گوبلسِ یهودستیز به عنوان وزیر تبلیغات آدولف هیتلر مسئولیت داشت تا هر پیام و تبلیغ نازی‌ها به همه شهروندان رایش سوم برسد. او آزادی رسانه‌ها را خفه کرد، همه رسانه‌ها، معلومات و هنرها را تحت کنترول درآورد و هیتلر را به اعلام «جنگ تمام عیار» کشاند. او و همسرش در سال ۱۹۴۵ بعد از مسموم کردن شش فرزندشان، خودکشی کردند.

رهبر حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (نازی) مدت‌ها پیش از این که در سال ۱۹۳۳ به صدارت برسد، ایدیولوژی ضدیهودی، ضدکمونیستی و نژادگرایانه داشت. او نهادهای سیاسی را تضعیف کرد تا آلمان را تبدیل به یک دولت خودکامه و یکه تاز کند. او از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ آلمان نازی را در جنگ جهانی دوم رهبری کرد و در عین زمان از هولوکاست نظارت کرد. او در ماه اپریل ۱۹۴۵ خودکشی کرد.

هیملر به حیث رهبر شاخه حفاظتی «اس اس» نازی‌ها، یکی از مسئولان مستقیم هولوکاست یا کشتار جمعی میلیون‌ها یهودی است. او همچنین به عنوان رئیس پولیس و وزیر داخله ایفای وظیفه کرد. به این ترتیب، کنترول همه نیروهای امنیتی رایش سوم را در دست داشت. او از ساختن و فعالیت همه اردوگاه‌های مرگ نظارت می‌کرد‌؛ اردوگاه‌هایی که شش میلیون یهودی در آن‌ها کشته شدند.

هِس در سال ۱۹۲۰ به عضویت حزب نازی درآمد و در کودتای ناکام این حزب در سال ۱۹۲۳ سهم گرفت. او در زندان به هیتلر در نوشتن کتاب «نبرد من» کمک کرد. او در سال ۱۹۴۱ در تلاش برای مذاکرات صلح به اسکاتلند رفت؛ جایی که دستگیر شد و تا ختم جنگ در بازداشت ماند. او در سال ۱۹۴۶ در نورنبرگ محاکمه شد و حبس عمری محکوم گردید. هِس در زندان مرد.

آیشمان در کنار هیملر یکی از سازمان‌دهندگان اصلی هولوکاست بود. او به عنون یکی از فرماندهان شاخه «اس اس»، دیپورت جمعی یهودی‌ها به اردوگاه‌های مرگ در شرق اروپا را مدیریت کرد. او بعد از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم ابتدا به اتریش و از آنجا به ارجنتاین فرار کرد؛ جایی که در سال ۱۹۶۰ توسط سازمان موساد اسرائیل بازداشت شد. او محاکمه شد و به اتهام جنایت علیه بشریت مقصر شناخته شد. او در سال ۱۹۶۲ اعدام گردید.

گورینگ که در کودتای ناکام نازی‌ها نیز سهم داشت، وقتی نازی‌ها قدرت را به دست گرفتند به دومین مرد قدرتمند تبدیل شد. او پولیس مخفی دولتی را تاسیس کرد و تا نزدیکی‌های ختم جنگ به عنوان فرمانده قوای هوایی کار کرد. او در نورنبرگ به مجازات مرگ محکوم شد، اما شب قبل از این که این مجازات عملی شود، خودکشی کرد.