اخراج فوری هزاران مهاجر بدون مدرک افغان از پاکستان، این کشور را درگیر مشکل دیگری ساخته است. در میان مهاجران افغان شمار زیاد افراد مسلکی بودند که در عرصه های مختلف اشتغال داشتند.

صفحه اینستاگرام دویچه وله را دنبال کنید!

اخراج مهاجران ماهر افغان از جمله یک زن کهن سال پاکستانی به نام بی بی جوزاره نیز «واقعاً نگران» ساخته است. او که یک زمین دار است، برای کشت و کار در زمین خود در جنوب غربی ایالت بلوچستان، که هم مرز با افغانستان است، به مهاجران افغان متکی بوده است. اما با آغاز اخراج حدود ۱،۷ میلیون مهاجر بدون اسناد افغان از سوی مقامات پاکستانی در ماه گذشته، این زن هفتاد ساله برای کود دهی و حاصل برداری درختان سیب و انگور در زمین خود نمی‌تواند کارگران ماهر پیدا کند.

مرتبط: دادگاه پاکستان دادخواست توقف اخراج مهاجران را بررسی می‌کند

او به دویچه وله گفت: «زمان حیاتی کود دهی فرا رسیده است، اما من کارگر کافی برای این کار ندارم. بخاطری که پسران و نواسه های من برای تجارت و تحصیل در شهرها زندگی می کنند، پناهندگان افغان سال ها از باغ های ما مراقبت می کردند. اما اکنون که آن‌ها برای جلوگیری از اخراج به کشور خود رفتند، ما با یک مشکل واقعی روبرو شده ایم.»

افغان ها پس از چندین دهه از پاکستان می روند

جوزاره اعضای پنج خانواده افغان را، که پس از تهاجم شوروی در سال ۱۹۷۹ به افغانستان از کشورشان به پاکستان مهاجرت کرده بودند، استخدام کرده بود. زنان پناهنده در خانه او کارهای خانه را انجام می دادند و مردان در مزارع کار می کردند. این زن پاکستانی و دو پسرش از آن ها نظارت و برای شان کمک می کردند.

حتی نسل‌های جدید در جامعه کوچکی که در پاکستان متولد و بزرگ شدند، تمایل داشتند در زمین‌های کشاورزی جوزاره زندگی کنند و برای غذا، مراقبت‌های صحی و سایر نیازها به کارفرمای خود وابسته باشند.

اما سرکوب و اخراج اخیر مهاجران افغان همه چیز را تغییر داده است.

اکثر افغان های بدون مدرک در پاکستان در ایالت های بلوچستان و شمال غربی خیبر پختونخوا، که هر دو ایالت با افغانستان هم مرز اند، زندگی می کردند و هرگز احساس نمی کردند که مدارک اقامت لازم باشد، زیرا زندگی آنها محدود به مناطق آنها است.

در اوایل سال جاری، حکومت پاکستان حضور مهاجران غیرقانونی را یک چالش امنیتی و اقتصادی اعلام کرد. صدها هزار نفر قبلاً اخراج شده و یا تنها رها شده اند.

علیرغم تعهد مقامات پاکستانی مبنی بر اینکه ۲،۳ میلیون مهاجر قانونی افغان تا زمانی که مدارک آنها معتبر است می توانند آزادانه در آنجا بمانند، شماری از مهاجران دارای اسناد نیز به کشور خود بازگشته اند. آنان ترس داشتند که پاکستان به زودی آنها را نیز اخراج کند، و هشدار داده شده بود که مقامات مصمم به فرستادن همه افغان ها، چه با اسناد و چه بدون اسناد، به خانه هایشان هستند.

کارگران افغان و کارفرمایان پاکستانی غافلگیر شدند

کارگران افغان به کار با مزد ارزان، ماهر بودن و سخت کوش بودن شهرت دارند. آنها همچنین به دلیل زندگی در خاک خارجی در موقعیت آسیب پذیری قرار دارند. مهاجرت دسته جمعی اکنون باعث کمبود نیروی کار در بخش هایی مانند زراعت و معدن در مناطق مرزی پاکستان شده است.

شاه جهانگیر مالک یک معدن در ولسوالی دوکی ایالت بلوچستان گفت: «دستورات مهاجران [بدون مدرک] برای خروج، کارگران افغان و همچنین ما را غافلگیر کرد. آنها از نظر ذهنی آماده نبودند که در کوتاه‌مدت بروند و ما نیز هیچ ایده‌ای نداشتیم که بدون آنها چه کنیم.»

افغان ها ۶۰ درصد کارمندان شاه جهانگیر را تشکیل می دهند. به گفته مالک معدن، تلاش برای بازگشت دادن مهاجران افغان به کشور شان، او را مجبور کرد تا برای مدت کوتاهی کار معدن را متوقف کند. حتی پس از از سرگیری کار با شیفت های طولانی، تولید به دلیل کمبود نیروی کار بسیار کند شده است. او نگران است که اهداف تولید برآورده نشود.

او به دویچه وله گفت: «مناقصه های ما برای بازگشت به حالت عادی با چالش های مواجه است، به ویژه در دسترس نبودن کارگران ماهر.»

«سناریوی عذاب» برای صنعت معدن محلی

احزاب مختلف سیاسی و انجمن های تجاری از ۲۰ اکتوبر با تحصن در شهر مرزی چمن در برابر سیاست های حکومت اعتراض کردند. اعتصاب کنندگان با محدودیت های ویزا پس از سرکوب مهاجران مخالفت کرده اند.

مرتبط: افغان‌های برگشته از پاکستان: زندگی را باید از صفر شروع کنیم

پیر محمد کاکر، رئیس عمومی شعبه بلوچستان فدراسیون کارگران پاکستان، خاطرنشان کرد که بیش از نیمی از افغان‌های که در معادن این ایالت کار می‌کردند، کار شان را ترک کرده‌اند و این امر باعث «سناریوی نابودی» برای صنعت معدن محلی شده است که بزرگترین تولیدکننده درآمد برای این ایالت می باشد.

صفحه یوتیوب دویچه وله دری را تماشا کنید

کاکر گفت که مالکان معدن اخیراً با سرفراز بوگتی وزیر داخله موقت پاکستان، که خود نیز اصالتاً از بلوچستان است، ملاقات کردند. بوگتی تعهد کرد افغان های معدن کار آزار و اذیت نشوند. به گفته کاکر، وزیر داخله همچنین قول داد که سیاست مشخصی برای ادامه کار کارگران روی دست می گیرد تا کارگران به کار خود ادامه دهند، اما این وعده هنوز محقق نشده است.