چه سرنوشتی در انتطار افغانهای اخراج شده از پاکستان است؟
۱۴۰۴ اردیبهشت ۲, سهشنبه
نازمینه خان که در پاکستان متولد شده، پس از اخراج از این کشور، برای اولین بار زندگی در افغانستان را تجربه میکند، او حالا در خیمهای در کمپ اخراج شدگان در تورخم جابجا شده است.
او ۱۵ ساله است و معلومات اندکی در مورد کشور جدیدش افغانستان دارد. او گفت: «ما هرگز فکر نمیکردیم که به افغانستان برگردیم.»
خان گفت: «وقتی والدینم به ما گفتند که ما باید برگردیم، ما گریه کردیم.»
او و شش عضو خانواده اش که نمیدانند به کجای افغانستان باید بروند، در یک خیمه بدون امکانات در کمپ عمری در نزدیکی تورخم جابجا شده اند.
اسلام آباد که افغانها را متهم به دست داشتن در قاچاق مواد مخدر و «حمایت از تروریسم» میکند، در ماه مارچ کمپاینی را برای اخراج صدها هزار مهاجر افغان با یا بدون اسناد اقامت، به راه انداخت.
صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!
بسیاری این مهاجران افغان به دلیل جنگها و بحرانهای پی در پی به پاکستان پناه بردند و در آنجا زندگی کردند و با آغاز کمپاین اخراج، منتظر نماندند تا پولیس آنان را بازداشت کند. آنان میگویند که اخراج شان از پاکستان اجتناب ناپذیر است.
به گفته اسلام آباد، از اوایل اپریل بیش از ۹۲ هزار افغان به کشورشان بازگردانده شده اند. براساس آمار ملل متحد، حدود سه میلیون افغان در پاکستان زندگی میکنند.
خانواده خان در دهه ۱۹۶۰ افغانستان را ترک کرد و چهار برادر و خواهرش در پاکستان متولد شدند.
او که در پاکستان به زبان اردو صحبت میکرد، هیچ یک از زبانهای افغانستان را نمیداند. وی به خبرگزاری فرانسه گفت: «در چند روز آینده ما برای پیدا کردن خانه کرایی تلاش خواهیم کرد.» این خانواده میخواهد در ولایت ننگرهار بماند زیرا در آن ریشه دارد.
در خیمهای که این خانواده در آن زندگی میکند، چند دست لباس و بالش وجود دارد، اما آنها فاقد توشک و کمپل هستند. در داخل خیمه پشهها در حال پروازند و کودکان زیادی با لباسهای کهنه و فرسوده میآیند و میروند.
خان در باره اینکه چه آیندهای در این کشور خواهد داشد، گفت حس میکند «همه چیز را از دست داده است.»
او که در ایالت پنجاب زندگی کرده معلومات اندکی در باره کشورش دارد و تنها میداند که «آزادی در دو کشور یکسان نیست.»
طالبان از زمان تصرف دوباره قدرت در سال ۲۰۲۱ محدودیتهای شدیدی بر حقوق زنان وضع کرده که ملل متحد آن را مصداق «اپارتاید جنسیتی» عنوان کرده است.
زنان در افغانستان از رفتن به دانشگاهها، پارکها، ورزش و آرایشگاهها منع شده اند.
برگشت به کشوری که با بحران گرسنگی رو برو است
ابراهیم حمادی مسئول برنامههای گروپ همکاریاسلامی که حدود ۲۰۰ خیمه را در کمپ عمری برای برگشت کنندگان فراهم کرده است گفت: «آنها در اینجا زندگی جدیدی را شروع کرده اند... آنها زندگی را با امکانات بسیار اندک مانند آب و برق، وسایل خانه، پول نقد و حمایت آغاز کرده اند.»
او گفت برخی از برگشت کنندگان از زمان ورود به مرز، بیش از سه روز اینجا میمانند و نمیدانند با پسانداز اندکی که دارند، به کجا بروند.
حمادی گفت: «آنان میدانند که هنگام برگشت به جوامع شان، از آنان استقبال و حمایت خواهد شد... ولی آنان همچنین میدانند که جوامع از وضعیت در افغانستان رنج میبرند.»
به گفته برنامه انکشافی ملل متحد، حدود ۸۵ درصد جمعیت افغانستان با کمتر از یک دالر در روز زندگی میکنند.
جلیل خان محمدین ۲۸ ساله هنگامی که وسایل خانه مانند لحاف و چپرکت و پکه را در یک لاری بار میکرد و میخواست با خانواده ۱۶ نفری اش به کابل برود گفت هیچ جایی برای زندگی ندارد «ما هرگز در زندگی خود افغانستان را ندیده ایم، ما نمیدانیم که آیا میتوانیم کار پیدا کنیم، به این دلیل ما نگران استیم.»
اداره طالبان خواهان کمک به برگشت کنندگان شد
هرچند مقامات طالبان گفته اند که زمینه را برای برگشت مهاجران فراهم میکنند ولی در منطقه تورخم چیزی جز جادههایی که به سمت دشتها امتداد یافته، چیزی دیده نمیشود.
سازمان بین المللی مهاجرت به این باور است که برای اطمینان از دسترسی برگشت کنندگان به خدمات اولیه مانند مراقبتهای صحی و آموزش، به «شفافیت بیشتر» نیاز است.
آوند عزیز افسر ارتباطات این سازمان به خبرگزاری فرانسه گفت: «مهم است که بازگشت کنندگان تصمیم آگاهانه بگیرند و انتقال دادن آنان به شهرکها داوطلبانه باشد.»
مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!
دلاور برادر جلیل خان که مات و مبهوت به نظر میرسد، هنوز مشکل است بپذیرد پاکستان را که ۲۵ سال پیش در آن متولد شده، ترک میکند.
همسر پاکستانی او که نخواسته با او به افغانستان بر گردد، خواستار طلاق شده است.
در همین حال وزارت مهاجرین و عودت کنندگان طالبان روز سه شنبه با نمایندگان سازمانهای امدادی نشستی را برگزار کرد و خواهان کمک به برگشت کنندگان شد.
براساس بیانیه این وزارت که در شبکه اجتماعی ایکس نشر شد، عبدالکبیر وزیر مهاجرین طالبان در این نشست گفت: «سازمانهای کمک رسان باید کمکهای خود را به مهاجرین و بیجاشدگان متمرکز کنند.»
وزیر مهاجرین طالبان همچنین خواستار کمک بین المللی برای ساختن سرپناه برای برگشت کنندگان شده است.