هر محرکی که در وجود انسان تنش ایجاد کند، استرس زا است. استرس به هر پیمانه ای که باشد، در حقیقت یک فشار روانی و احساسی است که بیش از حد تحمل یک فرد باشد. از همین رو استرس در افراد مختلف متفاوت است.
وقتی تعادل جسم و روان انسان برهم بخورد، بدن در برابر آن واکنش نشان می‌دهد تا همین تعادل از دست رفته را بازیابد و این عمل استرس است.

از دیر زمانی به وضاحت ثابت شده است که استرس‌ یا فشار روانی، نگرانی و روان افسردگی روی صحت انسان تأثیر گذار است. اما پژوهشگران در بریتانیا حالا دریافته اند که حتی یک فشار بسیار اندک روانی نیز سبب ایجاد بیماری های مزمن می‌شود.
این پژوهش‌گران سه سال تمام اطلاعات در مورد ۱۶ هزار نفر را مورد مطالعه قرار داده و روی ارتباط میان استرس و ایجاد بیماری های مزمن‌ مانند شکر، آرتروز یا التهاب مفاصل و بیماری قلبی-عروقی یا بیماری دستگاه گردش خون تحقیق کرده اند.

نتایج این تحقیقات نشان داده است که به هر اندازه که استرس یا فشار روانی افزایش یابد، به همان پیمانه خطر ابتلاء به همچو بیماری ها نیز بزرگ تر می‌شود. حتی انسان های که در زندگی روزمره خود استرس بسیار اندک هم می داشته باشند، با خطر بلند ابتلاء به بیماری های قلبی-عروقی و یا التهاب مفاصل مواجه اند. از همین خاطر هرگونه استرس باید جدی گرفته شود.

استرس عوامل بیرونی و درونی دارد. از جمله عوامل بیرونی می توان از تغییر شغل، بیکاری، نقل مکان به محل دیگری، ازدواج، مرگ و یا بیماری اقارب، تلاش برای کسب رضایت دیگران و... نام برد. ناراحتی های جسمانی و روانی یک فرد شامل عوامل درونی استرس اند.

علایم استرس از جمله اضطراب، خواب نآارام، کم حوصلگی، خشم و پرخاشگری، فشار در قفس سینه، سوزش معده، خشکی دهن، داغ شدن و یا سرد شدن بدن، غمگینی، لرزش بدن، سرگیجی، تغییر تنفس، تکرار ادرار، سر دردی و یا درد های پراکنده بدنی، آه کشیدن بی‌مورد، تغییر ضربان قلب، خستگی جسمانی، عرق کردن زیاده از حد معمول، کم اشتهایی و عدم تمرکز حافظه خوانده می شوند.

تمرین های تمرکز حواس، مانند مدیتیشن یا روش تسلط بر ذهن، ورزش های خاص برای آمادگی جسمانی روحی به نام های پیلایتیس و یوگا، می توانند از استرس یا فشار روانی کاسته و از سلامتی روانی و جسمی حمایت کنند.

آلبوم عکس از آرشیف