اخترشناسان از تشکیل احتمالی یک سیاره جدید خبر داده اند
۱۳۹۹ خرداد ۱, پنجشنبه
پژوهشگران در یک ستاره در فاصله ۵۲۰ سال نوری شواهدی را کشف کرده اند که از تشکیل احتمالی یک سیاره جدید نوید می دهد. به گفته کارشناسان در یک نقطه تقاطع منحنی های خیلی جالبی از گرد و گاز دیده می شوند.
اعلانات بازرگانی
اخترشناسان در یک سطح ضخیمی منحنی های گاز و گردخاک را دیده اند. به گزارش اداره ستاره شناسی جنوب اروپا (ESO) در فاصله ۵۲۰ سال نوری تقاطعی دیده شده است که احتمالاً محل تشکیل یک سیاره جدید را نشان می دهد.
براساس این گزارش همین نقطه تقاطع شبیه خم یک جاده، احتمالاً از ایجاد یک سیاره تازه تشکیل شده نوید می دهد. اختر شناسان به کمک تلسکوب های خیلی بزرگ مستقر در شیلی مؤفق شدند این سیاره نوزاد را مشاهده کنند.
بنا بر گزارشی که در مجله اختصاصی "AstronomyAstrophysics" در مورد تشکیل سیاره نوزاد موسوم به «ABAurigae» منتشر شده است، آمده است: «تا اکنون هزاران سیاره خارجی کشف و شناسایی شده اند، اما تا اکنون کمتر روشن شده است که این سیاره ها چگونه تشکیل و ایجاد می شوند.» به گفته انتونی بوچیلیتی، رئیس مطالعات رصد خانه های پاریس، اختر شناسان این را می دانند که سیاره های جدید در سطوح گردآلود، پس از تعامل سرما، گاز و گرد تشکیل می شوند. مثل همین سیاره جدید « ABAurigae». اکنون مطالعات جدید کمک خواهند کرد که از روند تشکیل این سیاره ها بیشتر آگاه شویم.
بوچیلی توضیح داده است: «ما باید سیستم های خیلی جوان را تحت نظارت داشته باشیم تا به این ترتیب بتوانیم لحظه ایجاد یک سیاره جدید را تثبیت نماییم.» اما تا اکنون اختر شناسان از این امکانات برخوردار نبوده اند تا خیلی دقیق و عمیق تصاویری از این سطوح را دریافت کنند.
اکنون تصاویر جدید، منحنی های خیلی جالبی از گاز و گرد را در اطراف سیاره «ABAurigae» نشان می دهند. به گفته ایمانویل دی فولکو از مرکز آزمایشگاه اختر فیزیک بوردو«ال آ بی»در فرانسه، این گونه منحنی ها زایش یک سیاره جدید را نشان می دهند که با کنار زدن گاز «اختلال هایی» را در سطح ایجاد کرده و اشکال مشابه به موج در بحر را به وجود می آورند.
براساس منابع اخترشناسان حین آنکه این سیاره در اطراف سیاره اصلی می چرخد، همین امواج به خطوط منحنی مبدل می شوند. منحنی هایی که «حوزه تقاطع» خیلی روشن زرد رنگ را نشان می دهند که احتمالاً نقطه ایجاد یک سیاره جدید می باشد..
پایان مأموریت کاوشگر کاسینی در میان حلقه های اطراف زحل
مأموریت کاوشگر "کاسینی" پس از ۲۰ سال به پایان می رسد. آخرین روز های این مأموریت بسیار جذاب است. این فضا پیمای ناسا در پایان مأموریتش ۲۲ بار در میان سیاره زحل و حلقه های اطراف آن پرواز می کند. چنین چیزی بی سابقه است.
عکس: picture-alliance/dpa/NASA/DLR
سقوط تحت کنترول
قرار است کاوشگر "کاسینی" پس از تاریخ ۲۶ اپریل سال روان ۲۲ بار میان سیاره زحل و حلقه های اطراف آن پرواز کند. در اواسط ماه سپتمبر امسال "کاسینی" به گونه کنترول یافته به این سیاره سقوط می کند. به این ترتیب مأمورت فضایی کاسینی، که در سال ۱۹۹۷ به فضا فرستاده شده بود و در سال ۲۰۰۴ به مدار سیاره زحل رسیده بود، رسماً خاتمه می یابد.
عکس: picture-alliance/dpa/NASA/DLR
منشاء سیستم ها
به قول توماس سوربوخن، منیجر اداره تحقیقات فضایی امریکا (ناسا)، تا کنون هرگز یک سفینه فضایی از این منطقه بینظیر در فضا نگذشته است. او می گوید: «چیزی که ما از این دور زدن های نهایی و جسورانه کاسینی می آموزیم اینست که درک ما نسبت به ایجاد و شکل گیری سیاره های غول پیکر و نظام های سیارگان در همه جا، بهبود می یابد. این مأموریت واقعاً تا پایان آن با کشفیات تازه سر و کار دارد.»
عکس: picture-alliance/Zumapress/JPL-Caltech
ترس از ذرات
میان سیاره گازی زحل و حلقه های اطراف آن حدود ۲۴۰۰ کیلومتر فاصله وجود دارد. ایرل مایز از اداره ناسا می گوید: «ما بر اساس مدل های خود انتظار داریم که این فاصله عاری از ذرات بزرگی باشد که بتوانند کاوشگر را تخریب کنند. به یقین چیز های ناشناخته در آنجا وجود دارند، اما این یکی از دلایلی است که ما را جرئت می بخشد که در پایان مأموریت کاسینی این تحقیق را انجام بدهیم.»
"کاسینی" در ۲۰ سال گذشته عکس های جالب و دیدنی به زمین فرستاده است. این تصویر یک توفان در حال چرخش در قطب شمال سیاره زحل را نشان می دهد. به اساس اندازه گیری ها، این توفان، که شبیه یک گل سرخ غول پیکر است، احتمالاً حدود ۲۰۰۰ کیلومتر قط دارد. ابر های گازی در این حلقه عظیم با سرعت تقریباً ۵۴۰ کیلومتر در ساعت در چرخش اند.
عکس: picture-alliance/dpa/NASA/Jpl-Caltech
حیات در یک نقطه
این تصویر باید واقعاً با دقت دیده شود. یک دوربین حساس کاوشگر فضایی "کاسینی" همچنان کره زمین را به اندازه یک نقطه در فاصلۀ بی نهایت دور نشان می دهد. فاصله میان زمین و زحل حدود ۱،۴۴ میلیارد کیلومتر است. در خط مقدم این تصویر سیاره زحل با حلقه های آن دیده می شود.
عکس: picture-alliance/dpa/NASA/Jpl-Caltech
شبیه بازی کمپیوتری "پک-من"
از گرم به سرد: این رنگ ها تغییر غیر معمول حرارت در دو قمر زحل، "میماس" و تتیس"، را نشان می دهند. سیاره گازی زحل در مجموع ۶۲ قمر شناخته شده دارد. این داده ها نیز توسط دوربین های کاسینی با طیف مادون سرخ به دست آمده است.
عکس: picture-alliance/dpa/NASA/Jpl-Caltech
حیات در ماورای زمین؟
"کاسینی" همچنان اطلاعاتی را در مورد "انسلادوس"، ششمین قمر زحل، جمع آوری کرده است. به اساس این داده ها در این قمر یخ بسته، مالیکول های آب وجود دارد. دانشمندان این پیدیده را نشانه ای از تولید انرژی می دانند. به این ترتیب شرایط برای حیات نیز می تواند در آنجا مساعد باشد.
عکس: picture-alliance/Zumapress/NASA
دریاچه ای از میتان
این نیز بخشی از کشفیات فضاپیمای "کاسینی" است: دریاچه ای از میتان مایع بر روی قمر "تایتان". این قمر در سال ۱۶۵۵ توسط یک ستاره شناس هالندی کشف شد. این قمر زحل در قرن فعلی نیز مورد علاقه فراوان پژوهشگران است. کاوشگر کاسینی بیش از ده سال قمر تایتان را مورد مطالعه قرار داد.
عکس: NASA/JPL-Caltech/ASI
رودخانه ابر
این یکی دیگر از تصاویر فرستاده شده توسط "کاسینی" است، که به یک رودخانه آرام می ماند. درینجا ابرها در نیم کره شمالی زحل دیده می شوند. کامره های خاص با نور مادون قرمز چنین تصویر برداری را ممکن ساخته است.
عکس: picture-alliance/Newscom/NASA
پایان مأموریت در میانه سپتمبر
پس از ۲۲ بار رفت و آمد کاسینی میان زحل و حلقه های اطراف آن، بالاخره به تاریخ ۱۵ سپتمبر امسال زمان وداع با این کاوشگر فرا می رسد. این فضا پیما با وزن ۱۲۶۰۰ کیلوگرام، پس از ۲۰ سال فعالیت، قرار است به طور کنترول یافته به سیاره زحل سقوط داده شود و تا آخرین لحظه اطلاعاتی را به زمین بفرستد. لیندا سپیلکر، پژوهشگر ناسا، می گوید: «کاسینی برخی از برجسته ترین کشفیات را در پایان مأموریت خود انجام خواهد داد.»