکانداری خراب شده است. پیش از این در کابل دکان های زیادی بود که حالا به دلیل بلند رفتن کرایه و نبود کار و بار، همه این دکان ها بسته شده اند. آن ها نمی توانستند آن زمان مالیه بدهند، این مالیه کنونی را که قطعاً داده نمی توانند.»

"قانون جدید راه را برای فساد هموار می سازد"

در عین زمان تظاهرکنندگان گفتند که در این قانون راه برای چانه زنی هم هموار شده است و کسانی که مالیات را جمع آوری می کنند می توانند در مقابل رشوت برای دکانداران مالیات اندک تعیین کنند.

خواجه تواب، یکی از تظاهرکنندگان گفت: «قبلاً ما سالانه 70 هزار افغانی مالیه می دادیم، اما حالا می گویند که یک لک افغانی بدهید. ما به آن ها می گوییم که یک لک افغانی نیست، زیرا کار و بار خراب شده است، عایدی نیست. آن ها می گویند که پنجاه هزار بدهید، و سرانجام می گویند که بالاخره به ما چقدر (رشوه) می دهید. هرگاه به آن ها پانزده یا بیست هزار افغانی بدهید، مالیات را بسیار کم می کنند.»

قانون مالیات بر عواید چندی پیش نیز واکنش هایی را برانگیخته بود، اما پس از آن وزارت مالیه با بعضی تاجران در مورد فهم این قانون صحبت کرد و اکنون دوباره مردم به ستوه آمده اند.

اتاق تجارت و صنایع از وزارت مالیه تقاضا کرده بود که به هر شکل ممکن باید قانون مالیات را ساده بسازد، زیرا بسیاری در جامعه سواد ندارند و با سیستم کمپیوتری نیز نا آشنا می باشند.

یکی از راهپیمانان به نام محمد نسیم گفت: «هرگاه مردم مجبور شوند فرار می کنند، به دشت و کوه می روند و سلاح می گیرند. کسی که نان ندارد، خود را به دار آویزان می کند، زیرا مجبور است. همین آدم ها مجبور اند که به کوه ها می روند، دزدی و راهگیری می کنند.»

تظاهرکنندگان با قاطعیت گفتند، تا زمانی به اعتراض مدنی شان ادامه می دهند که حکومت به خواست شان توجه کند. از جانب دیگر این اعتصاب مردم شهر را با مشکل مواجه می سازد.