استرس یا فشار روانی گاهگاهی عادی است. اما استرس دوامدار می‌تواند جسم و روان انسان را شدیداً متأثر بسازد. استرس ما را خسته می‌کند، بد خُلق می‌سازد، سبب اختلال خواب ما می‌شود و می‌تواند به از دست دادن اشتها و تمایلات جنسی منجر شود. افزون بر آن استرس خطر ابتلا به بیماری های مختلف را افزایش می‌دهد، مانند بیماری‌های سیستم گردش خون، جهاز هاضمه و بیماری شکر یا قند.

اما استرس روی مغز انسان چه تأثیری می‌گذارد؟ این پرسش را یک گروه پژوهشگران فاکولته طب دانشگاه هاروارد در بوستون نیز مطرح کرده و برای یافتن پاسخ به آن گام برداشته اند. آنها بیشتر از ۲ هزار نفر در سنین متوسط را در مدت هشت سال تحت نظر گرفتند. آنها در آغاز این پژوهش خود یک آزمایش روانی، حافظه و توانایایی ذهنی این افراد را انجام دادند.
این پژوهشگران علاوه بر آن میزان ماده کورتیزول در خون این افراد را آزمایش و تحلیل کردند. کورتیزول را هورمون استرس نیز می‌خوانند، زیرا در هنگام استرس میزان آن در خون بالا می‌رود.

نتیجه این پژوهش نشان داده است افرادی که میزان بلند کورتیزول دارند، نسبت به افرادی با میزان پایین تر کورتیزول، حافظه خرابتری دارند. پژوهشگران همچنان در وجود افرادی که استرس دوامدار داشته و میزان کورتیزول در خون شان بلند بوده است، نشانه های از دست دادن پیش از وقت حافظه را دریافته اند.

داکتر جستین ب. ایچوفو-تچویگی، که در رأس پژوهشگران قرار داشت، گفت: «تحقیقات ما از دست دادن حافظه و اتروفی یا به تحلیل رفتن مغز انسان در سنین متوسط را پیش از اینکه علایم آن دیده شود، نشان داده است.»
این پژوهشگر افزوده است: «پس مهم است که برای کاهش استرس راه های جست و جو گردد، مثلاً خواب کافی، ورزش به صورت منظم، گنجانیدن شیوه های خاص برای آرامش اعصاب در برنامه های روزمره و یا هم پرسیدن از داکتر در مورد میزان کورتیزول در خون و در صورت لزوم استفاده از دارو های خاص.»