اداره مهاجرت و شهروندی امریکا در رسیدگی به درخواست‌های فزاینده ویزای بشردوستانه با چالش مواجه است اما قول داده است که کارمندانش را بیشتر می سازد تا به این درخواست ها رسیدگی کند.

خانواده های افغان در ایالات متحده امریکا و سازمان های امدادی به مهاجران که در این روند کمک می کنند، نگران هستند که کندی رسیدگی به درخواست‌ها جان متقاضیان را در افغانستان تحت حاکمیت اسلامگرایان طالب بیشتر به خطر اندازد؛ چرا که آنها با غربی ها ارتباط دارند.

صفی، یک باشنده ماساچوست که خانواده اش ۲۱ تن از اقارب خود را برای دریافت ویزای بشردوستانه حمایت می کند، به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفت: «ما نگران جان آنان هستیم. من می ترسم که روزی از خواب بیدار شوم، تماسی دریافت کنم که دیگر زنده نیستند.»

این مرد ۳۸ ساله که اقامت دائمی ایالات متحده امریکا را دارد، به خاطر امنیت خانواده اش در افغانستان نخواست که نام فامیلی اش نشر نشود. وی امیدوار است خواهر و کاکایش را همراه با خانواده های شان به امریکا برساند. وی گفت که آنان فعلا در مکانی نامعلوم پنهان هستند و خانه شان در نتیجه بمب گذاری منهم شده، چراکه کاکایش یک مقام محلی شناخته شده حکومت قبلی بود.

مرتبط:  نمایندگان ویژه آلمان و هالند با مقام‌های طالبان در کابل دیدار کردند

چیارا سنت پیره، یک وکیل در انستیتوت بین المللی "نیو انگلند” در ماساچوست می گوید که روند آهسته رسیدگی به درخواست ها ناامیدکننده است؛ چراکه این خانواده ها پول هنگفتی برای رسیدگی به کارهای اداری صدور ویزای بشردوستانه پرداخته اند. این سازمان که برای اسکان مجدد مهاجران کار می کند، به خانواده صفی نیز در این زمینه کمک می کند.

برای هر تقاضای ویزای بشردوستانه باید ۵۷۵ دالر پرداخته شود. بر این اساس، تنها در ماه های اخیرا تقریبا ۱۱.۵ میلیون دالر توسط افغان هایی به اداره مهاجرت و شهروندی امریکا پرداخت شده است که برای اعضای خانواده خود درخواست ویزا ارائه کرده اند. 

پیره که سازمان اش به تنهایی ۵۰ درخواست ویزای بشردوستانه را برای افغان ها ارائه نموده است، از رسیدگی آهسته به این درخواست ها شاکی است: «مردم از اینکه بتوانند خانواده های خود را بیرون بکشند، ناامید شده اند.» وی افزود: «آیا ما کدام مسئولیتی در مورد کسانی که آنجا تنها رها شده اند نداریم؟ مخصوصا وقتی که آنان از قانون مهاجرت ما پیروی کرده و از این گزینه ها استفاده می کنند؟»

ویکتوریا پالمر، سخنگوی اداره مهاجرت و شهروندی امریکا گفته که ۴۰ کارمند تازه آموزش دیده اند تا به این درخواست ها رسیدگی کنند. در میانه ماه اکتوبر این اداره فقط شش کارمند برای رسیدگی به این درخواست ها داشت.

او گفت از میان ۱۰۰ نفری که از اول جولای به بعد تقاضای شان تائید شده است، شماری هنوز هم در افغانستان به سر می برند و شماری دیگر خود را به کشورهای دیگر رسانده اند. به گفته پالمر این اداره معمولا سالانه دو هزار درخواست ویزای بشردوستانه را از تمام کشورها دریافت می کرد و به حدود ۵۰۰ درخواست پاسخ مثبت می داد.

بخشی از مشکل این است که برای صدور ویزای بشردوستانه باید مصاحبه حضوری با متقاضیان صورت بگیرد. بنابراین، متقاضیان افغان باید بعد از بررسی اولیه به یکی از کشورهای دیگر بروند و در سفارت یا قونسلگری ایالات متحده امریکا مصاحبه بدهند. مقام‌ها می‌گویند که این روند بعد از مصاحبه نیز ممکن است ماه ها طول بکشید و تضمینی وجود ندارد که حتماً به آنها ویزا داده می شود.

مرتبط:  آلمان در سه هفته ۱۵۰۰ ویزا برای همکاران محلی افغان صادر کرده است

اقامت موقت حقوق بشری در امریکا اصولا مسیری را برای اقامت قانونی دائمی و دریافت شهروندی امریکا میسر نمی سازد. این برنامه برای خارجی هایی است که نمی توانند تقاضای پناهندگی بدهند و یا از راه های معمولی دیگر تقاضای ویزا کنند، اما نیاز به ترک فوری کشور شان دارند.

درخواست ها برای ویزای بشردوستانه زمانی زیاد شده است که بیش از ۷۳ هزار تن از افغانستان تخلیه شده اند. این افراد کسانی بودند که با حکومت ایالات متحده امریکا، نظامیان و دیگر ادارات امریکایی کار کرده کرده بودند.

با توجه به اظهارات پالمر، اکثر این افراد به پایگاه های نظامی در ایالات متحده امریکا منتقل شده اند و در انتظار اسکان در این کشور هستند. حدود دو هزار نفر دیگر هنوز هم در خارج از امریکا هستند تا کارهای شان انجام شده و به این کشور منتقل شوند.

اما انتقادهایی در مورد روند کار اداره مهاجرت ایالات متحده امریکا وجود دارد، مثلا این که به درخواست های افرادی که در کشورهای دومی به سر می برند، اولویت داده می شود. به باور سازمان های امدادرسان، این روند با اصول صدور ویزای بشردوستانه مغایرت دارد.

سونیل وارگیس، از پروژه بین المللی حمایت از مهاجرت در نیویارک گفت که اداره بایدن باید به درخواست های زنان، دختران و دگرباشان جنسی و همچنان اقلیت های دینی و مذهبی تمرکز کند که هنوز در افغانستان گیرمانده اند.

به باور لیندسی گری، مدیر اجرایی نهاد «واسنا»، گروهی تگزاسی که وکیلان و رضاکارانش به مهاجران کمک می کنند، یکی از راه ها این است که روند اداری کوتاه تر شود و هزینه ها و اسناد مورد نیاز برای درخواست ویزای بشردوستانه لغو شوند؛ چراکه کانگرس امریکا اخیرا تخلیه شدگان از افغانستان را واجد شرایط دریافت حقوق مهاجرتی خوانده است.

مرتبط:  طالبان در نامه‌ای به کانگرس امریکا خواستار آزادسازی ذخایر نقدی افغانستان شدند

بهاره، یکی دیگر از افغان هایی که در ماساچوست زندگی می کند، خودش را به خاطر ترک کردن کشورش به منظور تحصیل در یکی از دانشگاه های امریکایی مقصر می داند، چراکه خانواده اش به خطر افتاده اند. به باور وی افغان هایی که در امریکا زندگی می کنند، امکانات و زمان کمی برای انتقال فامیل شان دارند.

این دانشجوی ۲۰ ساله گفت: «این رویای من بود، اما کاملا تغییر کرد. من نمی توانستم در هفته های پس از سقوط کابل بخوابم و همواره به خانواده ام فکر می کنم. اصلا نمی توانم به درس هایم تمرکز کنم. تنها کاری که می توانم بکنم این است که گریه کنم، چراکه نمی توانم به خانواده ام کمک کنم.»

بهاره می گوید طالبان به خاطر اینکه پدرش با یکی از اداره های مرتبط با حکومت ایالات متحده امریکا کار می کرد، در جستجوی او می باشند. هزاران انسان مثل خانواده بهاره و صفی در افغانستان باقی مانده اند و مشخص نیست چه زمانی خواهند توانست ویزای بشردوستانه ایالات متحده را دریافت کنند و از افغانستان تحت کنترول طالبان خارج شوند.

rsh/af (AP)