1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

اخراج بیش از ۵۰۰ پناهجو در سه سال اخیر از آلمان به افغانستان

۱۳۹۸ فروردین ۲, جمعه

با وجود انتقادهای گسترده و تشدید جنگ و ناامنی در افغانستان، از سه سال به این سو اخراج محدود پناهجویان افغان از آلمان ادامه دارد. تا حالا ۵۳۳ پناهجوی افغان از آلمان اخراج شده اند.

Afghanistan Kabul Abschiebung Rückkehr
عکس: picture-alliance/dap/M. Jawad

صبح این هفته ۲۱ مرد در یک هواپیما به پایتخت افغانستان رسیدند. این هواپیما از لایپزیگ پرواز کرده بود. از ماه دسمبر ۲۰۱۶ به بعد این بیست و دومین پرواز پناهجویان اخراجی از آلمان به افغانستان بود. در پروازهای قبلی در مجموع ۵۱۲ پناهجوی مرد به افغانستان بازگردانده شده بودند.  

مرتضی رسولی، رئیس بخش حمایت های حقوقی وزارت مهاجرین و عودت کنندگان به «اینفومایگرانتس» گفت که این ۲۱ در مهمانخانه ها جای داده شده اند و در طول دو روز آینده به نزد خانواده های شان بازگردانده خواهند شد.

بازگرداندن مهاجران افغان مجادله برانگیز است 

حکومت آلمان در سال ۲۰۱۶ توافقنامه ای با کابل امضا کرد تا بتواند مهاجران قبول نشده افغان را اخراج کند. در دسمبر سال ۲۰۱۶، حکومت این کشور اخراج پناهجویان افغان را آغاز کرد. مرتضی رسولی، می گوید که آلمان در چارچوب این توافقنامه عمل کرده و بر این اساس حق اخراج پناهجویان را دارد. 

اخراج مهاجران به افغانستان بسیار مجادله برانگیز بوده است. در ماه جولای سال گذشته، یکی مهاجر اخراج شده از یک گروه ۶۹ نفری پس از رسیدن به کابل خودکشی کرد. این جوان ۲۳ ساله پیش از اخراج به کابل، هشت سال تمام در آلمان زندگی کرده بود.

براساس گزارش جدید شورای آوارگان دنمارک، مهاجرانی که مجبور به بازگشت به افغانستان می‌شوند، به خاطر افسردگی، پیشانی و تشویش، انزوا و اضطراب، به سختی می‌توانند در جامعه این کشور دوباره ادغام شوند.

سازمان عفو بین الملل و سازمان های بین المللی دیگر به تلاش شان برای تعلیق بازگشت اجباری به افغانستان از کشورهای عضو اتحادیه اروپا ادامه می دهند. آن ها می گویند که به خاطر وضعیت امنیتی افغانستان نباید پناهجویان را به آن جا پس فرستاد، بلکه باید شرایط اقامت آن ها را در آلمان فراهم کرد.

مرتضی رسولی گفت که آلمان به نگرانی ها راجع به وضعیت بشری و امنیتی در افغانستان واکنش نشان می دهد و به این خاطر شمار پناهجویانی را که هربار اخراج می کند، محدود کرده است. براین اساس در توافقنامه دوطرفه برسر اخراج حداکثر ۵۰ تن در هر پرواز توافق شده است، اما شمار پناهجویانی که آلمان به افغانستان پس می فرستد، معمولا کمتر از نصف این تعداد است.

شمار پناهجویانی که اخراج می شوند، کاهش یافته و یکی از دلایل آن این است که پناهجویان اخراجی پیش از این که دست پولیس به آن ها برسد، فرار می کنند یا پنهان می شوند.

به گزارش فرستنده تلویزیونی آلمانی «ام دی ار»، در ماه دسمبر شورای آوارگان در ایالت زاکسن اعلام کرد که پناهجویان افغانی که ترس از اخراج دارند، از آلمان به فرانسه فرار می کنند. فرانسه از سال ۲۰۱۳ به بعد اخراج به افغانسان را متوقف کرده است.  

تظاهرات اعتراضی که توسط گروه های مختلف در آلمان برگزار شده، برخی اوقات باعث شده که مسئولان نتوانند پروسه اخراج پناهجویان افغان را به پایان برسانند. روز سه شنبه این هفته در مخالفت با اخراج پناهجویان افغان تظاهرات اعتراضی در شهر نورنبرگ برگزار شد و مسئولان نتوانستند جان علی ۲۶ ساله را در آخرین هواپیمایی بنشانند که آن روز به سوی کابل حرکت می کرد. به گفته شورای آوارگان بایرن، جان علی به شفاخانه انتقال داده شد تا معالجه طبی دریافت کند.

مشکلات امنیتی 

اتحادیه اروپا می گوید که زندگی مردم در افغانستان به خاطر «ادامه ناامنی و مناقشه شدید» به شدت مختل شده است. مردم از این وضعیت رنج می برند و بر شمار اشخاصی که به خاطر جنگ خانه و زندگی شان را از دست می دهند، افزوده می شود.

معمولا این افراد ملکی هستند که هدف حملات ملیشه های طالبان و ملیشه های دولت اسلامی «داعش» قرار می گیرند. حملات ملیشه ها بر پسته های نظامی امری روزمره شده است. فقط در هفته گذشته، بیش از ۵۰ عضو نیروهای امنیتی افغان کشته شدند. 

در سال ۲۰۱۸ در کابل  ۲۲ حمله بزرگ رخ داد و بیش از ۵۵۰ کشته برجای گذاشت. به گفته کمیسیون اروپا در سال گذشته بیش از ۱۰ هزار فرد ملکی در سراسر کشور کشته یا زخمی شدند. دست کم پنج میلیون افغان به عنوان آواره در ایران و پاکستان زندگی می کنند.  

زندگی کودکان در خطر است 

بنا به گزارش سازمان ملل که در ماه فبروری نشر شد، حدود ۹۲۷ طفل در سال ۲۰۱۸ کشته شدند. به گفته مددکاران اجتماعی شمار کودکانی که مجبور به کار در سرک ها می شوند، رو به افزایش است.

براساس اظهارات یاسین محمدی، از سازمان غیردولتی «انکشاف صحت نوجوانان» سوء استفاده جنسی و قاچاق پسران نیز شدت گرفته است. محمدی به رویترز گفت که شمار بسیاری از پسران از مناطق روستایی به شهرهایی مانند کابل و هرات نقل مکان کرده اند تا کار پیدا کنند و از خانواده های شان حمایت کنند. به این ترتیب خطر تعرض از سوی کارفرمایانشان آن ها را تهدید می کند. این خطر هم وجود دارد که آن ها به افراد دیگری فروخته شده و مورد سوء استفاده قرار گیرند.

ماریون مک‌گریگور، اینفومایگرانتس

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه

نمایش مطالب بیشتر
عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله