وقتی که مسأله جهادی های اروپایی در سوریه مطرح می شود، معمولاً از واژه هایی مانند "متعصبان خطرناک"، "گمراهان پریشان فکر" و "خشونت گرایان" سخن به میان می آید. هر قدر جنگ داخلی در آنجا دوام یابد، به همان اندازه در اتحادیه اروپا نگرانی از آن وجود دارد که شمار بیشتری از اروپاییان به افراط گرایان بپیوندند. ترس از آن وجود دارد که آن ها در کمپ های جهادگرایان بیشتر تندرو گردند و با پایان جنگ داخلی همچون بمب های ساعتی دوباره به اروپا برگردند.

سِسِیلیا مالمستروم، کمیسار امور داخلی اتحادیه اروپا از «آدم های بسیار خطرناک» سخن به میان می آورد. ژیل دو کرکوفه، متصدی امور ضد ترور اتحادیه اروپا نگران آن است که این جمله به مثابه یک عنوان، بیانگر «اندک قاطعیت و یک تهدید بزرگ» است.

کمپ های آموزشی برای تروریست ها

چنین قصه های ترسناکی با گزارش های رسانه یی دامن زده می شود. به طور مثال روزنامه بریتانیایی "دیلی تلگراف" نوشته است که شبکه القاعده صدها جهادی بریتانیایی را برای حملات تروریستی در سوریه آموزش داده است تا هنگام برگشت به وطن دست به اقدام بزنند. جلب شدگان دیگری از اروپا و ایالات متحده امریکا نیز به عین ترتیب آموزش خواهند یافت تا بمب های موتری بسازند و در کشورهای اصلی شان سلول های تروریستی تشکیل دهند. ادعا می شود که چنین اطلاعاتی را از اعضایی گرفته اند که گروه های افراط گرا را ترک گفته اند.

برای آنکه با این مشکل مبارزه شود، دو هفته پیش وزیران داخله اتحادیه اروپا در آتن توافق نمودند که هنگام سفر به خارج مانع جنگجویان جوان گردند و برگشت دیگران را نظارت کنند. دستگاه های استخباراتی این کشورها نیز باید از نزدیک با هم همکاری نمایند.

علاوه بر این، اتحادیه اروپا همکاری در سطح کارشناسان و ابتکارهای محلی را که تجارب عملی از برخورد با افراط گرایان و تروریست ها دارند، مقرر داشته است. بنابراین 180 متخصص و همچنان مقام های ادارات ملی در شهر هاگ هالند ملاقات کردند تا مشورت کنند که چگونه می توان امواج جهادگرایان را در اروپا متوقف ساخت. در این به اصطلاح کنفرانس، شهرها قرار است متخصصانی از بخش های پولیس، ادارات دولتی و موسسات جوانان در مورد برخورد با تندروان تبادل تجربه کنند، از یکدیگر بیاموزند و پیشنهادهایی برای حل این مشکل ترتیب دهند.

آموختن از بریتانیا

اندری کونزه، یک شرکت کننده این کنفرانس به دویچه وله گفت: «انگلیسی ها هم بنابر تاریخ استعماری سلطنت های متحده و هم تجاربی که از حملات انتحاری در لندن دارند، بسیار جلو می باشند». متصدی دانشکده پولیس شهر مونستر آلمان از عنوان نمونه ماجرای یک رهبر پروژه اسلامیستی در بریمنگهام را حکایت کرد که برای ارزیابی اوضاع به سوریه سفر کرده بود. او گفت: «پس از برگشتش او توانست بسیار با اعتماد به افراط گرایان جوان توضیح بدهد که هرگاه آن ها می خواهند به این ترتیب از سوریه حمایت کنند، به راه غلطی می روند».

کونزه افزود جوانانی که تندرو می شوند، چنین برداشت دارند که در سوریه همه چیز به خوبی پیش می رود. آنها جهادشان را با تصورات مثبی مرتبط می سازند. کونزه توضیح داد: «جهادگرایان اروپایی کدام برداشتی از قساوتی که در سوریه وجود دارد، از جنایاتی که در آنجا صورت می گیرد، ندارند و نمی دانند که نتیجه واقعی این جهاد نام نهاد چیست».

دراین میان، طبق تخمین اتحادیه اروپا تا 20 درصد جنگجویان در سوریه از اروپای غربی می باشند. بیشترین آنها بین سن های 20 تا 30 ساله اند که بیشتر از فرانسه و به دنبال آن بریتانیای کبیر و آلمان به سوریه می روند. از نظر این کارشناسان، کسی را که به اسلام گرویده است، نمی توان با تندروان یکی دانست.

کمک بیشتر به خانواده ها

"ران" یا شبکه روشنگری اتحادیه اروپا علیه تندروی در یک سند معلوماتی به شرکت کنندگان کنفرانس گفته است که شمار جنگجویان خارجی که به سوریه سفر می کنند به طور چشمگیری از شرکت در جنگ های دیگر در دهه اخیر بیشتر است. این شمار بیشتر از مجموع شرکت در جنگ های افغانستان وعراق می باشد.

در پهلوی تندرو شدن این جوانان از طریق انترنت، فروریختن ساختارهای خانوادگی به مثابه عامل اصلی مشکل دانسته می شود. بنابراین کنفرانس در هاگ توافق نمود تا خانواده هایی را بیشتر کمک کنند که از این مشکل آسیب می بینند. آن ها باید تشویق به تقاضای کمک شوند. کونزه متصدی فاکولته پولیس می گوید: «این چیزی است که تاکنون اتفاق نیفتاده است». او می افزاید: «شهرها و نواحی باید به خانواده هایی مراجعه کنند که کسی از اعضای شان گفته باشد که به خارج می رود و یا پس برمی گردد».

قرار است گروه های کاری در کنفرانس شهرها در هاگ پیشنهادهای مورد توافق قرار گرفته شان را مشخص سازند.