یادداشت: دویچه وله در جریان مبارزات انتخابات ریاست جمهوری افغانستان گفتگوی کوتاهی با نامزدان انجام می دهد. در این گفتگو، عین سوال ها از همه نامزدان پرسیده می شود. در زیر گفتگوی حسین سیرت، خبرنگار دویچه وله در کابل با هدایت امین ارسلا را می خوانید.

دویچه وله: آقای ارسلا تشکر از این که وقت مصاحبه دادید. در صورتی که شما رای مردم افغانستان را به دست آورید، تفاوت کار شما با کار رئیس جمهور کرزی چیست؟

ارسلا: اول امیدوار هستم که یک استراتژی دقیق داشته باشیم راجع به کارهایی که می کنیم و براساس استراتژی دقیق پیش خواهیم رفت و با یک اراده قوی چیزی که می گوییم آن را عملی خواهیم کرد. تغییر در نظر ما به زودی نخواهد آمد اما اصلاحات خواهیم آورد. ما بر حاکمیت قانون، تامین عدالت، محو فساد به صورت قوی و اصلاح اداره تاکید می کنیم.

در پالیسی های اقتصادی، ما استراتژی ای داریم که هم در آن رشد باشد، هم ایجاد کار باشد و در عین زمان در مقابل فقر مبارزه شود.

دویچه وله: در صورتی که شما رئیس جمهوری آینده افغانستان شوید آیا موافقتنامه امنیتی با ایالات متحده امریکا را امضا می کنید یا شرط هایی که رئیس جمهور کرزی برای امضای این سند گذاشته شما نیز بر آن ها تاکید خواهید کرد؟

ارسلا: طوری است که مردم افغانستان فیصله کرده اند که باید این قرارداد امضا شود. این قرارداد از طرف حکومت درست شد و به توافق رسیدند با ایالات متحده امریکا باز آن را به لویه جرگه مشورتی ارایه کردند و لویه جرگه نیز آن را تایید کرد. از پارلمان هم صداهایی بلند شده که باید این موافقتنامه امضا شود. وقتی مردم افغانستان بخواهند چرا من امضا نکنم؟ معلوم دار که امضایش می کنم. من فکر می کنم که این یکی از ضرورت های افغانستان است. افغانستان به کمک های اقتصادی و امنیتی ضرورت دارد و این قرارداد باعث آمدن این کمک ها می شود و بدون آن ما این کمک ها را از دست خواهیم داد.

دویچه وله: نحوه برخورد شما با طالبان در افغانستان چه خواهد بود؟

ارسلا: خوب در این 35 سال مردم افغانستان با مشکلات بسیار زیاد مواجه بودند، جنگ ها را دیدند، خون ریزی ها را دیدند، از جنگ خسته شده اند و می خواهند که صلح تامین شود. ما هم می خواهیم که صلح را بیاوریم. همراه با طالبان ما آماده هستیم که مذاکرات کنیم. مذاکرات جدی و قاطعانه. اگر ما در عین زمان روابط خود را با همسایه ها و با منطقه بهتر بسازیم این مذاکرات آزادتر خواهد شد. اگر ما پشتیبانی مردم افغانستان را جلب کنیم، این مذاکرات را موفق تر خواهد داشت.

دویچه وله: بزرگترین مشکل در افغانستان چیست: فقر، فساد اداری یا ناامنی و شما برای بزرگترین مشکل چه راه حل هایی دارید؟

ارسلا: هرسه اش مشکل است. این هرسه مشکل را متاسفانه ما داریم. فساد اداری کشنده است. در این مملکت عدم قانونمندی را به وجود می آورد، بی عدالتی را به وجود می آورد و سرمایه گذاری را اجازه نمی دهد. از این خاطر بسیار مهم است که باید در مقابل آن مبارزه کنیم.

فساد سرمایه گذاری را اجازه نمی دهد در حالی که مردم می خواهند قوانین درست تطبیق شود. تا که یک سرمایه دار مطمین نباشد که قانون در این جا تطبیق می شود، سرمایه گذاری نخواهد کرد. ما فضا را برای سرمایه گذاری فراهم می کنیم.

دویچه وله: راه حل این که فقر و فساد از بین برود چیست؟

ارسلا: از نگاه فقر تطبیق قانون است، ما باید قانون را بر هرکس تطبیق کنیم. یعنی کسی که در فساد اداری آغشته است باید او را جزا بدهیم چه رشوه گیرنده را و چه رشوه دهنده را. در عین زمان راه های کوتاه دیگری نیز برای مبارزه با فساد موجود است. اما اصلا همان تطبیق قانون است. از نگاه اقتصاد ما اقتصادی می خواهیم که در آن رشد باشد، هم تولید کار باشد و هم فقر زدایی باشد.

دویچه وله: شما چه برنامه هایی دارید که سبب شود افغانستان از نگاه اقتصادی به خود متکی شود؟

ارسلا: خوب، در حصه زراعت بسیار کارها کرده می توانیم هم از نگاه بالا بردن تولید فی جریب هم از طریق پروژه های خرد و کلان، آب یاری زمین های بیشتری را زراعتی بسازیم. زمین های دولتی ای که قابل دسترس است ما آن را در اختیار مردم قرار می دهیم که بتوانند در آن کار کنند و سهم بیشتر بگیرند و این فقر را از بین می برد. یکی از دلایل فقر این است که مردم یا کم زمین است یا زمین ندارند.

در عین زمان صنعتی ساختن زراعت نیز برای ما مهم است. یعنی تولیدات بجای این که به صورت مواد خام روان می کنیم بهتر است آن را به مربا و سایر محصولات تبدیل کنیم و صادر نماییم. از نگاه خودکفایی ما از معادن افغانستان استفاده می کنیم. اگر ما از معادن به صورت درست استفاده کنیم عاید بسیار زیادی برای ما خواهد داشت. لیکن اگر از معادن استفاده درست صورت نگیرد، مانند ممالکی که رنج می برد و معادن باعث رنج ها شده است به خاطری که درست اداره نشده است.

دویچه وله: به عنوان سوال آخر، شما چه الگوی سیاست خارجی را روی دست خواهید گرفت تا از تصادم منافع کشورهای همسایه و کشورهای خارجی در افغانستان جلوگیری شود؟

ارسلا: ما می خواهیم روابط خوب با تمام دنیا داشته باشیم. چرا که ما فکر نمی کنیم افغانستان یک جزیر باشد. افغانستان مملکتی است که جزء دنیا است. یک توازن هم از بسیاری نگاه ها خواهیم داشت. از نگاه کشورهای منطقه نیز ما معتقد هستیم که افغانستان را به یک مرکز اقتصادی، تجارتی و ترانزیتی تبدیل کنیم و افغانستان را با آسیای مرکزی وصل کنیم. هندوستان را به آسیای مرکزی وصل کنیم. ایران را با شرق وصل کنیم. هر قدر که وصل کردن ممالک از راه افغانستان بیشتر شود، همان قدر دلچسپی آن ها نیز برای ثبات در افغانستان بیشتر می شود. چرا که به مفاد آن ها نیز تمام می شود که ثبات در افغانستان تامین باشد.