عذرا یکی از یک میلیون پناهجویی است که سال 2015 به آلمان آمد. بیشتر این افراد از کشورهای جنگزده مانند سوریه و افغانستان آمده اند. پس از یک سفر دشوار، همرنگ شدن با جامعه مشکل دیگری است. در بسیاری از موارد، ادغام اجتماعی به معنای آموزش زبان، یافتن کار و درس خواندن است.

عذرا در دمشق "فیشن و مود" خوانده است. او در آلمان می خواهد بار دیگر تحصیلاتش را در این زمینه ادامه دهد؛ اما اول از همه نیاز دارد تا زبان آلمانی اش را تقویت کند. در حالی که او زبان می آموزد، او فرصت یافته تا به حرفه اش نیز برسد. این اولین شغل او در آلمان است.

تاثیرات شخصی

پروژه "کوک به کوک" توسط خانم کلاودیا فریک و طراح فیشن، نیکی فان آلونسلیبن راه اندازی شده است. آنها امیدوارند تا این پروژه کمک کند تا خیاط ها از طریق کار زندگی، فرهنگ و کار خود در آلمان را هماهنگ کنند.

کلاودیا می گوید: «سوال این بود: ما چه کار می توانیم؟ نه این که مرکل چه کمکی می کند یا چه کاری دیگران انجام می دهند، سوال این بود که ما چه کرده می توانیم؟» آرزوی کلاودیا این است که در چند سال آینده این خیاط ها، کارگاه های شخصی خود را بسازند.

برای عذرا، کار کردن گام بزرگی در زندگی اش بوده است. نیکی زمانی را به یاد می آورد که او عذرا و خانواده اش را دید و تصمیم گرفت تا آنها را به کار بیاورد. نیکی می گوید: «آروس پدر عذرا تلفون را برداشت، عکس گرفت و آن را به دوستانش، هماسیه هایش و احتمالا هموطنانش فرستاد و گفت "ببینید، دختر جوان من اولین کسی است که در آلمان کار را شروع کرده است". آن وقت من حس کردم که توانسته ایم تاثیری بگذاریم».

هنوز مشکلاتی وجود دارند

هرچند نیکی و کلاودیا هنوز برخی مشکلات را پیش روی خود دارند. این دو زن بیش از ده سال است که تجربه مدیریت کارگاه شخصی خود را دارند اما پروژه "کوک به کوک" مشکلات خود را دارد. به ویژه این که مجبورند مدام با اداره مهاجرت و کار سر و کله بزنند. نیکی می گوید: «من فکر می کنم بزرگترین مشکل ما کار با اداره فدرال کار و اداره ثبت و راجستر خارجی هاست». او در ادامه می افزاید: «فقط کافی است که یک اداره یا یک فرد همکاری نکند آن وقت همه چیز خراب می شود».

علاوه بر این، بسیاری از پناهجویان مشکلات و تجربیات دشواری داشته اند تا خود را به اروپا رسانده اند. نیکی و کلاودیا باید این نکته را هم در نظر داشته باشند. هنگامی که پروژه "کوک به کوک" را تدارک می دیدند، آنها با یک روانشناس نیز مشورت کردند. نیکی می گوید که آنها کوشش می کنند تا فضای کارگاه را مثبت بسازند طوری که خیاط ها بتوانند به کار خود تمرکز کنند. نیکی می گوید: «بعد از این تجربه، کارکردن با این مواد رنگارنگ و زیبا، یک رقم تسکین دهنده است؛ یک چیز خوب که آدم را روحیه می دهد و در پایان روز هم شما چیزی را تولید می کنید».

پاسخ مثبت

این پروژه اکنون فقط برای پناهجویان مفید است اما در درازمدت می تواند سودآور هم باشد. بنابراین آنها قصد دارند تا مودهایی را برای کمپنی های کوچک فیشن طراحی کنند. پاسخ به این طرح ها تاکنون مثبت بوده است. آنها می گویند که کمپنی های محلی علاقمند هستند تا با این پروژه قرارداد ببندند چون آنها می خواهند با آوارگان کار کنند.

تاکنون، عذرا تنها پناهجویی است که با پروژه "کوک به کوک" کار می کند اما تا پایان سال، نیکی و کلاودیا قصد دارند تا پنج کارگر پناهجو داشته باشند. اگر همه چیز خوب پیش برود، تیم "کوک به کوک" قصد دارد تا یک کارگاه بزرگتر بگیرند و این ایده را به شهرهای دیگر آلمان نیز گسترش بدهند.